Topgolf

Huizing van crisis en paniek naar euforie

Daan Huizing veroverde zondag in de Grand Final van de Challenge Tour op het nippertje speelrecht voor de European Tour. “Het was een verschrikkelijke worsteling maar ik heb de horde genomen.”

Chaos, paniek, crisis, het zijn de woorden die Daan Huizing gebruikt om te beschrijven hoe hij de laatste ronde van de Grand Final op Mallorca heeft beleefd. “Ik was bang dat ik er weer naast zou grijpen, het was mentaal ongelooflijk zwaar ook omdat ik geen vertrouwen had in mijn swing.”

Huizing bleef gelukkig net aan de goede kant van de streep. De 31-jarige golfer eindigde als twintigste op de jaarranglijst, de laatste plek die recht geeft op promotie naar de European Tour. Huizing: “Nadat ik mijn scorekaart had getekend zag het ernaar uit dat het wel goed zat, maar toen maakte die Ritchie (de Zuid-Afrikaan JC Ritchie, red) birdie op 16 en 17.”

Een birdie van Ritchie op de slothole, een par-5 die gemiddeld onder par speelde, zou fataal zijn voor de Nederlander. “Ik keek met Daniëlle (Huizings vriendin, red) en Timothy (zijn caddie Timothy Lazet, red) in het clubhuis naar de livescoring. Toen de par werd ingevuld bij Ritchie kreeg Timothy meteen tranen in zijn ogen en ook bij Daniëlle was de ontlading groot. Ik durfde nog niet te juichen, wilde eerst honderd procent zeker zijn dat Ritchie inderdaad par had gemaakt.” Die bevestiging kwam en naast de euforie was er bij Huizing vooral opluchting. ”Na mijn overwinning in Ierland in mei stond ik er heel goed voor, het zou een enorme klap zijn geweest als ik die kaart op de valreep nog had verspeeld. De laatste maanden heb ik het mezelf heel moeilijk gemaakt, maar gelukkig zat het nu mee. Ik heb hier lang en heel hard voor gewerkt en ben ontzettend blij dat het goed is afgelopen.”

Onzekerheid

Huizing begon de laatste ronde op de T-Golf & Country Club dubbel-bogey, eagle, dubbel-bogey, birdie. “Voor de ronde sloeg ik mijn ballen op de range alle kanten op, maar dat was zaterdag ook al zo. Toen kreeg ik het in de baan aardig op de rit, zondag niet. Ik maakte wel twee eagles, maar het vertrouwen in mijn swing bleef ver te zoeken. De eagle op hole 11 gaf me nog wel even een boost, maar na de bogey op hole 13 was het pure chaos. De laatste zes holes van de baan spelen relatief makkelijk, normaal gesproken maak je daar eerder birdies dan bogeys, maar het was crisis, ik raakte in paniek. Je hebt ook geen idee hoe de situatie is, wat je wel of niet moet doen om in de top-20 te blijven, die onzekerheid maakt het extra moeilijk."

 

Pats boem

 

In 2013 promoveerde Huizing ook naar de European Tour, toen met vlag en wimpel, zesde op de jaarranglijst met twee overwinningen en een tweede plaats in slechts twaalf gespeelde toernooien. Huizing: “Alles ging van een leien dakje, pats boem van de Challenge Tour naar de European Tour. Ik was nog maar kort pro, achteraf kwam de European Tour misschien te snel.” Huizing denkt nu veel kansrijker te zijn op het hoogste niveau. “Ook op de Challenge Tour geniet ik van golf, ben ik blij dat ik dit leven mag leiden, maar natuurlijk wil ik de European Tour, ik ben er ook echt aan toe. Van week in week uit met betere golfers spelen zal ik ook een betere golfer worden.”

 

Genieten

 

Het nieuwe seizoen van de European Tour gaat eind november al van start met drie toernooien in Zuid-Afrika. Huizing: “Ik weet nog niet of ik alle drie de Zuid-Afrikaanse toernooien ga spelen of twee van de drie. Ik weet wel dat ik er ongelooflijk veel zin in heb.”

Huizing vloog zondagavond van Mallorca al terug naar Nederland. “Na de prijsuitreiking zijn Daniëlle en ik naar het vliegveld geracet, de gate was eigenlijk al gesloten, maar ze lieten ons toch nog aan boord. Twee jaar terug vlogen we na de Grand Final ook terug uit Mallorca, toen was de teleurstelling heel groot omdat ik promotie naar de European Tour was misgelopen. Nu konden we samen genieten.”