Golfsport

WHS: belangrijkste termen

In het nieuwe Wereld Handicap Systeem worden aardig wat termen gebruikt. Op deze pagina een overzicht en uitleg van de belangrijkste begrippen in het nieuwe handicapsysteem.
Beeld: Golfsupport.nl

Beeld: Golfsupport.nl

Aangepaste bruto score (ABS)

In het WHS wordt een handicap bepaald op basis van de bruto score over 18 holes, teruggerekend naar een standaardbaan. Als basis wordt de gemaakte strokeplay-score over 18 holes gebruikt, maar om te voorkomen dat deze score voor handicapdoeleinden overdreven wordt beïnvloed door één of twee 'slechte' holes van een speler, worden voor handicapdoeleinden de bruto scores op deze 'slechte' holes aangepast tot een netto double bogey (de eerste score op een hole die nul stablefordpunten zou opleveren, zie onder). Dit zorgt ervoor dat een paar slecht gespeelde holes niet te veel impact heeft op een handicap. Als je bijvoorbeeld op één hole een 10 maakt, dan wordt deze holescore aangepast tot een netto double bogey. De optelsom van alle scores, waarbij sommige holes eventueel zijn aangepast naar een netto double bogey, noemen we de aangepaste bruto score. 

De aangepaste bruto score (ABS) (met netto double bogeys als maximale holescores) geldt altijd voor handicapdoeleinden, maar staat los van de spelvorm die gespeeld wordt. Het blijft zo dat er bij een wedstrijd een onderscheid is tussen je score voor handicapdoeleinden en je score voor de wedstrijd (bijvoorbeeld een stablefordwedstrijd of de strokeplay clubkampioenschappen).

Netto double bogey

De netto double bogey op een hole (de maximale holescore voor handicapdoeleinden) is: par + 2 + je handicapslagen

Hier volgt een voorbeeld: een speler met WHS-handicap 33,2 krijgt 34 slagen. Op hole 3, een par 4 met stroke index 6, krijgt de speler twee slagen. Op deze hole is de netto double bogey van deze speler: 4 + 2 + 2 = 8

Er is een makkelijke manier om het begrip double netto bogey te begrijpen: het is de eerste score die in de spelvorm stableford geen stablefordpunten meer oplevert. 

Course handicap

De course handicap in het Wereld Handicap Systeem is wat de playing handicap in het EGA-handicapsysteem is: het volledige aantal slagen dat een speler krijgt (of geeft als de speler heel goed is) op basis van de nieuwe baanhandicaptabel. De course handicap, vanaf nu baanhandicap genoemd, geeft in het WHS per kleur tee aan hoeveel slagen een speler krijgt (of geeft).

Bij de overgang naar het WHS zul je je baanhandicap vinden in een baanhandicaptabel. Apps zoals de app GOLF.NL veranderen in dit opzicht ook niet. In de app GOLF.NL wordt ook na 2020 automatisch per hole aangegeven hoeveel slagen je op een hole krijgt. 

Bij een speler met WHS-handicap 54,0 zal de baanhandicap vermoedelijk hoger zijn dan 54 als er gespeeld wordt op een baan met een slope rating van 114 of hoger. In zo'n geval krijgt de speler bijvoorbeeld 56 slagen. De maximum handicap in het WHS is 54,0 maar er is geen maximum baanhandicap.

Vanwege de invoering van het WHS hebben alle golfbanen in Nederland nieuwe handicapslagentabellen ontvangen, ook als een golfbaan kort geleden ‘geratet’ is. De nieuwe tabellen gelden sinds 1 maart 2021. Natuurlijk zijn de nieuwe handicapslagentabellen ook verwerkt in de app GOLF.NL. Spelers krijgen ook nu  nog steeds met een Playing Handicap en krijgen slagen mee bij een qualifying ronde of qualifying wedstrijd. Maar die Playing Handicap heet in het WHS een Baanhandicap. Deze benaming zie je ook terug in de nieuwe tabellen.

Playing handicap

Zoals hierboven uitgelegd: wat in het EGA-handicapsysteem een playing handicap was, wordt in het WHS een baanhandicap genoemd. In het WHS is de definitie van playing handicap anders dan in het EGA-handicapsysteem: het is de baanhandicap aangepast met handicap allowances (handicapverrekening/de aanpassing van de handicap afhankelijk van het soort wedstrijd dat je speelt of de spelvorm). 

Let op: in wedstrijden die meetellen voor je handicap wordt bij de berekening van je nieuwe handicap je volledige WHS baanhandicap gebruikt. In andere woorden: in een wedstrijd speel je soms met een playing handicap die 95 procent van je baanhandicap is. Je prestatie met deze playing handicap bepaalt je wedstrijdresultaat, maar bij de bepaling van het dagresultaat voor handicapdoeleinden wordt net als anders alleen maar gekeken naar je baanhandicap. Bij de bepaling van het dagresultaat voor je handicap is er dus altijd sprake van volledige handicapverrekening.

Bekijk hieronder een video waarin de belangrijkste termen worden uitgelegd (tekst gaat verder onder video). 

Dagresultaat

Elke keer als je een qualifying score invoert, wordt die score omgezet in een dagresultaat. Het dagresultaat is je prestatie van die dag omgerekend naar een standaardbaan (een baan met een standaardmoeilijkheid, dat wil zeggen een baan met een slope rating van 113). Je dagresultaat wordt toegevoegd aan je lijst met eerdere resultaten. Als bijvoorbeeld een dame met handicap 9 van de rode tees, waar ze 12 slagen krijgt, een bruto score van 85 maakt, dan heeft zij omgerekend een dagresultaat van 10,1. Deze 10,1 is de score 'boven par' op een standaardbaan. Deze dagresultaten worden met decimalen bepaald. Vervolgens wordt het gemiddelde bepaald van de beste 8 resultaten van je laatste 20 ronden. Dat getal is je nieuwe handicap. 

Soft cap & hard cap

Deze twee mechanismen van het WHS zorgen ervoor dat de handicap van een speler na enkele slechte ronden niet zo maar extreem veel hoger wordt. 

De soft cap is het punt waarna de snelheid van de stijging van je handicap afneemt (de rem). Als de nieuw berekende handicap meer dan drie punten hoger is dan de laagste handicap, dan wordt het aantal punten boven de drie gehalveerd (dus toegepast met vijftig procent). Bijvoorbeeld: bij een verhoging van 4 punten hoger dan de laagste handicap, wordt de verhoging teruggebracht naar 3,5 punten.

Als de soft cap niet voldoende in werking treedt om de stijging af te remmen komt de hard cap in actie. Deze grens houdt in dat je handicap  nooit meer dan vijf punten hoger kan worden dan je laagste handicap in de afgelopen twaalf maanden. Let op: deze mechanismen werken pas als je minimaal 20 scores in je handicaprecord hebt staan.

PCC

De moeilijkheidsgraad van een golfbaan kan elke dag anders zijn, bijvoorbeeld door de weersomstandigheden of de set-up (pinposities, tees, roughlengte) van de baan. Een score van 90 slagen op een moeilijk geprepareerde baan en op een dag met veel wind en regen kan een betere prestatie zijn dan een ronde 88 op een kalme dag op een baan met normale condities. 

Om ervoor te zorgen dat het dagresultaat ook goed weerspiegelt hoe goed je ronde was die dag, is er in het Wereld Handicap Systeem een mechanisme ingebouwd dat hier rekening mee houdt. Dit is de 'playing conditions calculation', in het kort PCC.   

Elke dag wordt gekeken naar alle scores die zijn ingeleverd op de baan waar jij een qualifying ronde hebt gespeeld. De PCC wordt bepaald op basis van álle ingeleverde qualifying scores op de baan – zowel wedstrijdscores als de scores van qualifying ronden – van spelers met een handicap onder de 36. 

De PCC kan variëren tussen de -1 en +3. Als iemand negen holes heeft gespeeld, krijgt men de helft van de PCC. Om een PCC uit te voeren, zijn er minimaal acht scores nodig van spelers met een handicap 36,0 of lager. Zijn die scores er niet, dan is er dus geen PCC. Beter gezegd: dan is de PCC 0 (nul). 

  • Een PCC van 0 betekent dat de baan speelde zoals verwacht.
  • Een PCC van -1,0 betekent dat de baan makkelijker speelde dan normaal.
  • Een PCC van +1,0 of +2,0 of +3,0 betekent dat de baan moeilijker speelde dan normaal.

Kijk voor meer informatie over het Wereld Handicap Systeem op golf.nl/whs. Heb je vragen over je handicap? Neem contact op met d handicapcommissie van je club.
Lees meer over
Handicap