“The return to glory!” Die woorden sprak CBS-commentator Jim Nantz toen Tiger Woods de winnende putt had gemaakt in de Masters van 2019. Met zijn vijftiende majorzege voltooide Woods een van de meest aansprekende comebacks in de sportgeschiedenis. De hele uitzending van die van de eerste tot de laatste seconde enerverende slotronde is terug te kijken op YouTube (zie onderaan dit artikel).
Woods begint aan die laatste 18 holes met twee slagen achterstand op leider Francesco Molinari. Als Tiger, uiteraard in zijn vertrouwde rood-zwarte zondagse outfit, richting de tee van hole 1 loopt, zegt Jim Nantz: "What history will be written today?" Vijf jaar later weten we dat zondag 14 april 2019 de boeken is ingegaan als de dag waarop Woods zijn meest bejubelde en volgens velen mooiste overwinning in zijn loopbaan behaalde.
Twee jaar eerder, tijdens het traditionele Champions Dinner, had Woods tegen drievoudig Masterskampioen Nick Faldo gezegd dat hij dacht dat het klaar was, op topniveau golfen zat er nooit meer in vanwege een kapotte rug. Door een verrassend goed geslaagde operatie waarbij rugwervels aan elkaar worden vastgezet en vooral door de ongekende wilskracht van Woods, keert hij toch terug aan de top. In het US PGA Championship, de laatste major van 2018, eindigt hij als tweede achter Brooks Koepka.
Een maand later wint Woods het Tour Championship. De beelden van de horden toeschouwers die op de fairway met Woods meelopen naar de green van hole 18 zijn geweldig. Maar ze verbleken bij het pandemonium dat uitbrak op Augusta National na de zege in de Masters van 2019. De emoties, het kabaal, de toeschouwers die zijn naam bleven scanderen; in zijn eentje zorgde Woods voor een sfeer die je anders alleen bij de Ryder Cup meemaakt.
In zijn eentje zorgde Woods voor een sfeer die je anders alleen bij de Ryder Cup meemaakt
Er wordt die zondag in Augusta heel slecht weer voorspeld in de middag. Voor het eerst in de historie van de Masters wordt er daarom gekozen voor een heel vroege start, 07.30 uur in de ochtend. En er wordt in drieballen gespeeld. Woods zit in de laatste flight met Tony Finau en Molinari, de Italiaan die op de tee van hole 12 nog altijd een voorsprong heeft van twee slagen. Golden Bell, de lieflijk ogende maar door de nauwelijks in te schatten draaiwind o zo verraderlijke par-3, wordt het kantelpunt in het toernooi. In de flight voor Woods slaat Koepka zijn bal in het water. Tot verbijstering van het publiek gaan daarna ook Molinari en Finau nat.
Woods, met al zijn Masters-ervaring, weet dat je met vuur speelt door voor de vlag te gaan aan de rechterkant van de green. Hij laat zich niet verleiden, speelt veilig links over de bunker, weg van de hole. Twee putts later staat Woods gedeeld aan de leiding. "Will this be the day, that as recent as two years ago no one ever thought would happen again”, luidt het commentaar van Jim Nantz.
Woods maakt vervolgens birdie op hole 13, par op 14 en met een birdie op 15 komt hij voor het eerst alleen aan de leiding. “The impossible has now become possible”, zegt Nick Faldo, die na zijn speelcarrière naast Nantz het tv-commentaar verzorgt voor CBS. Als Woods ook op hole 16 birdie maakt en twee slagen voorsprong neemt, is duidelijk dat wat onmogelijk leek zowaar gaat gebeuren.
Met een slordige bogey op hole 18 komt Woods wat struikelend over de finishlijn, maar niemand die daar om maalt. Als Tiger op het punt staat een kort puttje in de hole te schuiven voor de winst zegt Nantz: “This is the minute that millions around the world have waited for.” Bij de taferelen die zich vervolgens afspelen op Augusta National houden talloze golffans het niet droog.
De ontlading bij Woods die met de armen in de lucht een overwinnaarskreet slaakt, zo uitgelaten en stralend van geluk hadden we de op dat moment 43-jarige golfer niet eerder gezien. De innige en secondenlange omhelzing met eerst zoon Charlie en daarna dochter Sam is ontroerend mooi. “Mijn kinderen kennen me alleen als die YouTube-golfer, ik zou heel graag nog een keer een groot toernooi winnen als zij erbij zijn”, had Woods vaak gezegd. Nu is het zover.
Met in zijn kielzog Charlie en Sam loopt Woods door een enorme schare "Tiger! Tiger! Tiger!" schreeuwende toeschouwers. Woods gilt het zelf ook nog een paar keer euforisch uit. Bij de ingang van de recordingruimte waar de scorekaarten worden gecontroleerd, wordt Woods opgewacht en gefeliciteerd door collega-spelers als Justin Thomas, Rickie Fowler en Brooks Koepka. In een ESPN-documentaire noemt Koepka de zege van Woods in 2019 “a feel good story.” Precies dat is het.
Woods had de golfsport al onnoemelijk veel moois gegeven, maar zijn veertiende en laatste majorzege dateerde van 2008. Toen kwamen de privéschandalen en een onophoudelijke reeks blessures die in 2017 een voor velen onbevredigend einde lijken te maken aan de carrière van Woods. Miljoenen Tiger-fans willen hun held in ieder geval nog één laatste keer zien schitteren in een groot toernooi.
Die gehoopte “return to glory” komt er met de overwinning in de Masters van 2019. We zijn nu vijf jaar verder en Woods begint donderdagavond 19.24 uur onze tijd aan zijn 26ste Masters. Dat doet hij zeker niet als een van de titelfavorieten.
Een half jaar nadat hij voor de vijfde keer het groene jasje heeft veroverd, wint Woods het ZOZO Championship, zijn 82ste zege op de PGA Tour. Daarmee komt hij op gelijke hoogte met recordhouder Sam Snead en het lijkt dan een kwestie van tijd voor Tiger Snead passeert.
Maar een volgende rugoperatie houdt Woods lang aan de kant. En in februari 2021 wordt aan het in veel opzichten toch al bizarre levensverhaal van Tiger Eldrick Woods een volgend dramatisch hoofdstuk toegevoegd. Hij vliegt in de buurt van Los Angeles met zijn auto uit de bocht en knalt tegen een boom. In het ziekenhuis kan amputatie van zijn rechterbeen ternauwernood voorkomen worden.
Woods doet vervolgens wat hij al zo vaak heeft gedaan, revalideren en alles op alles zetten om toch weer op het hoogste niveau te kunnen spelen. Met een kreupelpasje keert Tiger terug op de fairways. Maar inclusief de Genesis Invitational van begin dit jaar, waarin hij zich na de eerste ronde met griepverschijnselen moet terugtrekken, komt hij slechts zeven keer in actie.
I love golf. En zolang mijn lichaam het toestaat zal ik blijven spelen
Tijdens zijn persconferentie dinsdag op Augusta National vertelt Woods dat hij voortdurend pijn heeft, of de rug een beetje wil meewerken tijdens de golfswing is elke dag een vraagteken. Maar aan stoppen wil hij niet denken. De reden? “I love golf. En zolang mijn lichaam het toestaat zal ik blijven spelen.”
Met een vastgemaakte rechterenkel denkt Woods zelfs kans te maken op nog een overwinning in de Masters. “Ik doe niet mee als een ceremoniële golfer. Natuurlijk, ik heb heel weinig kunnen spelen en mijn lichaam staat het niet meer toe uren achter elkaar te trainen, maar als alles samenvalt kan ik dit toernooi zeker nog een keer winnen.”
Dat zou werkelijk waar een wonder zijn, maar het is en blijft Tiger Woods. Wie durft de inmiddels 48-jarige golfer definitief af te schrijven? Woods kan deze week in elk geval weer een record verbreken. Nu nog staat hij met 23 opeenvolgende gehaalde cuts in de Masters gelijk met Gary Player en Fred Couples. Voor de 24ste keer de cut overleven zou een nieuwe mijlpaal zijn in een fenomenale carrière. Met de Masters van 2019, die glorieuze comeback, als een absoluut hoogtepunt.