Hoe de zondagmiddag van Eefje plots een andere wending kreeg door de play-off van Darius van Driel: 'Ik spring nu de auto in!'

Het is vrijdagochtend 10.00 uur. Tijd voor de dagelijkse ‘start-up’ van GOLF.NL waarin we bespreken wat er die dag geschreven kan en moet worden door de redactie. Op vrijdag trekken we daar natuurlijk het weekend bij. Welke toernooien worden er gespeeld, wie moeten we in de gaten houden en wie pakt dat op?

Hoogseizoen

Het is hoogseizoen voor de redactie van GOLF.NL: in de Hoofdklasse valt de ontknoping en de Ladies European Tour en DP World Tour strijken neer in Europa. Het betekent ook dat er toernooien dicht bij huis worden gespeeld. Zoals vorige week ons eigen Dutch Ladies Open op Goyer Golf & Country Club en afgelopen weekend het Soudal Open op Rinkven Golfclub - net iets boven Antwerpen.

Op het moment van ons dagelijks overleg gaat Joost Luiten aan de leiding en zal hij die middag als een van de leiders de tweede ronde starten. "Hadden we geen persaccreditatie moeten regelen eigenlijk?", vragen we ons hardop af. "Laten we dat nog even proberen te doen, stel dat hij of een van de andere Nederlanders in contention zijn voor zondag, dan moet er wel iemand van ons bij aanwezig zijn", besluiten we.

Stand-by

Ik bied aan om stand-by te blijven en op zondag het leaderboard in de gaten te houden. "Ik woon op 30 minuten rijden van de golfbaan. Overigens ga ik zaterdag een ochtend kijken met Pieter en de kinderen, dus dan loop ik wel even in het mediacentrum langs." De persaccreditatie hebben we snel geregeld.

Luiten zakt op vrijdag en zaterdag weg op het leaderboard, maar Darius van Driel gaat op een gedeeld derde plaats de baan in voor de laatste ronde. Als ik met mijn zoon Mees aan het voetballen ben, zie ik Van Driel voor de twaalfde hole op rij een par maken, dus ik besluit om even te genieten van het buitenspelen.

Het blijft golf

Als ik even later de app van de DP World Tour weer open, zie ik ineens dat Van Driel toch de ‘birdietrein’ heeft gepakt - en dat blijkt de hogesnelheidslijn te zijn. Birdies op hole 16, 17 en op televisie zie ik hem een waanzinnige putt van 7 à 8 meter holen voor een birdie op 18. "Nu moet de leider een bogey maken, dat gaat hij niet meer weggeven." Maar mijn collega’s hebben dat nog niet gezegd, of hij slaat de bal tegen de tribune aan. Ferguson maakt bogey: play-off! 

In de tussentijd heb ik mijn spullen al gepakt en trek nog snel mijn regenjas uit de garage, want ‘het zonnige zuiden’ geldt deze middag tot aan de grens. In Ulvenhout, net onder Breda, schijnt de zon, op Rinkven komt het met bakken uit de hemel.

Zit je al in de auto? Met een beetje geluk spelen ze twee holes play-off, dan redt je de ontknoping wel

Ik word gebeld door collega Sietse: "Zit je al in de auto? Met een beetje geluk spelen ze twee holes play-off, dan red je de ontknoping wel." En hij heeft (zoals vaak het geval is) gelijk. Als ik aan kom rijden, vraagt de parkeerwachter. "Wat brengt u hier zo laat, helemaal van Holland?" Ik vertel hem dat ik van de Nederlandse pers ben en dat 'as we speak' de ontknoping valt en er mogelijk 'N’nnen Hollander' kan winnen. "Rijdt u maar door naar de volgende parking, haast u!", vervolgt de parkeerwachter.

Precies op tijd

Het is muisstil in het stadion rond de 18e green. Ik ben precies op tijd om de putt van de derde play-offdeelnemer te zien vallen. Kristoffer Reitan uit Noorwegen wint het toernooi. Hij speelde zijn vierde ronde al vroeg en noteerde een baanrecord (62) nadat hij de baan had afgebroken met -10 (!). Als je het mij vraagt een verdiende winnaar, als je drie uur moet wachten om een play-off te spelen.

Als chauvinist baal ik dat Darius van Driel niet wint, want dat was de hoofdreden om naar België te racen: hem zien zegevieren op het hoogst niveau! Hij wordt gedeeld tweede, wat een waanzinnige prestatie is. Ik wacht tot hij naar zijn auto loopt en stel hem nog een aantal vragen zodat mijn collega Gerard zijn wedstrijdverslag kan afmaken.