Een golfbaan die de Ryder Cup wil huisvesten is verplicht in de jaren voor het duel tussen Europa en Amerika ook een toernooi van de DP World Tour te organiseren. Het Italiaans Open werd daarom in 2021, 2022 en in mei van dit jaar gespeeld op de Marco Simone Golfclub. Daan Huizing en zijn vrouw/caddie Daniëlle waren er in 2022 bij op de twintig kilometer van Rome gelegen baan. “Na afloop van het toernooi zeiden we tegen elkaar dat we een wildcard voor de Ryder Cup niet zouden accepteren omdat deze baan fysiek zo’n uitputtingsslag is,”, zegt Huizing. “Dat was natuurlijk een grap, maar Marco Simone is wel heel erg heuvelachtig. Op veel holes is het serieus klimmen, vooral naar hoger gelegen greens.”
Martijn van Oosterhout was in de drie Italiaanse Opens op Marco Simone caddie van Wil Besseling. Als de baan voor de spelers fysiek heel pittig is, hoe is het dan voor een caddie die een zware golftas moet meezeulen? “Voor mij is dat geen enkel probleem natuurlijk”, lacht Van Oosterhout. De 33-jarige Nederlander die tegenwoordig de tas draagt van Johannes Veerman is waarschijnlijk de fitste caddie op de Tour. In het verleden nam Van Oosterhout deel aan triatlons, nu loopt hij nog regelmatig een hele marathon. “Voor caddies die minder getraind zijn kan het wel zwaar worden tijdens de Ryder Cup ook omdat er de komende dagen warm weer met temperaturen tot dertig graden wordt voorspeld”, zegt Van Oosterhout.
Luke Donald, de captain van het Europese team, speelde met het idee extra caddies paraat te hebben om sommige caddies te ontzien als er twee partijen op één dag gespeeld moeten worden. Uiteindelijk heeft Donald dat plan laten varen, maar het feit dat de caddies van de Amerikaanse spelers waarschijnlijk geen reguliere Tourbags gaan sjouwen maar lichtere draagtassen om energie te besparen, zegt alles over de hoogteverschillen op Marco Simone.
Joost Luiten kent de baan na drie keer spelen in het Italiaans Open ook heel goed. De beste golfer van Nederland is niet erg onder de indruk. “Er zitten een paar rare holes tussen en ook wat gekke greens, voor strokeplay vind ik het daarom niet zo’n goede baan. Maar in de Ryder Cup wordt matchplay gespeeld, dan maakt het niet uit of je birdie, par of bogey maakt, een betere score dan je tegenstander op een hole is het enige wat telt. Voor matchplay vind ik Marco Simone daarom wel heel geschikt.”
Daar is Daan Huizing het volmondig mee eens. “Voor de Ryder Cup vind ik het een vette baan. Op de eerste negen heb je een paar heel lastige holes, de par-4 achtste bijvoorbeeld, als je daar de fairway mist is het vanuit de hoge rough bijna altijd opleggen voor het water. Op de tweede negen heb je de leukere holes waar heel veel kan gebeuren.”
Luiten is vooral te spreken over de drie slotholes van Marco Simone. “Hole 16 is een driveable par-4 met water rechts van de green. Het hangt natuurlijk af van de tee die wordt gekozen, maar ik denk dat bijna iedereen daar met zijn afslag voor de green gaat. In het Italiaans Open sloeg ik meestal 3-wood en zelfs als je nat gaat van de tee kun je de par nog redden. Hole 17 is een par-3 met een extreem smalle green en water links en de par-5 18de is meestal in twee slagen te halen maar ook daar is water bij de green. Aan het einde van een partij met de spanning van de Ryder Cup erbij gaan die holes gegarandeerd spektakel opleveren.”
Het thuisspelende team kan in de Ryder Cup de setup van de baan bepalen. In de drie Italiaanse Opens is volop geëxperimenteerd met diverse teeposities en verschillende hoogtes rough, alles om het thuisvoordeel van het Europese team optimaal te benutten. “Een van de doelen is de spelers van de VS zo min mogelijk wedges te laten slaan naar de greens”, weet caddie Van Oosterhout. "In dat onderdeel zijn de Amerikanen statistisch namelijk een stuk beter dan de Europeanen. Om de wedges uit handen van de Amerikanen te houden zijn de fairways op specifieke landingsgebieden extra smal gemaakt.”
🇺🇸🏆🇪🇺 #WATCH The rough at Marco Simone is no joke 👀
— NUCLR GOLF (@NUCLRGOLF) September 26, 2023
🗣️“It’s vanished… So if you do find it…Good luck” 😅
(🎥 @MikeKeegan_DM) pic.twitter.com/80OU65nByb
In de aanloop naar de 44ste Ryder Cup ging het veel over de rough op Marco Simone. Talrijke filmpjes van ballen die door het hoge gras werden opgeslokt verschenen op social media. De rough is hoog en heel straffend, maar wel minder extreem dan een week of twee terug toen bovenstaande video werd gedeeld. “Tijdens het BMW PGA op Wentworth stond ik toevallig in de gym met captain Luke Donald”, vertelt Van Oosterhout. “Luke gaf aan dat ze de rough toch maar iets lager gingen maaien om lost balls naast de fairways te voorkomen.”
Statistieken spelen een steeds belangrijkere rol om de sterke en minder sterke punten van spelers in kaart te brengen. Dé statistiekenman van het Europese team is Edoardo Molinari. Van Oosterhout heeft op de Tour regelmatig contact met de Italiaan die een van de vice-captains is van het Europese team. “Van iedere speler heeft Edoardo minstens honderd pagina’s aan statistieken verzameld, de hoeveelheid data die hij heeft is ongelooflijk. Edoardo weet exact van welke afstanden spelers het beste zijn, wat de minder goede punten zijn, er wordt niets aan het toeval overgelaten.”
Daan Huizing speelde vorige week bij het Frans Open toevallig een oefenrondje van negen holes met Molinari. “Natuurlijk hadden we het over de Ryder Cup en het belang van statistieken. Ook tijdens de Ryder Cup worden heel gedetailleerd live-stats bijgehouden door de Europeanen, als daar iets opvallends uitkomt kan er meteen op ingesprongen worden om bijvoorbeeld pairings aan te passen. Statistieken zijn heel belangrijk, ik gebruik ze zelf uiteraard ook, maar ik vind het inmiddels wel heel ver gaan. Uiteindelijk wordt winnen of verliezen in de Ryder Cup toch bepaald hoe die bal geslagen wordt.”