Wat is er loos met Rory McIlroy? Masters-kampioen is het kwijt en gaat viraal met deze driftbuien op US Open

Nog niet zo lang geleden was Rory McIlroy de grote man, na het winnen op Pebble Beach, het Players Championship en (eindelijk) de Masters. Twee maanden na zijn grote triomf op Augusta, ziet de wereld er echter helemaal anders uit. Na tegenvallende resultaten in het PGA Championship (T47) en Canada, waar hij de cut met maar liefst twaalf slagen miste, speelde McIlroy ook in het US Open geen rol van betekenis. Op een meedogenloos Oakmont haalde hij weliswaar nipt de cut, maar kon hij zijn emoties niet bedwingen. 

Virale driftbuien

De Noord-Ier liet zijn frustraties meerdere malen de vrije loop. Zo ging hij op de backnine op vrijdag twee keer 'viraal' met zijn driftbuien. Om te beginnen op de par-5 12de, waar hij na een slechte tweede slag zijn ijzer de verte in wierp. De club vloog een meter of twintig door de lucht, misschien wel meer. 
Tegen het einde van zijn tweede ronde vernietigde Rory vervolgens ook nog een teemarker na een ondermaatse drive op hole 17. Deze par 4 is een van de weinige uitgesproken birdiekansen op de baan, want met een goede drive (kijk maar eens naar die van JJ Spaun op zondag) kan je in één keer naar de green. Dat lukte McIlroy niet, waarna hij zich uitleefde op de onschuldige teemarker.

Boemerang (in stijl)

McIlroy kende in het 125ste US Open wel een sterk slot. Hij maakte zes birdies en 'maar' drie bogeys voor wat de beste ronde van het hele veld was. De kampioen van 2011 kwam daarmee uit op +7 voor de week en eindigde via de achterdeur toch nog in de top 20, maar dat was voor McIlroy natuurlijk niet goed genoeg. 

Eerder op de slotdag was het trouwens weer raak, toen de Noord-Ier zijn ijzer naar zijn tas wilde gooien, maar deze als een boemerang terugkwam. De manier waarop Rory zijn club heel nonchalant weer opving, alsof het niks was, was misschien wel het hoogtepunt van zijn week... 

Frustraties

Ook de manier waarop McIlroy zich opstelt naar de media, blijft onderwerp van gesprek. Zaterdag stond hij het journaille op Oakmont eindelijk weer eens te woord na een ronde. "Er zitten wat frustraties naar jullie toe. Ik weet het niet, maar ik ben de laatste jaren altijd beschikbaar geweest en ik wil niet zeggen dat... Misschien gaat het niet om jullie specifiek, maar om het hele gebeuren", aldus een ietwat cryptische McIlroy.

'Er is iets wat aan hem vreet'

De reacties op het perspraatje waren niet mals. Zo gaf goede kennis en voormalig Ryder Cup-kapitein Paul McGinley aan "teleurgesteld" te zijn in de manier waarop McIlroy zich opstelde. "Dit is niet normaal. Niet als Rory het doet", aldus de Ier, tegenwoordig analist op de Britse en Amerikaanse televisie. "Mensen kijken op naar hem, en als hij zo'n houding aanneemt, doet hem dat geen goed. Er is iets wat aan hem vreet. Hij heeft ons niet wat verteld wat dat is, maar er zit iets niet goed."

Mogelijk komen de frustraties voort uit het uitlekken van het nieuws rond zijn afgekeurde driver op het PGA Championship, maar dat hoeft niet het hele verhaal te zijn. McIlroy benadrukte recent al eens dat praten met de media na een ronde geen verplichting is. Hij deed het bijvoorbeeld ook niet na de eerste ronde van de Masters, het toernooi dat hij later won om zijn 'career grand slam' te voltooien. "Het is niet de eerste keer, ik doe het nu alleen wat vaker. Ik denk dat ik het verdiend heb om dat te mogen doen."

Als ik me voor een Open in eigen huis niet meer kan motiveren, dan weet ik niet waarvoor dat nog wel zal lukken

Mount Everest

McIlroy zei bovendien dat hij zich sinds het winnen van de Masters wat "slapjes" voelt op de golfbaan. "Je weet nooit hoe zo'n grote gebeurtenis je gaat beïnvloeden. Dit is iets waar ik lang van heb gedroomd. Je denkt niet na over wat erna komt. Ik doe het nu een beetje toernooi voor toernooi."

Voor de rest van het jaar heeft Rory nog twee grote doelen: The Open op Royal Portrush in zijn thuisland en de Ryder Cup. "Als ik me voor een Open in eigen huis niet meer kan motiveren, dan weet ik niet waarvoor dat nog wel zal lukken. Ik heb in april mijn Mount Everest beklommen. Nadat je zoiets hebt gedaan, moet je ook weer beneden komen en even de tijd nemen om te bekijken wat er nog meer voor bergen zijn. Een Open op Portrush is er zeker eentje."