Topgolf
Solheim Cup
De geschiedenis van de Solheim Cup
Beeld: Getty Images
Het golfmerk Ping is voortgevloeid uit de frustratie van een Amerikaanse ingenieur en zakenman over zijn eigen putten. Karsten Solheim begon pas op 42-jarige leeftijd met golfen, was niet tevreden over zijn spel op de green en besloot zelf een putter te ontwerpen die voldeed aan al zijn wensen. Bij deze - voor die tijd revolutionaire putter – plaatste hij de shaft niet aan de hiel van het blad, maar juist in het midden.
Na dit eerste ontwerp legde Solheim zich, naast zijn baan bij General Electric, verder toe op het fabriceren van golfclubs, aanvankelijk vanuit zijn garage. Later startte hij zijn bedrijf Karsten Manufacturing, dat het merk Ping op de markt bracht. De naam Ping gekozen vanwege het kenmerkende geluid dat die allereerste putter maakte bij het slaan van een bal.. ‘ping!’.
Zonder de visie en acties van Karsten Solheim en zijn vrouw Louise zou het vrouwengolf niet zijn waar het nu isNaarmate zijn merk groeide, sponsorde het bedrijf van Solheim veel mannelijke en vrouwelijke tourspelers in Europa en de Verenigde Staten. In de jaren tachtig wonnen zijn 'Ping-speelsters' met regelmaat grote toernooien, wat de populariteit van het merk alleen maar vergrootte.
Solheim was een groot aanjager van vrouwengolf. Hij sponsorde veel toernooien op de LPGA-tour, waardoor het merk Ping in de jaren tachtig en negentig bijna synoniem werd met vrouwengolf. Het was in die tijd dat hij de vrouwelijke tegenhanger van de Ryder Cup bedacht. Twee jaar na de eerste gesprekken hierover met de LPGA vond in 1990 de eerste Solheim Cup plaats op Lake Nona in Florida. Vernoemd naar haar initiator en grote sponsor Karsten Solheim.
Solheim maakte vijf van ‘zijn’ toernooien mee voordat hij in 2000 op 88-jarige leeftijd overleed. Het familiebedrijf is vrouwengolf en de Solheim Cup altijd blijven steunen en het is algemeen geaccepteerd dat zonder de visie en acties van Karsten Solheim en zijn vrouw Louise het vrouwengolf niet zou zijn waar het nu is.
Bij de eerste editie op Lake Nona stonden de acht beste Europese en Amerikaanse speelsters tegenover elkaar. De teamgrootte breidde zich uit tot 10 speelsters per team in 1992, en tot 12 speelsters in 1996. Langzaam kreeg het evenement steeds meer media-aandacht en meldden zich andere grote sponsoren. In minder dan een decennium werd de Solheim Cup in een van de grootste evenementen in de golfsport.
Maar ondanks dat de Solheim Cup een enorm prestigieus toernooi betreft, is er geen prijzengeld voor het winnende team en worden er ook geen individuele prijzen uitgereikt (net als bij de Ryder Cup overigens). Het enige dat uitgereikt wordt aan het winnende team is de Solheim Cup trophy, een indrukwekkende trofee van geslepen kristal die twee jaar later weer moet worden ingeleverd. Voor de individuele speelsters is er de eer om überhaupt mee te mogen doen aan dit bijzonder toernooi en het plezier om voor de verandering hun sport eens te spelen in teamverband in plaats van alleen op de LPGA-tour of LET.
Net als de Ryder Cup wordt de Solheim Cup om het jaar gespeeld, afwisselend in de Verenigde Staten en Europa. De wedstrijd vindt plaats in het jaar dat er geen Ryder Cup is. Lange tijd was dat in de even jaren, maar nadat de Ryder Cup als gevolg van de 9/11-aanslagen in 2001 een jaar verzet werd, schoof ook de Solheim Cup een jaartje op naar het oneven jaar 2003. De Ryder Cup bleef plaatsvinden in de even jaren en de Solheim Cup in de oneven jaren totdat er door Covid weer een Ryder Cup werd uitgesteld (van 2020 naar 2021).
In 2023 zal er zowel een Ryder Cup (in Rome) als een Solheim Cup (nabij Marbella) plaatsvinden. Daarna zal de Solheim Cup weer in de even jaren plaatsvinden en de Ryder Cup in de oneven jaren. In 2024 wordt de Solheim Cup op de Robert Trent Jones Golf Club gehouden in de Amerikaanse staat Virginia.
Elk Solheim Cup-team bestaat uit twaalf speelsters. Hoe de teams samengesteld worden verandert nog wel eens en is ook verschillend voor het Europese en het Amerikaanse team. Aan Amerikaanse zijde worden voor het Solheim-team 2023 zeven speelsters geselecteerd via een puntensysteem – dus door punten te verdienen met overwinningen en top-20-finishes op de LPGA-tour en op basis van hun positie op de wereldranglijst. De overige drie speelsters worden gekozen door de USA Team Captain. Voor het Europese team worden twee speelsters gekozen via een soortgelijk puntensysteem, zes op basis van hun positie op de wereldranglijst en vier zijn ook zogenoemde captain’s picks.
De Solheim Cup wordt over drie dagen gespeeld. Er worden 28 wedstrijden gespeeld, waarbij elke gewonnen wedstrijd 1 punt oplevert en een gelijkspel een ½ punt. Dit zijn de wedstrijden die gespeeld worden.
De regerend Solheim Cup-kampioen heeft in totaal 14 punten nodig om de beker te behouden, terwijl het andere team 14,5 punten nodig heeft om het toernooi te winnen. In 2021 won team Europa op de Inverness Club in Ohio, waarmee de tussenstand 10-7 werd in het voordeel van de Verenigde Staten.
Eenentwintig jaar na de eerste editie verscheen pas de eerste Nederlandse speelster op het toneel van de Solheim Cup. Christel Boeljon maakte in 2011 in Ierland deel uit van team Europa. Ze verloor haar foursome en fourball, maar won op de laatste dag haar singel met 2 up en droeg daarmee bij aan een 15-13 overwinning van Team Europa.
Acht jaar later werd Anne van Dam geselecteerd voor het Europese Solheim-team 2019, dat onder leiding van Catriona Matthew speelde op Gleneagles (Schotland). Dit werd een van de spannendste edities van het toernooi ooit. Op de laatste dag wist Van Dam haar single helaas niet te winnen, maar stelde uiteindelijk de Noorse Suzann Pettersen in een zinderend slot de overwinning voor Europa veilig: 14,5 – 13,5.
