Help, de inflatie krijgt vat op de albatros! Zo bijzonder is-ie niet meer

Lang was een albatros, een golfterm die hoort bij het voltooien van een hole in drie onder par, een zeldzaamheid in het professionele golf. Aydan Verdonk maakte er één in april tijdens een toernooi van de HotelPlanner Tour in de Verenigde Arabische Emiraten en vorige week werden op vier verschillende tours vier albatrossen bejubeld.

Vier in één week, het begint gewoontjes te worden. Gisteren deed Patrick Reed (foto) op het US Open ook een duit in het zakje. Dat was overigens sinds 1983 pas de vierde albatros in het US Open, waar ze eerder spreken van een double eagle in plaats van een albatros bij zo’n prestatie. Reed was er bepaald niet trots op. Hij vond het ook niet zijn mooiste van de drie in zijn leven, hoewel de bal na zijn slag met een houten-3 een afstand van meer dan 250 meter aflegde voordat-ie in de hole rolde. De laconieke reactie van Reed had mogelijk ook iets te maken met zijn ontevredenheid over de andere 17 holes (+3).

Drie voor Luiten

Joost Luiten heeft er in zijn lange carrière op de DP World Tour al drie gemaakt en de eerste van Joost Luiten in 2014 werd nog als een ongelofelijke prestatie becommentarieerd.

Wijzig je instelling en accepteer marketing cookies om deze video te kunnen bekijken.

Op de DP World Tour werden dit seizoen al drie albatrossen gemaakt. De Zuid-Afrikaan CJ Du Plessis had voor zijn albatros in het AfrAsia Bank Mauritius Open aan een ijzer-9 genoeg. Keita Nakajima sloeg in de Hero Dubai Desert Classic wel met een houtje, want de afstand was nog altijd 210 meter. Bij het KLM Open vorige week was Niklas Lemke de gelukkige. Het verschil met Reed? De Zweed pakte een ijzer-8 uit zijn tas voor zijn tweede slag op de par 5 derde van The International. En daar zit 'm de crux. De tourspelers slaan vandaag de bal een stuk verder. Steeds vaker hebben ze op een par 5 vanaf de tee de bal zo’n eind weg geslagen, dat ze voor hun tweede slag naar de green nog slechts een kort ijzer of wedge hoeven te gebruiken.

Kans net zo groot als op hole-in-one? 

Je zou dus kunnen zeggen dat wanneer spelers nog maar een afstand van 160 tot 200 meter te overbruggen hebben op een par 5, de kans dat ze albatros kunnen maken plots net zo groot is als de kans op een hole-in-one op een par 3 van die afstand. Het aantal holes-in-one dit seizoen op de DP World Tour ligt al op dertien, waarvan twee vorige week in het KLM Open (Ewen Ferguson en Jason Scrivener). Dat gegeven wordt meestal niet meegenomen in de kansberekeningen. 

Over the odds wat betreft een hole-in-one en albatros is natuurlijk al eeuwig discussie. Er zijn heel veel berekeningen en niet één is waterdicht. Maar ze geven wel allemaal een beetje gelijke verhoudingen weer. De kans op een albatros wordt bij een doorsnee amateurgolfer geschat op 1 op één tot zes miljoen (afhankelijk van de handicap). Bij een tourspeler is dat 1 op 60.000. Voor een hole-in-one is dat voor tourspeler ongeveer 1 op 2.500 en voor een amateur 1 op 12.500.

Dat is dus nogal een verschil, maar het aantal albatrossen in de golfwereld neemt dus een vlucht. Nu jij nog, want alleen met een hole-in-one maak je in het clubhuis dus geen indruk meer...