Het British Masters van afgelopen week had als goede doel Guide Dogs, blindengeleidehonden. Dat sprak Daan en mij heel erg aan, want we zijn allebei grote hondenliefhebbers. Toen ik Daan een jaar of zes geleden leerde kennen, had ik al twee dwergkezen, Igor en Andrei. Op onze allereerste date hebben we de honden samen uitgelaten en Daan was meteen verliefd op die twee dwergkezen; en ik geloof ook op mij… Inmiddels zijn we getrouwd en honden spelen een belangrijke rol in ons leven.
Een paar jaar terug deed ik in mijn eentje boodschappen en voor de supermarkt stonden mensen die donateurs probeerden te werven voor Hulphond Nederland, de organisatie die honden professioneel opleidt en bij mensen onderbrengt die kampen met fysieke beperkingen, epilepsie, autisme en ook PTSS. Ik kwam enthousiast thuis en vertelde Daan dat Hulphond echt iets voor ons zou zijn. Daan is nu al drie jaar ambassadeur van Hulphond en we zijn heel erg betrokken bij de club. Het is echt geweldig als je in de praktijk ziet wat een hond in het leven van iemand kan betekenen. Mensen die in een sociaal isolement verkeren, kunnen dankzij een hond als maatje weer deelnemen aan de maatschappij.
Hulphond draait volledig op giften. Wij doneren voor elke birdie die Daan op de Tour maakt 10 euro, en het dubbele voor een eagle. Dit seizoen staat de teller op 213 birdies en 3 eagles, goed voor 2.190 euro voor Hulphond Nederland. Met de voorgaande jaren erbij hebben wij nu geld bijeengebracht waarmee acht hulphonden zijn getraind en dat geeft enorm veel voldoening. Als je Hulphond Nederland ook wilt steunen, kun je net als wij geld doneren voor iedere birdie van Daan en dat kan al vanaf 0,10 cent. Klik hier om je als birdiedonateur aan te melden.
Wat Hulphond Nederland niet doet, is blindengeleidehonden trainen. Daar zijn andere organisaties voor. In Engeland is dat Guide Dogs en dat was bij het British Masters dus het goede doel dankzij sir Nick Faldo en zijn vrouw, Lindz lady Faldo. Nick, winnaar van zes majors, is de gastheer tijdens dat toernooi op The Belfry en net als zijn vrouw Lindz is hij groot hondenliefhebber. Thuis in Amerika hebben ze twee Jack Russells. Het uitje met de associatie van de spelersvrouwen ging dit keer naar het Nationale Trainingscentrum voor blindengeleidehonden. Heel bijzonder om te zien hoe intensief de honden daar getraind worden.
Tijdens het British Masters heb ik de tas van Daan niet gedragen. Daan had Graeme Cowan aan de tas, de vaste caddie van Darius van Driel. Ik had een week vrij genomen en omdat Darius niet speelde op The Belfry, nam Graeme de honneurs waar. Daan miste vrij ruim de cut, maar dat lag zeker niet aan Graeme, een heel goede caddie met een fijne persoonlijkheid.
Ik heb de twee ronden langs de fairways meegelopen. Dat was heel apart. Ik wil binnen de touwen lopen! Met die golftas om mijn nek Daan in de baan bijstaan, de spanning voelen en vechten voor een goed resultaat. Daan was absoluut te spreken over Graeme, maar we kwamen ook tot de conclusie dat wij samen als speler-caddie een heel erg goed team vormen. Dat wisten we ook wel, maar het was fijn dat in die week op The Belfry nog een keer bevestigd te krijgen. Deze week bij de Omega European Masters in Zwitserland ben ik daarom gewoon weer aan de tas.
We spelen dat toernooi in Crans Montana op de Crans-sur-Sierre Golfclub, een baan op zo’n 1.500 meter hoogte in de Alpen. De uitzichten zijn fantastisch mooi en hoewel de baan in de bergen ligt, valt het met het klimmen en dalen reuze mee, Ik ken heel wat banen die een stuk zwaarder zijn voor een caddie.
Na het missen van de cut in de British Masters staan we op plek 119 in de Race to Dubai, aan de verkeerde kant van de streep als het gaat om behoud van de tourkaart. Hoogste tijd dus om flink wat birdies te gaan maken. Daar maken we Hulphond Nederland ook heel gelukkig mee!