Dutch Ladies Open

Indiase Diksha Dagar (22) werd nagenoeg doof geboren: 'tot mijn 6e kon ik niet praten en horen'

Een bescheiden deelneemster op het Big Green Egg Open is de Indiase Diksha Dagar: linkshandig, getalenteerd en in vorm dit seizoen. Zes keer top-10, waarvan één keer winst in het Czech Ladies Open. De huidige nummer 156 van de wereld maakt voor de derde keer haar opwachting in het Big Green Egg Open. We spreken met Diksha en haar vader Narinder.
Beeld: LET - Tristan Jones

Beeld: LET - Tristan Jones

Warm?

We nemen plaats op het terras van de Hilversumsche Golf Club. “Heb je het warm? Ik ben eraan gewend hoor. In India golfte ik graag met 47 graden celsius. Droge fairways liggen mij wel.” Als we de 22-jarige speelster uit India spreken, heeft zij zojuist de eerste 9 holes verkend. “Unique!” zegt ze overtuigend. “Het is hier net zo mooi als op de Rosendaelsche waar wij de vorige twee edities speelden, maar dan smaller en met meer variatie in de fairways. Je moet een goed coursemanagement hebben. En de greens op de eerste negen zijn klein, maar ik heb er vertrouwen in.” Vorig jaar ging Dagar als vijfde de slotdag in en eindigde ze als 17de. “Als dat dit jaar weer zo is, wil ik de top-5 absoluut vasthouden. Ik ben in vorm. De overwinning in Tsjechië geeft vertrouwen.”

Alles was leuk, maar in het golfen had mijn dochter duidelijk het meeste plezier en talent

Natuurtalent

In juni won Dagar haar tweede toernooi op de LET. Daarmee is zij de tweede speelster uit India die twee of meer toernooien heeft gewonnen na haar landgenote Aditi Ashok. Toen Dagar 7 jaar oud was, heeft haar vader haar leren golfen. Zelf maakte hij kennis met de sport toen hij in dienst was voor het Indiase leger. “Ik leerde het golfen mezelf aan. Het was een welkome hobby tijdens mijn dienstperiode.” En niet onverdienstelijk, hij werd een scratchspeler (handicap 0). We kunnen wel stellen dat vader en dochter Dagar over een uniek natuurtalent beschikken. “We gingen zwemmen, squashen, tennissen en samen naar de atletiekbaan, net als iedere vader dat met zijn kind zou doen. Alles was leuk, maar in het golfen had mijn dochter duidelijk het meeste plezier en talent.”

Diksha Dagar wint in Tsjechie
Diksha Dagar wint het Czech Ladies Open
Beeld: LET - Tristan Jones

Doof geboren

Als je het niet weet, zou je het niet aan haar zien. Diksha Dagar is als 'bijna' doof geboren. Haar familie heeft geïnvesteerd in logopedie en Engelse lessen om zodoende te leren praten. Dat kon zij tot haar zesde niet. Ze draagt een cochleair implantaat zodat zij een normaal geluidsniveau kan verstaan van dichtbij. "Ik ben heel dankbaar dat mijn ouders dit voor mij hebben kunnen betekenen. Op tour kan ik 'gewoon' met mijn landgenoten in gesprek. Dit toernooi spelen er nog zeven andere Indiasen mee. Je kunt dan goed over thuis praten. We missen alleen het Indiase eten."

Welgesteld, het grootbrengen van Diskha valt of staat niet alleen met het voeden van haar talent. "Ken je het gezegde 'It takes a village to raise a child', het past wel goed bij ons bestaan. Het ontwikkelen van haar golftalent en ervoor zorgen dat Diksha zich verstaanbaar kan maken en kan horen, het is het allemaal waard."

Ik voel me vereerd dat ik het golfen met mijn dochter heb kunnen delen en dat zij nu het leven van een topsporter kan leiden

Het leven in India

De verschillen tussen de armsten en rijksten van het immense land zijn onbeschrijfelijk groot. “Welbekend is het kastensysteem dat bepalend is voor de rest van je leven. Maar let op, in India zijn de standaarden en waardes ook van een totaal andere orde dan in Europa. Mensen zijn er gelukkig en kunnen leven van 1 euro per dag, als ze dat die dag al nodig zouden hebben. Het geluk wordt door andere waardes gevoed.” De familie Dagar prijst zich gelukkig met elkaar en met het leven wat zij leven in New Delhi en net daarbuiten in Jhajjar. “Daar ben ik opgegroeid en kom ik nog jaarlijks terug om mijn familie te bezoeken.” Met betraande ogen vertelt Diksha verder: “Helaas leven mijn opa en oma nu niet meer. Mijn moeder en broertje zie ik na het golfseizoen weer.”

Waar we in Nederland campagnes voeren om meer jongere golfers te interesseren voor de sport, is het in India van een compleet andere orde. Er zijn in India ca. 250 à 300 golfbanen tegenover 1,4 miljard inwoners. Dat zijn 78 keer meer inwoners dan in Nederland. We delen hier ongeveer hetzelfde aantal golfbanen (ca. 230). “In India is golfen van oudsher een sport voor de elite en voor mensen die opereren in het Indiase leger, anders wordt het er echt veel te druk. Ik voel me vereerd dat ik het golfen met mijn dochter heb kunnen delen en dat zij nu het leven van een topsporter kan leiden,” vertelt vader Dagar.

Op mijn 16de vertegenwoordigde ik India op de ‘Deaflimpics’ en won ik een zilveren medaille

Switch naar linkshandig

Bij gebrek aan linkshandige golfclubs start Diksha als rechtshandige speelster. “Is dat zo?,” vraagt zij aan haar vader. Lachend licht hij toe, “ja, alles wordt in India geïmporteerd en we zijn gewend om het te doen met hetgeen beschikbaar is. Ik zag echter dat je met tennis en andere sporten ook meer links georiënteerd was, dus ik ben op zoek gegaan naar een linkshandige set.” Een gouden keuze, zo blijkt snel. “Als klein meisje won ik al gauw veel wedstrijden van de club en ik mocht op mijn 16de India al vertegenwoordigen op de ‘Deaflimpics’ - de Olympische Spelen voor doven en slechthorenden. Ik won er een zilveren medaille. Het hele land was trots.” Daarna gaat het snel. Coaches beginnen aan haar te trekken, beloven de hemel. Narinder Dagar besluit om zelf de coach en caddie te blijven om zijn dochter te kunnen behoeden.

Djokovic

In haar eerste jaar als professional (2018) speelde Dagar vijf toernooien ‘Down Under’ op de Australian Ladies Pro Tour. Op een van die toernooien eindigde zij in de top-5. Daarmee op zak vloog ze naar Kaapstad om er vervolgens het Investec Women’s South African Open van de LET op haar naam te schrijven in 2019. Resumé: Dagar wint daarmee haar zesde toernooi als professioneel golfster. Haar grote voorbeeld is tennisser Novak Djokovic. "In zijn boek las ik dat hij bleef proberen en proberen en geduld bleef houden. Hij wist zeker dat zijn talent voldoende moest zijn. Ik herken mezelf daar echt in. Mijn droom is om net zo'n voorbeeld te worden voor kinderen zoals hij voor mij is."