Ervaringsverhaal

Onzekere golfvrouwen 5 jaar later: 'Kennelijk stond ik op de club te boek als een duikboot'

Vijf jaar geleden nam Gerard Louter drie onzekere golfvrouwen mee de baan op. Hoe gaat het nu met ze? Golfen ze nog? En zo ja, wat kunnen ze vrouwen die met baanvrees worstelen als tip meegeven?

Waarom spelen er veel meer mannen dan vrouwen golf? En waarom haken veel vrouwen als ze met golf zijn begonnen vaak snel weer af? 18Birdies.com, een succesvolle app met onder meer een rangefinder voor tienduizenden golfbanen, deed vijf jaar geleden een grootschalig onderzoek om die vragen beantwoord te krijgen. De uitkomst? Veel vrouwen voelen zich erg onzeker en niet vrij op de golfbaan, vooral als ze (nog) niet zo goed golfen. Dat maakt dat ze minder vaak naar de golfbaan gaan en in veel gevallen zelfs weer stoppen.

Golf.nl-medewerker Gerard Louter las dat onderzoek en schreef er deze column over. In die column nodigde hij onzekere golfvrouwen uit voor een geheel verzorgde golfdag op zijn homecourse Broekpolder met de belofte dat ze overlopend van zelfvertrouwen huiswaarts zouden keren; geloof me, van geremde, onzekere golfvrouw naar vrijuit en vol zelfvertrouwen de tee opstappen is een veel kleinere stap dan het lijkt. Tientallen onzekere vrouwen stuurden een mail, met een drietal - Elsa, Marlies en Mariëlle - ging Gerard vijf jaar geleden op een ongekend zonnige en warme dag in oktober (25 graden!) de drukbezette baan in.

Die bijzondere golfdag leverde dit verhaal op. Iedereen die met enige regelmaat deze site bezoekt zal weten dat de NGF vol inzet op meer vrouwen aan het golfen krijgen. Doel is de verhouding man-vrouw, nu 67%-33%, minstens richting 60%-40% te brengen. Dan moeten vrouwen, als ze eenmaal verleid zijn naar de golfbaan te gaan, niet snel weer afhaken, bijvoorbeeld uit onzekerheid. GOLF.NL vroeg zich af hoe het Elsa, Marlies en Mariëlle is vergaan na de ronde golf met Gerard op Broekpolder. Golfen ze nog steeds? Of bleef de onzekerheid groot en zijn ze een illusie armen afgehaakt?

Ik ben verslaafd, wil altijd de baan in, golf is het enige waar ik altijd ja tegen zeg

Marlies, oktober 2018: 42 jaar, handicap 37, speelde twee jaar. "Ik zou véél vaker willen spelen, maar durf niet op iedere uitnodiging in te gaan, vooral van vreemden. Afslaan als er mensen kijken vind ik een gruwel. Ik laat me opjagen door mensen achter me, die gewoon genieten van hun eigen spel. Ik ben dus eigenlijk een onzekere achterom-kijker."
Marlies, oktober 2023: "Ik ben verslaafd, wil altijd de baan in, golf is het enige waar ik altijd ja tegen zeg. Van een heel onzekere achteromkijkende golfvrouw ben ik een overmoedige golfster geworden met handicap 22, ik kijk nu alleen nog achterom als ik de bal uit de hole haal, haha. Die transformatie heb ik vooral te danken aan mensen die zagen dat ik door mijn onzekerheid de lol in golf ging verliezen. Stop toch met dat achteromkijken, ga genieten van het spel hielden ze me voor, en dat is me gelukkig gelukt. Als je beter leert golfen neemt de onzekerheid natuurlijk ook af. Een leven zonder golf kan ik me nu niet meer voorstellen. Inmiddels heb ik op 49 verschillende banen gespeeld, voor nummer vijftig ga ik een mooie baan bedenken. Ik ben nergens lid, golf met allerlei mensen, het merendeel mannen. Vooral via social-media heb ik veel mede-golfers leren kennen. Afslaan terwijl mensen toekijken vind ik nu geen enkel probleem meer, je bent met golfers onder elkaar, je beleeft het spel samen. Een tip voor vrouwen die golf willen proberen? Gewoon gaan als het je leuk lijkt en wees niet bang om contact te zoeken met andere golfers."

Dat raakte me heel erg, het plezier in golf raakte ik helemaal kwijt

Elsa, oktober 2018: 37 jaar, handicap 36, tweeënhalf jaar daarvoor met golf begonnen. Schreef in haar mail: "Mijn onzekerheid is zodanig mijn spel aan het beïnvloeden dat ik geregeld halverwege de ronde ben gestopt omdat het niet goed voelde."
Elsa, oktober 2023: "Niet heel lang na het rondje golf op Broekpolder ben ik met golf gestopt omdat ik op mijn club steeds vaker werd uitgemaakt voor duikboot. Mijn handicap was 36 en in wedstrijden speelde ik de eerste holes vaak heel goed. Kreeg ik meteen opmerkingen of mijn handicap wel klopte. Geloof me, reageerde ik dan, het gaat straks echt een stuk slechter. Dat werd een self-fulfilling prophecy, na die eerste paar goede holes stortte ik steeds in, ik zat mezelf enorm in de weg. Die handicap 36 kreeg ik daardoor niet naar beneden, maar kennelijk stond ik op de club toch te boek als een duikboot. Bij een wedstrijd zei een flightgenoot op de eerste tee: 'dus jij bent die duikboot'. Dat raakte me heel erg, het plezier in golf raakte ik helemaal kwijt.

Ik heb jaren geen club aangeraakt, maar heel toevallig ben ik een week of zes terug weer begonnen. Mijn dochter heeft op Bleijenbeek, een baan niet al te ver van mijn huis, via school golfles. Dat was voor mij de perfecte aanleiding om ook weer te gaan golfen want ik vond het spelletje hartstikke leuk. Bleijenbeek biedt Women’s Golf aan, tien weken groepsles met andere vrouwen. Ik zit in een groepje van vijf met allemaal beginners, mijn niveau is eigenlijk te goed, maar dat maakt niet uit. Ik vind het heerlijk om weer met golf bezig te zijn en in de toekomst samen spelen met mijn dochter lijkt me helemaal geweldig. De sfeer op Bleijenbeek is heel fijn maar lid worden van een club zie ik niet snel meer gebeuren. Ik ga liever met een leuke groep mensen spelen op diverse banen."

Tegen onzekere golfvrouwen zou ik willen zeggen: gewoon doorzetten, golf is te veel te leuk om mee te stoppen

Mariëlle, oktober 2018: 44 jaar, handicap 54, kreeg toen ze een jaar eerder met golf was begonnen van iemand het goedbedoelde advies 'niet over de bal heen te slaan'. In haar reactie op de column schreef ze: "Die opmerking heeft zich als een schrikbeeld in mijn hoofd genesteld en ik ben daardoor erg onzeker geworden."

Mariëlle, oktober 2023: "Ik golf nog steeds, dit jaar wat minder vaak vanwege drukte met de kinderen en op werk, maar de jaren hiervoor vaak en ook heel fanatiek. Ik had de ambitieuze doelstelling singlehandicap te halen, maar vooralsnog hang ik rond de 22. Mijn ex-man heb ik nooit weten te verleiden met golf te beginnen, maar sinds twee jaar heb ik een nieuwe partner en die was snel helemaal verkocht. Ik ben lid van ANWB Golf, speel waar het zo uitkomt, het meest op Zeewolde. Ik sta met ontzettend veel plezier op de baan, onzeker ben ik al lang niet meer. Als ik nu een keer over de bal maai, roep ik lachend 'proefslag!' Tegen onzekere golfvrouwen zou ik willen zeggen: gewoon doorzetten, golf is te veel te leuk om mee te stoppen."

Herken jij je ook in deze verhalen? Wil je graag over de drempel heen of je ervaring met ons delen? Mail de redactie: redactie@golf.nl met als onderwerp 'Golfvrouwen'.

Lees meer over
Beginnen met golf Interviews