De baan op
De baan op
Stef kijkt zijn ogen uit op goedkoopste baan van Nederland: 'Greens als postzegels en een fairway op honkbalveld'
Beeld: Koen Suyk
In een eerder onderzoek hebben we uitgezocht wat de duurste en goedkoopste banen van Nederland zijn. We kozen als uitgangspunt par 56 over 18 holes, waardoor par-3-banen niet zijn meegenomen. Golfbaan Sloten bleek de goedkoopste met 17 euro voor een dagkaart. Op woensdagochtend 2 juli besloot ik naar Amsterdam te rijden voor een ronde van 9 holes.
Daar ontmoet ik collega Julian Milhous om samen de baan te spelen. We parkeren bij het Amsterdam Velodrome en lopen richting het clubhuis. Hoewel, clubhuis... Misschien mag ik het in dit geval een kantine noemen. Zeker gezien de omgeving, want we zijn op een heel groot sportcomplex. Hier is ruimte voor voetbal, hockey, honkbal, handbal, rugby, American football, atletiek en wielrennen. Bij de ontvangst horen we dat de drivingrange momenteel dicht is, dus we kunnen meteen door naar de tee.
Het doel (in dit geval de green) is net een postzegel waardoor ons korte spel op de proef wordt gesteld
We lopen tussen het hockeyveld van Xenios en de drivingrange richting hole 1. Het voelt bijna als een sportdag, maar we gaan toch echt golfen. Intussen bekijk ik de scorekaart: zeven par 3's en twee par 4's. Golfbaan Sloten begint met een par 3 met een lengte van 143 meter. Naast de afslagplaats, dat is op elke hole een lange mat, zien we een kleine green. We denken in eerste instantie dat het de oefengreen is, maar het blijkt eindstation van hole 2 te zijn. Achter de green van de eerste hole ligt een voetbalveld en daardoor hebben we moeite om de contouren te zien. Gelukkig is er ruimte genoeg, want de fairway ligt op een honkbalveld.
@golf__nl Wij speelden 9 holes op de goedkoopste golfbaan van Nederland! #golftiktok #golfnl #golftok #ngf ♬ Summer Breeze (Instrumental version) - Frank Young, ALIVE
Hole 2 is een stuk smaller en het slootje tussen beide holes komt ook meer in het spel. Ook ligt er een verraderlijke kleine bunker voor de green. En het meest opvallende: de greens zijn opvallend klein. De derde en vierde hole kruisen elkaar op een groot vierkant grasveld. Daarom moeten we op de tee van 3 even wachten tot de flight op 4 bijna op de green is. Op het eerste gezicht zijn dit twee 'makkelijke' par 3's met lengtes van 167 en 136 meter. Echter, het doel (in dit geval de green) is net een postzegel waardoor ons korte spel op de proef wordt gesteld. Bovendien moet je de putts durven slaan. De trage greens worden onderhouden door de gemeente en zij zijn niet dagelijks op de golfbaan.
De reeks holes 5, 6 en 7 is meer risk and reward. Het begint met een blinde par 3. Vanaf de tee zien we de vlag niet, dus ik besluit om door te lopen. Halverwege de fairway wordt pas een deel van de pin zichtbaar. Ik geef aan Julian aan waar we op moeten mikken en onze ballen lijken de goede richting op te gaan. Mijn bal blijkt net te ver op het pad en zijn bal is keurig op de green. Op hole 5 is dat pas de eerste green in regulation van een van de twee. Het geeft nog maar eens aan hoe moeilijk het is om de greens aan te spelen.
Het meest bijzondere is hole 6; een par 4 van 158 meter. Ja, echt waar. Er ligt namelijk een voetbalveld tussen de tee en de green (foto). Je kan rechts daarvan naar de fairway spelen om een korte slag over te houden richting de vlag. Wij besluiten rechts en links van de lichtmasten in één keer naar de green te gaan. Mijn bal raakt de stoeptegels rondom het veld, net ver genoeg dus. De bal van Julian is beter. Toch ligt mijn bal op de green en die van hem net niet. We lopen weg met twee birdies.
Wij besluiten rechts en links van de lichtmasten in één keer naar de green te gaan
We moeten dan nog de langste en de moeilijkste holes spelen. Hole 7 heeft een lengte van 208 meter en is een par 4. Bij het US Open zou dat ongetwijfeld een par 3 zijn, zeker omdat het een rechte hole is. Het gevaar schuilt links met water en rechts met bomen. Je móét dus een rechte bal slaan hier. Dat doe ik niet en dus doneer ik een ProV1 aan het water. Julian doet het wel goed van de tee, maar zijn pitch gaat over de green. Ondanks de geringe lengte is dit voor ons een moeilijke hole. Net als de rest van de baan eigenlijk.
Stroke index 1 is toebedeeld aan de laatste hole. Het is een par 3 van 154 meter waar je opnieuw de vlag niet ziet. Er staan bomen in de weg, dus daar moeten we overheen. Voor ons is dat in principe geen probleem met een ijzer-7, maar voor de meeste golfers is dat lastig. En er blijken ook nog dichte bosjes rechts naast de green te zijn. Soms is het beter om niet alles te weten.
We raakten met z'n tweeën drie greens in regulation en dat is voor onze handicaps (1.0 en 7.8) een dieptepunt. Een baan kan dan wel kort zijn, makkelijk is wat anders. Het was een bijzondere ervaring tussen de sportvelden op de kleinste greens die ik gespeeld heb. In principe mochten we nog een keer 9 holes, omdat je bij Golfbaan Sloten en dagkaart koopt voor 17 euro. Wat mij betreft het geld zeker waard.
