Beeld: Getty Images
Luiten had zijn planning al afgestemd op het Zuid-Afrikaanse toernooi met een prijzenpot van zes miljoen dollar toen bleek dat hij slechts eerste reserve was voor een veld van 66 spelers. Via Instagram liet hij zijn onvrede blijken en kreeg direct steun van collega’s: "Dit is een schande", "Say it louder", "Moet lekker zijn om LIV-gasten voor je te zien staan". De reacties van andere spelers onderstrepen volgens Luiten dat dit geen losstaand probleem is. "Ik wilde ook zien wat er gebeurt als je de hoge heren een tik geeft. Hoe ze reageren. En of er beweging komt."
Volgens Luiten beloont het huidige systeem vooral spelers die ooit gewonnen hebben, zelfs als dat jaren geleden is. "De Tour zegt eigenlijk: winnaars zijn belangrijk. Die krijgen meerdere jaren exemptions, komen automatisch in gelimiteerde velden en worden overal tussen gezet. Maar wat doe je met de spelers die misschien niet winnen, maar élk jaar hun kaart behouden en week in week uit de Tour supporten? Die worden niet beloond."
Hij sprak met CEO Guy Kinnings, maar dat gesprek frustreerde hem. "Hij zei dat ik naar de Players Committee moest met dit soort dingen. Maar leden van die commissie vertelden me dat zij hierover helemaal niet gestemd hebben. Het is iets van bovenaf. Dan moet je dat gewoon eerlijk zeggen. De Tour noemt zichzelf een ‘member based organisation’, maar in de praktijk hebben wij weinig echte inspraak."
Je merkt pas hoe krom het is als je er zelf net buiten valt
Door de steeds complexere categorieën en kleinere velden wordt het voor de vaste groep DP World Tour-spelers lastig om een logisch schema te plannen. Wat een kaart waard is - bijvoorbeeld via Qualifying School - is vooraf nauwelijks in te schatten. Spelers als Wil Besseling kwamen ondanks een verdiende kaart vorig seizoen amper toernooien in, en voor Mike Toorop is het nog maar de vraag hoeveel starts hij krijgt.
Volgens Luiten is het systeem geleidelijk veranderd en altijd al onduidelijk geweest, maar worden de effecten nu groter. "Je merkt pas hoe krom het is als je er zelf net buiten valt."
Een duidelijk voorbeeld vindt hij het Schots Open van volgend jaar. "Daar komen waarschijnlijk maar vijftig spelers van de Order of Merit in. De rest wordt gevuld met PGA Tour-categorieën en andere lijsten. Dat is toch gek voor een Tour die zegt dat haar eigen spelers belangrijk zijn?"
Steeds meer spelers delen volgens hem dat gevoel. De vaste kern professionals die de Tour jaar na jaar draagt, komt steeds moeilijker in de grote velden. Tegelijkertijd schuiven spelers die minder vaak hun gezicht laten zien - of op LIV spelen - makkelijker naar voren.
Bij dat laatste komt duidelijke irritatie bij Luiten. "In Amerika is het simpel: ga je naar LIV, dan ben je niet meer welkom. Bij ons niet. Je betaalt een boete als je ooit terugkomt, wat toch bijna niemand doet, en klaar. Ondertussen staan jongens die naar LIV zijn gegaan, vóór mij in de categorieën, terwijl ik ze over het hele seizoen gezien naar huis speel."
Ondertussen staan jongens die naar LIV zijn gegaan, vóór mij in de categorieën
Door de Strategic Alliance met de PGA Tour en de komst van LIV voelt de DP World Tour zich gedwongen categorieën te creëren die grote namen aantrekken. Maar daarmee wordt consistentie en loyaliteit minder waard. Ook de besluitvorming wekt irritatie. "Ze zeggen geen last-minute aanpassingen te doen, maar vorig jaar veranderden ze ineens de kwalificatie voor The Open van top 30 naar top 25. Dat kon dan weer wél."
Inmiddels is Luiten verschoven naar een plekje boven de 'cut off-line' en is dus alsnog geplaatst voor de Nedbank Golf Challenge dat wordt gespeeld van 4 tot en met 7 december. Dit is overigens niet het resultaat van de bovenstaande commotie, maar omdat er een speler boven hem zich heeft teruggetrokken.