Terwijl het openbare leven piepend tot stilstand was gekomen en wc-rollen voor half Nederland een eerste levensbehoefte bleken te zijn, zat ik vorige week met een kind thuis. De Coronagolf heeft ons land inmiddels vol bereikt waardoor ook juffen en meesters snotterig thuis moeten blijven. Ik parkeerde m’n zoontje eerst achter de televisie zodat ik wat werk af kon maken, daarna vlogen we met autootjes over de keukentafel en gingen we ganzenborden. Reuzegezellig allemaal, maar een dag duurt behoorlijk lang met een 5-jarige. En naar het museum konden we ook al niet. Toen was de golfbaan nog open en een welkome bestemming.
Mijn zoontje was vorig jaar een paar keer met mijn man meegegaan naar de golfbaan dus toen we er aankwamen liep hij meteen ijverig op de mandjes af. Van de golfpro mochten we een miniatuur club lenen en zo stonden we even later met z’n tweetjes op de drivingrange: m’n kleine jongen met een mandje ballen, en ik op de mat erachter. Ik gaf hem geen instructies maar liet 'm lekker zelf aanrommelen.
Dat was een feest om te zien. Zo’n kleintje heeft helemaal nergens last van. Die zit niet in over een goede rotatie of de juiste swingbaan, laat staan dat er wordt gezucht over uitblijvende vorderingen. Blijmoedig tikte hij het ene balletje na het andere de vijver in, waarbij hij iedere keer uitgebreid de tijd nam om de watervogels te bewonderen. Ondertussen verbeterde hij zichzelf door te kijken naar een man die voor hem op de mat stond. De eerste ballen had m’n zoontje weggeslagen als een soort hockeybal, maar nadat hij die man had geobserveerd probeerde hij een golfswing te maken. Het ging allemaal spelenderwijs met reuzeschattige bewegingen, maar verdraaid, ineens tikte hij een paar ballen weg in een prachtig boogje!
Even later had hij er alweer genoeg van en ging hij staan kijken hoe ik m’n laatste setje ballen wegsloeg. Ik had bepaald geen soepele dag en deed telkens meerdere oefenswings achter elkaar in een poging het clubhoofd goed op de mat terecht te laten komen. Ineens hoorde ik: ‘Mama, je moet nu gewoon de bal slaan hoor!’ Daar had het jong gelijk in ook, van dat eindeloze pielen wordt een swing er niet veel beter op.
We lieten de drivingrange voor wat het was en liepen naar de oefengreen. Daar kon hij z’n lol niet op met de mooie vlaggetjes en iedere put werd uitbundig gevierd. Zelfs de eerste regendruppels konden de pret niet drukken, maar toen het flink begon te gieten renden we toch maar snel naar het clubhuis waar hij met rode koontjes een kop warme chocolademelk mocht drinken.
Het is natuurlijk ontzettend fijn om zo snel mogelijk indrukwekkende resultaten te boeken. Maar vandaag leerde ik van een 5-jarige hoe het plezier in golf voor het oprapen ligt, en dat dat misschien wel het belangrijkste is.
Golfstart is hét boekingsplatform voor beginnende golfers waar je lessenpakketten van heel veel verschillende golfclubs en -banen kunt vinden.
Lees meerZo blijf je altijd op de hoogte van de laatste acties en het nieuws