'Waarom krijgt een vrouw meer slagen mee dan een man als ze even ver slaan?'

Jac: “Iemand slaat een bal over een hindernis. De bal valt aan de overkant op een helling en rolt terug in het water. Wat zeggen de regels?”

Bij het ontwijken van een hindernis op een rechte lijn naar achteren of zijwaarts binnen twee clublengten (zijwaarts alleen bij een rode hindernis), is het referentiepunt voor de ontwijkprocedure altijd de plek waar de bal het laatst de grens met de hindernis heeft gekruist.

Het is dus van belang om vast te stellen of de bal aan de overzijde binnen de hindernis is gebleven of dat de bak buiten de hindernis is geweest en daarna is teruggerold de hindernis in. In het eerste geval is het referentiepunt aan de voorkant van de hindernis, in het tweede geval is het referentiepunt aan de overzijde van de hindernis.

Berend: “Laatst sloeg ik mijn tweede bal op de wintergreen die nog niet in gebruik was. De hole op die wintergreen lag precies in de lijn die ik moest/wilde spelen naar de vlag op de zomergreen waar ik naartoe moest. Ik wilde eigenlijk putten, maar heb de bal maar gechipt. Had ik de hole mogen ontwijken zonder straf?”

Een tijdelijke green die niet in gebruik is, is onderdeel van het algemene gebied. Tenzij in de Plaatselijke Regels is aangegeven dat het een verkeerde green is of dat het grond in bewerking is, moet de bal worden gespeeld zoals hij ligt. (Zie Model Plaatselijke Regel D-5).

Jan: “Moet je jouw bal gelijk uit de hole halen nadat deze is uitgeholed of mag een ander er gewoon een bal bij uitholen?”

Een bal die is uitgeholed is niet meer in het spel. Er wordt geen Regel overtreden als de bal niet direct uit de hole wordt gehaald en een andere speler vervolgens uitholet. Het is echter wel wenselijk om de uitgeholde bal direct uit de hole te halen, zodat deze het spel van andere spelers niet kan beïnvloeden.

Leo: “Tijdens een wedstrijd belandde mijn bal op het pad. Hier kreeg ik een vrije drop voor. Maar de nearest point of relief was in een hindernis. Om het pad toch te ontwijken en niet in de hindernis te hoeven droppen, zocht ik het dichtstbijzijnde punt op dat ik van beide geen last meer had. Is dit juist of had ik anders moeten handelen?”

Het bepalen van het dichtstbijzijnde punt waarbij je ook de nabije hindernis ontwijkt is niet correct. Bij het ontwijken van een vast obstakel (het pad) moet de bal altijd worden gedropt in hetzelfde gebied van de baan waar de bal ligt.

Als het pad in het algemene gebied ligt, moet het dichtstbijzijnde punt dus ook in het algemene gebied zijn. Dit kan betekenen dat het dichtstbijzijnde punt vlak naast de hindernis is en de dropzone zeer klein is en je stand wellicht in de hindernis is. Zie Regel 16.1b.

Peter: “Meestal krijgen vrouwen aanzienlijk meer slagen mee van dezelfde tee dan mannen. Dit bevreemdt mij een beetje, want het lijkt mij dat de keuze van de tee gedreven wordt door de lengte van de drive die men slaat. Met andere woorden: waarom krijgt een vrouw die normaal 160 meter slaat meer slagen dan een man die normaal 160 meter slaat?”

De basis van het course rating-systeem is inderdaad dat mannen gemiddeld verder slaan dan vrouwen. Het systeem gaat uit van de effectieve speellengte van een scratchspeler (handicap 0.0) en een bogeyspeler. Voor mannen is dat ongeveer handicap 20.0 en voor vrouwen 24.0. Er wordt dus niet alleen gekeken naar de lengte van afslagen, maar ook naar de tweede en derde slagen. Hierdoor resulteert dit in verschillende baanhandicaps voor mannen (lager) en vrouwen (hoger) met dezelfde WHS-handicap.

Voorbeeld: een man die 160 meter kan slaan vanaf de tee, is volgens het course rating-systeem meer een bogeyspeler en een vrouw die 160 meter slaat vanaf de tee komt dichter bij een scratchspeelster. Een man die net zo ver slaat als een vrouw, behoort dus een hogere handicap te hebben en krijgt op basis daarvan ook meer slagen mee. Hierdoor zal hij in aantal handicapslagen weer in de buurt komen van een vrouw met een lagere handicap die van dezelfde kleur tee speelt.

In deze aflevering zijn de vragen beantwoord door Walter Haandrikman (voorzitter van de Regel- en Handicapcommissie van de NGF), Marjon Thijssen (NGF Regels en Handicap) en Robert Hage (NGF Regels en Handicap). Er komen veel regelvragen binnen. Vragen die nu niet beantwoord zijn, behandelen we in een van de volgende afleveringen van deze rubriek.