Gedreven Anne-Sterre den Dunnen zit op haar plek in Amerika: 'Spelen op de LPGA is mijn droom '

Den Dunnen is rond kerst en de jaarwisseling een paar weken in Nederland. Dat geeft haar de mogelijkheid weer eens te trainen op Golfclub Houtrak met haar coach Sander van Duijn, de headpro van de club in Halfweg. Voordat ze aan de slag gaan op de lesmat toont ze trots de kampioensring die ze kreeg na de winst van Wake Forest in het NCAA Women’s Championship, de nationale titel in de hoogste divisie van het universiteitsgolf.

De ring is heel protserig en flink uit de kluiten gewassen, geen exemplaar dat je in het dagelijks leven om je vinger doet. “Wel een heel gaaf ding hoor”, zegt Van Duijn die na het bewonderen van de kampioensring vraagt aan welk onderdeel van haar spel Den Dunnen als eerste wil gaan werken. “Mijn wedges, die gaan wat te hoog met iets te weinig spin”, antwoordt de 20-jarige golfster die anderhalf jaar terug naar Wake Forest vertrok.

Vaak zelf koken

Ze zegt zich er heel erg thuis te voelen. “Vanaf het moment dat ik er arriveerde heb ik het ontzettend naar mijn zin. Heimwee? Nee, dat schijnt er wel bij te horen de eerste periode, maar daar heb ik totaal geen last van gehad. Natuurlijk zou ik mijn ouders en mijn vriend wat vaker willen zien, maar ik heb nooit het gevoel dat ik iets mis als ik in de Verenigde Staten ben. Alleen het eten is minder goed dan in Nederland, zeker als je zoals ik vegetariër bent. Daarom kook ik vaak zelf in mijn appartement op de campus dat ik deel met twee medestudenten, iemand uit mijn golfteam en een meisje dat tennist.”

Als iemand beter is dan ik, dan ik push mezelf om ook dat niveau te halen

Van een bruisend studentenleven op Wake Forest is volgens Den Dunnen niet bepaald sprake. “De universiteit is in Winston-Salem, een plaatsje in de middle of nowhere waar heel weinig te beleven valt. En Charlotte, de dichtstbijzijnde stad, is twee uur rijden. Op de universiteit hebben we lol met elkaar en af en toe ga ik met mijn kamergenoten of andere vrienden een stuk rijden om ergens te eten, verder is het vooral studie en golf.”

Elkaar beter maken

Den Dunnen zegt ook weinig behoefte te hebben aan studentikoze slemppartijen. “In Nederland was ik ook al niet zo van de feestjes, als je iets wil bereiken in golf moet je er veel voor laten. Al mijn teamgenoten zijn ook heel gedreven, iedereen werkt hard. Als iemand beter is dan ik, dan ik push mezelf om ook dat niveau te halen. Op die manier maken we elkaar steeds wat beter.”

Die instelling mist Den Dunnen soms in het Nederlandse golfwereldje “Toen ik afgelopen zomer aan de start verscheen op het NK Strokeplay op de Hoge Kleij (ze won het door regen ingekorte toernooi, red), zeiden sommige meisjes: ‘Anne-Sterre doet mee, nu kunnen wij sowieso niet meer winnen’. Zo’n opmerking zul je uit mijn mond nooit horen. Ga er alles aan doen om mij wél te verslaan in plaats van je vooraf neer te leggen bij een tweede plaats.”

Als ze geen toernooi heeft met Wake Forest verlopen de dagen van Den Dunnen volgens een vast stramien. “Vroeg in de ochtend hebben we vaak fysieke training, dan les op de universiteit, lunch en in de middag golftraining tot het donker is. Daarna eten, huiswerk en om een uur of 23.00 uur probeer ik te gaan slapen. Soms wordt het een stuk later omdat ik antropologie studeer en daar komt veel schrijfwerk bij.”

Vechten voor haar plek

Den Dunnen die in Nederland zowel bij de jeugd als bij de senioren diverse nationale titels op haar naam schreef, koos heel bewust voor Wake Forest. “Ik wilde naar een universiteit met een sterk golfteam waar ik moet vechten voor een plekje. Die uitdaging heb ik nodig.” In de zes toernooien die meetelden voor het NCAA Women’s Championship maakte Den Dunnen één keer deel uit van het team. “We waren met negen meisjes en er mogen maar vijf speelsters opgesteld worden. Ik was de nummer zes, de reserve. Qua scores deed ik niet onder voor onze vijfde speelster, maar zij werd gekozen omdat ze meer ervaring had. Als de nummer zes van het team speel je wel mee in alle toernooien maar alleen voor de individuele scores.”

Den Dunnen schikte zich als 'freshie' zonder morren in haar rol. “De coaches hadden vooraf aangegeven dat ik in mijn eerste jaar vooral heel veel moest leren. Natuurlijk wil je altijd spelen voor het team, maar Wake Forest heeft zulke sterke speelsters dan weet je dat dit kan gebeuren. Ik werd wel bij alles betrokken, was ook echt onderdeel van het team, daarom voelde het zeker ook als míjn kampioenschap.”

Spelen op de LPGA is mijn droom dus daar ga ik alles voor doen

Den Dunnen behaalde haar VWO-diploma voor ze op 18-jarige leeftijd naar de VS vertrok. De komende tweeënhalf jaar wil ze haar studie antropologie afronden en dan de stap zetten naar de pro’s. “Op Wake Forest wordt een plan voor je gemaakt, wat wil jij en wat denken de coaches dat je kunt bereiken. Kim Lewellen, onze headcoach op Wake Forest, zegt dat ik de LPGA kan halen als ik bereid ben heel hard te blijven werken. Spelen op de LPGA is mijn droom dus daar ga ik alles voor doen.”

Goede balans in coaching

De golftechnische begeleiding op sommige Amerikaanse universiteiten houdt nog weleens te wensen over, maar op Wake Forest is de kwaliteit in alle opzichten heel hoog. “Coach Kim is heel goed in de swingtechniek en zij heeft regelmatig contact met Sander, ze delen video’s en overleggen wat er in hun ogen anders en beter moet. Gelukkig zitten ze bijna altijd op één lijn als het gaat om mijn swing. Onze assistant-coach Ryan Potter is gespecialiseerd in putten en shortgame, met hem doe ik veel tests en performance drills. Qua coaching heb ik zo een heel mooie balans.”

Den Dunnen zegt dat haar swing een stuk constanter is geworden sinds haar vertrek uit Nederland. “Daar ben ik heel blij mee, maar ik wil wel meer lengte van de tee. Mijn carry met de driver is nu 220 meter, dat is gemiddeld in de VS. Gezien mijn lichaamsbouw moet ik er aardig wat meters bij kunnen krijgen, daar werk ik nu hard aan.”

Mentaal heb ik soms nog moeite om rustig te blijven in de baan

Eind oktober verruilde Den Dunnen het tenue van Wake Forest voor het oranje van het Nederlands team tijdens het WK in Abu Dhabi. Dat liep niet zoals gehoopt. In de eerste ronde stond Den Dunnen na 17 holes op -4 in de top van het leaderboard, toen volgde een pijnlijke 9 op de slothole. Nederland met ook Lynn van der Sluijs en Rosanne Boere in het team eindigde op een teleurstellende 29ste plaats. Individueel werd Den Dunnen wel de beste Nederlandse maar de 44ste plaats was een flinke tegenvaller. “Mijn doel was individueel minstens top-10 te eindigen, maar dat is niet gelukt. Die 9 op de laatste hole in de eerste ronde kwam hard aan. Mentaal heb ik soms nog moeite om rustig te blijven in de baan, zowel als ik slecht speel maar ook na een serie birdies achter elkaar, dan word ik te enthousiast. Meer level blijven in mijn hoofd, ongeacht de score, dat kan nog een stuk beter.”

Topbanen in de omgeving

Half januari gaat Den Dunnen terug naar Wake Forest. North Carolina is geen Florida, in de winter kan het aardig koud worden maar de faciliteiten voor een ambitieuze golfster zijn hoe dan ook top. “Het kan bij ons sneeuwen, maar dat is een zeldzaamheid, in principe kunnen we jaarrond golfen op banen in goede conditie. Onze vaste baan is Old Town, die staat in de top-100 van beste courses in Amerika. Met ons golfteam we kunnen ook gebruik maken van een aantal andere goede banen in de omgeving met verschillende grassoorten, dat is ideaal.”

Komend voorjaar gaat Wake Forest de NCAA-titel verdedigen. Den Dunnen wil nu wel een vaste plek veroveren in het team van de Demon Deacons, de bijnaam voor studenten van Wake Forest. “Dat is natuurlijk mijn doel maar makkelijk om bij de beste vijf te horen wordt het ook nu niet. Het niveau van onze speelsters is heel hoog, het zit allemaal dicht bij elkaar.”

Sport staat in zo’n hoog aanzien hier, dat werkt heel erg aanstekelijk

Een van de redenen dat Den Dunnen het zo naar haar zin heeft op Wake Forest is het sportklimaat in de VS. “Als ik in Nederland zeg dat ik heel serieus bezig ben met golf en de top wil halen is de reactie vaak: 'Goh leuk, maar wat is je andere plan?' In de VS is het: top, ga ervoor, je kunt het! Sport staat in zo’n hoog aanzien hier, dat werkt heel erg aanstekelijk.”