'Chef' Min Woo Lee krijgt lachers op zijn hand nadat hij speech van zus kaapt: 'Hebben jullie me gemist?'

Zijn bijnaam is niet voor niks "de chef". Min Woo Lee was weer eens aan het 'koken' deze week. Dat deed hij niet met zijn clubs in een toernooi, het Australian PGA Championship begon donderdag pas, maar tijdens een speech die hij dinsdag gaf op het gala van de PGA Awards.

Min Woo Lee wijkt van script af

Min Woo's oudere zus Minjee Lee won in het KPMG Women's PGA Championship dit jaar haar derde major. Onder meer dankzij die prestatie verdiende de nummer 4 van de wereld bij de vrouwen alweer voor de vierde keer de Greg Norman Medal voor de beste Australische golfer. Tijdens het gala kon ze alleen niet zelf van de partij zijn om de award in ontvangst te nemen, en dus nam broerlief de honneurs waar. Die week echter al gauw af van het script, zoals je hier kunt zien:

Wijzig je instelling en accepteer marketing cookies om deze inhoud te kunnen bekijken.

"Wow. Wéér de Greg Norman Medal, voor de vierde keer. Ik zou de organisatie inmiddels gewoon moeten vragen om mijn naam in de trofee te graveren, zodat niemand anders zijn hoop erop gaat vestigen", begon Min Woo aan zijn even sarcastische als geestige betoog.

Het publiek wist meteen hoe laat het was. Er zat niks anders op dan gewoon achterover te leunen en te incasseren. "Eerlijk gezegd begin ik medelijden te krijgen met iedereen die een goed seizoen had, maar er vervolgens aan herinnerd wordt dat ik besta. Dat moet pittig zijn."

Blijf pushen. Op een dag kom je heel misschien bij mij in de buurt

"Je werkt je het hele jaar kapot en denkt: dit is misschien mijn moment. En dan stap ik binnen en zeg: 'hebben jullie me gemist?'", gaat hij verder, nog altijd sprekend namens zijn zus. "Ik wil het selectiepanel graag bedanken voor het blijven maken van uitstekende keuzes. Jullie smaak is onberispelijk. En aan mijn mede-Aussies: blijf pushen, blijf jezelf verbeteren. Op een dag kom je heel misschien bij mij in de buurt."

"En tot slot natuurlijk een shout-out naar mijn team, mijn familie en iedereen die me steunt. Jullie houden me met beide benen op de grond. Dat is eerlijk gezegd indrukwekkend, gezien hoever ik elk jaar boven de rest blijf eindigen. En ow ja... ik heb de beste broer ooit. Proost!"