Tommy Fleetwood grijpt na 'krankzinnige' ontknoping wéér mis: 'Ik ben er kapot van'

"Ik sta bovenaan het lijstje van spelers die nog nooit hebben gewonnen op de PGA Tour. Het is altijd mooi om ergens de beste in te zijn", zei Tommy Fleetwood zaterdag nog met een grote lach. 24 uur later was het verdriet enorm, na wéér een misgelopen overwinning in Amerika. "Ik ben er kapot van. Ik ben boos, dit doet pijn."

Die zeven zeges op de DP World Tour zijn mooi, maar dat het nog nooit lukte op de PGA Tour blijft de 34-jarige Engelsman achtervolgen. Na vier tweede plekken, 41 top 10-noteringen en verdiensten van meer dan 25 miljoen dollar, moest dit hem dan worden. In zijn 159ste optreden speelde Fleetwood de eerste 54 holes nagenoeg foutloos. Hij miste zaterdag geen fairway en bouwde een voorsprong op van drie slagen met achttien holes te spelen. "Ik kijk ernaar uit", sprak hij vol vertrouwen.

Ik zou dolgraag gewoon ergens willen gaan zitten mokken. Misschien ga ik dat ook wel doen

Dramatische finish

Dat het op zondag hoe dan ook niet vanzelf zou gaan, werd wel duidelijk na de bogey op 1. Niet veel later was de voorsprong compleet in rook opgegaan, maar door twee birdies na de turn leek het toch weer Tommy's kant op te vallen in het laatste 'signature event' van het jaar.

Na een prachtige herstelslag vanuit de fairwaybunker holede Fleetwood de tester voor par op 17, om op de slothole met zijn 'mini driver' het midden van de fairway te vinden. In kannen en kruiken, zou je denken, maar vanuit positie A1 liet de Engelsman de bal vervolgens veel te kort waarna achtervolger Keegan Bradley als een aasgier op zijn prooi dook. "USA! USA! USA!", riepen de fans nadat de lokale favoriet de bal op twee meter legde voor birdie. Om het allemaal nog wat spannender te maken holede Russell Henley ook nog zijn chip om op één slag van de leiding te komen. Daarna was het de beurt aan Fleetwood, die razendsnel klaar ging staan voor zijn putt, maar die nog buiten de bal van Bradley liet. Hij gaf zijn concurrent bovendien een lijn mee, waardoor je de bui al kon zien hangen. Een two-shot swing later was het gedaan. Zonder ook maar één moment aan de leiding te hebben gestaan gedurende de week, won Bradley plots zijn tweede Travelers Championship (na 2023). 

Groot sportman

Voor Fleetwood restte complete ontsteltenis en verdriet. Wéér was het 'net niet' voor de geliefde Engelsman, die troost zocht bij zijn familie en zich na afloop zoals altijd een groot sportman toonde.

"Ik zou dolgraag gewoon ergens willen gaan zitten mokken, en misschien ga ik dat ook wel doen, maar het heeft geen zin om hier iets negatiefs van te gaan maken richting de toekomst", zei hij nadat hij zich bij elkaar had geraapt. "Dat zou het slechtste zijn om te doen, want ik heb geweldig gespeeld. Ik leidde het toernooi 71 holes lang. Hopelijk kan ik mezelf deze kans snel weer geven en zo rechtzetten wat er vandaag gebeurd is."

Wijzig je instelling en accepteer marketing cookies om deze inhoud te kunnen bekijken.

'Droomscenario' voor Bradley

Net zo groot als het verdriet bij Fleetwood, was de ontlading bij Bradley en de duizenden fans die op zijn hand waren in Connecticut. "Het was krankzinnig", zei de winnaar over de atmosfeer in het amfitheater rond de green van 18. "Ik moest mijn best doen om in het moment te blijven, want dat had me zomaar uit mijn routine kunnen halen. Gelukkig kon ik in mijn eigen bubbel blijven."

Voor de 39-jarige Bradley, die 3,6 miljoen dollar opstreek en vanaf maandagochtend de nummer 7 van de wereld is, voelde het ook als een complete verrassing. "Het was heel vreemd, want uit het niets had ik die putt om het toernooi te winnen. Dat gevoel had ik tot op dat moment nooit gehad. Wat een droomscenario."

Ik speel momenteel het beste golf uit mijn carrière

Ryder Cup

En dan is er ook nog dat kleine dingetje dat de Ryder Cup heet. Bradley werd vorig jaar namelijk aangekondigd als de captain van de Amerikanen, maar in de huidige vorm is het de vraag of hij niet gewoon veel beter ín het team kan zitten op Bethpage Black. Tot zondag zei de man uit Vermont dat hij zichzelf nooit een 'captain's pick' zou geven, maar daar lijkt hij nu toch enigszins op terug te komen. 

Opvolger van Palmer?

"Luister, dit verandert de zaken wel een beetje", aldus Bradley, momenteel de nummer 9 op de kwalificatielijst van Team USA. "Als ik niet had gewonnen zou ik er nooit ook maar aan gedacht hebben om te spelen, maar dit zet de deur wel open. Ik speel momenteel het beste golf uit mijn carrière. Ik heb nog geen idee wat ik ga doen en wat het beste voor het team is. We zitten ook pas in juni." 

"Toen de PGA of America me belde, wist ik meteen dat ik in het team wilde zitten. Het eerste wat Seth Waugh (de grote baas, red.) zei was: 'Ik wil dat jij de eerste playing captain wordt sinds Arnold Palmer'. Dat is een zware last." De komende maanden zal blijken of Bradley die verantwoordelijkheid durft te nemen.