Richard Kluwen voor vierde keer op rij Europees kampioen in paragolfer: 'Ik ervaar geen stress meer en geniet van de sport'

Kluwen leeft inmiddels zo'n 27 jaar met de ziekte MS, maar laat zijn leven er niet (meer) door regeren. "De enige stress die ik nu ervaar is of mijn paragolfer zonder kleerscheuren het vliegtuig uitkomt, anders kan ik simpelweg niet spelen."  

Alle bunkers waren uit het spel gehaald, dat gaf een vreemde vrijheid

Al was de Europees Kampioen na zijn eerste ronde toch wel even goed van de leg: "91 slagen in de eerste ronde, dat was te veel ja, maar gelukkig kon ik direct de vinger op de zere plek leggen." De Bokskogens Golfklubb had geen aanpassingen gedaan in de bunkers. "Dat was in 2023 op The Dutch wel gedaan. Dan wordt de ingang van de bunker lager gemaakt zodat we erin kunnen rijden en zijn ze gewoon onderdeel van ons spel, zoals het hoort bij golf", vervolgt hij. "In Zweden waren alle bunkers gemarkeerd als GUR (Ground Under Repair) dus we mochten onze bal plaatsen. Dat gaf een beetje het gevoel dat het niet uitmaakte waar hij zou eindigen. Dat gaf een vreemde vrijheid."

Grenzeloos golfen

Hij maakt daarmee de vergelijking met autorijden. "Wij zijn in Nederland gewend om honderd te rijden en daar is onze rijstijl ook op afgestemd. Als je dan ineens 180 zou kunnen rijden en je dat ook doet, ben je minder alert, reactief en ga je eigenlijk grenzeloos rijden. Als ik dat vertaal naar mijn spel: ik ging ballen slaan waar toch niks vanaf hing."

Na de ronde heeft hij geëvalueerd met Bondscoach Marcella Neggers. "Zij speelde helaas zelf deze editie van het EK niet meer, maar dat betekende wel dat zij zich volledig kon concentreren op haar rol als coach. Ik moest terug naar mijn normale spel, normale coursemanagement en routines. Gelukkig pakte dat goed uit in de tweede en derde ronde."

Wijzig je instelling en accepteer marketing cookies om deze inhoud te kunnen bekijken.

Geen stress meer

Nog even terug naar de stress die Kluwen dus steeds minder ervaart. Zijn Spaanse tegenstander en vriend, Sebastián Lorente, mocht zijn paragolfer niet inchecken, ondanks bevestiging van de luchtvaartmaatschappij. Inmiddels voelt Kluwen zich comfortabeler op de kleinere luchthavens zoals Eindhoven Airport. "Ze beginnen me daar nu te kennen. 'Oh, ik heb je weleens gezien met dat apparaat, je weet de weg', zeggen ze dan tegen me." Dan weet Kluwen dat zijn rolstoel, paragolfer en golftas ook precies door de deur passen, hij zelf zijn spullen zo dicht mogelijk bij het vliegtuig kan achterlaten en zijn bagage dan met zorg in het ruim gaat. "Dat geeft mij rust voor vertrek en eigenlijk geen stress meer."

Het is altijd leuk om met 'de band' op pad te gaan

Het EK was niet alleen sportief een succes voor Kluwen, maar hij kijkt ook met plezier terug. Hij prijst de sfeer binnen Team NL van golfers met een beperking. "Het zijn spelers die staand én zittend spelen en we noemen het met een knipoog 'de band', de sfeer is heel goed en we kunnen elkaar goed helpen en goed naar elkaar luisteren. Ik vind het ook heel rot dat Daphne van Houten nog steeds zo worstelt met haar energie en daarmee haar potentieel."

Daphne van Houten tweede vrouw

Titelprolongatie lukte dit keer namelijk niet voor Daphne van Houten. De Europees kampioene van 2023 moest genoegen nemen met een plek buiten het podium. "Het is jammer dat ik niet de scherpte had om te kunnen winnen. Drie dagen golf op rij is helaas nog veel te zwaar voor mij", vertelt ze. Toch kijkt ze met trots terug: "Ik ben toch weer het gevecht aangegaan met mijn energieniveau en heb mijn grenzen verlegd."

Van Houten kampt al langer met langdurige vermoeidheid, die volgens artsen het gevolg is van een post-infectieus syndroom. "Gelukkig worden we wat wijzer over wat er aan de hand is, maar het is nog zoeken en vooral wachten op de oplossing", aldus de Nederlandse. "De Ierse winnares Julia Falvey Ryan speelde heel goed golf en ik heb bij vlagen laten zien wat ik kan. Ik ben gedeeld zevende geworden met de mannen, dus dat is nog steeds hartstikke goed."

Vraagtekens bij nieuwe opzet

Daarnaast zet ze vraagtekens bij de nieuwe opzet van het EK, waarin de aparte vrouwenklasse is verdwenen. "In principe is er geen Ladies European Champion meer", legt ze uit. Bij de prijsuitreiking kreeg de beste vrouw slechts een klein bekertje, terwijl de traditionele beker - met al een aantal keer haar naam daarop vermeld als beste vrouw - naar een winnaar in de intellectual-categorie ging. "Wij kunnen ons helemaal niet meten met de mannen in één EK. Onze baan speelde zelfs lastiger dan die van hen, en dat drie rondes lang. Dat voelt raar."