Dankzij een machtige eindspurt in de finale van de Qualifying School – drie birdies op de laatste drie holes – is Wil Besseling na een jaar Challenge Tour weer terug op de DP World Tour. De 38-jarige Noord-Hollander maakte in 2007, een jaar nadat hij in Zuid-Afrika zowel individueel als met het Nederlandse amateurteam (Joost Luiten en Tim Sluiter) wereldkampioen werd, de overstap naar de professionals.
Onder grote druk eindigen met drie birdies om je speelrecht op de DP World Tour terug te veroveren. Zie je dat in al die jaren als professional als je knapste prestatie?
“Nou, ik heb wel meer mooie dingen gedaan, maar dit was inderdaad wel heel erg speciaal. Na twaalf holes in de laatste ronde stond ik er slecht voor, ik kwam gewoon niet op gang. Maar ik bleef er wel in geloven, gaf elke slag alles. In het verleden heb ik toernooien gehad waarin ik er goed voor stond maar dan slecht eindigde. Dit keer was het andersom, een ongelooflijk fijn gevoel.”
Hoe groot was de spanning die laatste holes?
“Ik voelde eigenlijk niet echt druk, er kwam juist een bepaalde rust over me, heel bijzonder om dat te ervaren. Ik verbaasde me die laatste holes wel over de scores. Ik dacht dat -17 zeker voldoende zou zijn, maar er stonden leaderboards en op de tee van hole 18 wist ik dat -18 nodig was. Er was dus maar één optie, met birdie eindigen.”
Op die par-5 maak je de birdie na een fantastische chip.
“Ik lag met twee slagen een meter of twintig van de hole. Mijn caddie Janet zei: 'Hoe ga je deze bal in de hole krijgen Wil?' Dat was de perfecte opmerking, want in mijn hoofd schakelde ik van dichtbij krijgen naar uitholen. Bij die chip kwam de bal zo mooi van mijn blad af, ik had een puttje van een centimeter of dertig over om het af te maken. Op dat moment zo’n wereldchip slaan, soms zijn er geen woorden voor. Het was gewoon mijn tijd denk ik.”
Ook nog tijd gehad om dit succes te vieren?
“Ik landde om 22.10 uur op Schiphol en had in recordtijd mijn bagage, alles zat duidelijk mee die dag. Thuis (in Zwaag, red) hebben we een borreltje gedronken met de familie en een aantal vrienden die mij altijd steunen en heel erg meeleven. Heerlijk om met elkaar weer eens een sportief succes te kunnen vieren.”
Na vier opeenvolgende seizoenen op de DP World Tour moest je dit jaar terug naar Challenge Tour. Hoe heb je dat ervaren?
“Die klap kwam heel hard aan. Als je DP World Tour hebt gespeeld, wil je nooit meer terug. Het verschil tussen de twee circuits is zo enorm groot. Niet alleen qua prijzengeld, maar ook qua beleving. Op de Challenge Tour is nauwelijks sfeer en publiek. Ik had tijd nodig om te aanvaarden dat ik een stap terug moest zetten.”
Ik voel dat ik nog zo veel beter kan dan ik tot dusverre heb laten zien
Getwijfeld of je nog wel door wilde als topgolfer?
“Kan en wil ik het nog opbrengen, die vraag heb ik mezelf toen wel gesteld, ja. En als ik doorga, op welke manier dan? Ik reis al meer dan twintig jaar de wereld over dat golfballetje achterna. Als je jong bent is topgolfer zijn de droom, alles is mooi en spannend. Inmiddels ben ik bijna 39, heb een prachtig gezin, dan veranderen je behoeftes en de dingen die je belangrijk vindt. Ik wil er vaker zijn voor mijn gezin en ook mijn vrienden de aandacht geven die ze verdienen. Het spelletje golf vind ik nog altijd prachtig, maar als ik het beste uit mezelf wil halen als golfer, moet ik me buiten de baan ook goed voelen. Die balans is voor mij heel belangrijk.”
Als je niet was gepromoveerd naar de DP World Tour, zou je dan nog een jaar zijn doorgegaan op de Challenge Tour?
“Ja. Dat is nu makkelijk lullen natuurlijk, maar ik voel dat ik nog zo veel beter kan dan ik tot dusverre heb laten zien. Dit jaar op de Challenge Tour was niet goed genoeg. Wel veel cuts gehaald, vaak in de top 20 of top 30 geëindigd, maar te weinig uitschieters naar boven. Ik heb mezelf via de Qualifying School weer een nieuwe kans gegeven op de DP World Tour en die grijp ik met beide handen aan. Ik wil gewoon het beste in mezelf naar boven halen als golfer. Als het me lukt vrijuit te spelen, kunnen er heel mooie dingen gebeuren.”
Vrijuit spelen is lastig voor je?
“Te vaak zit er een bepaalde rem op, iets wat mij tegenhoudt om bij mijn potentie te komen als golfer. Die rem wil ik eraf halen. Ik weet wat mijn mogelijkheden zijn als het me lukt vol overtuiging te spelen, als ik alles los kan laten, mezelf die vrijheid gun in de baan. Ik weet hoe heerlijk dat gevoel is en waartoe ik dan in staat ben. Ik snap dat je dat niet iedere dag, iedere ronde kunt bereiken, maar ik wil daar wel vaker naartoe kunnen.”
Om dat te bereiken moet ik mentaal, maar ook in andere aspecten, een paar flinke stappen zetten
Door aan het mentale aspect te werken?
“Dat doe ik natuurlijk al langer, maar ik wil er nog dieper op ingaan, de therapiekant zeg maar. Ik wil mezelf nog beter leren begrijpen, vind het ook gewoon heel interessant om daarmee bezig te zijn. Ik wil mezelf verbeteren als mens en daardoor ook als golfer, dat gaat samen, daar geloof ik 100 procent in. Deze periode gebruik ik om een goed plan te maken, een team om me heen te vormen. Voor komend seizoen maar ook voor de langere termijn. Mijn tourkaart veroveren is prachtig, maar mijn spel moet een stuk beter. Om dat te bereiken moet ik mentaal, maar ook in andere aspecten, een paar flinke stappen zetten.”
Swingtechnisch ook?
“Mijn swing is gelukkig een vrij simpele beweging, ik ben ook meer een gevoelsspeler, denk nooit erg technisch. Mijn coach Jérôme Theunis is naar Abu Dhabi verhuisd, dat is wel lastig. We hebben nog contact, maar ik heb hem heel weinig kunnen zien. Daar zal ik een nieuwe vorm in moeten zoeken. Hoe en wat en met wie weet ik op dit moment nog niet. Er zijn nu in ieder geval te veel losse eindjes en vraagtekens, ik wil het wel zo snel mogelijk helder hebben.”
Het nieuwe seizoen van de DP World Tour begint komende week alweer in Australië? Ga je dit kalenderjaar nog toernooien spelen?
“De twee toernooien in Australië sla ik sowieso over en in december heb ik langere tijd terug al iets gepland, noem het een mentale retraite. Ik ga kijken of ik dat kan aanpassen of misschien later kan doen, maar die retraite is wel heel belangrijk voor me. Ik voel dat er eerst een aantal dingen op scherp gezet moeten worden om te komen waar ik wil zijn. Maar het halen van mijn tourkaart geeft ook enorm veel positieve energie. Ik kan niet wachten om te spelen, mezelf meteen in het diepe te storten. Maar wat mijn eerste toernooi wordt, kan ik nu nog niet zeggen.”
Je hebt goed gespeeld op de DP World Tour. In 2020 68ste op de Race to Dubai geëindigd, in 2022 74ste. Is jouw spel meer geschikt voor de DP World Tour dan voor de Challenge Tour?
“Dat denk ik wel, ja. Op de Challenge Tour wordt op goede banen gespeeld, maar er zitten ook mindere banen tussen waarbij goed spel van tee tot green minder wordt beloond. De banen op de DP World Tour zijn doorgaans moeilijker, het lange spel is belangrijker en daar ligt toch meer mijn kracht. Maar op welk niveau je ook speelt, je moet gewoon heel goed golfen. Ik weet dat ik dat kan en ik heb onwijs veel zin om dat komend seizoen op de DP World Tour weer te laten zien.”