“Het is een heel mooie reis geweest”, vertelt Porsius, die in 2018 pro werd. “Ik heb zo veel gave dingen mogen doen en ben op veel mooie plekken geweest. Als ik wist dat dit de uitkomst zou zijn, had ik het zeker nog een keer gedaan.”
De ene zei soms letterlijk het tegenovergestelde ten opzichte van de ander
Het grootste probleem voor Porsius is het feit dat er na ruim een jaar nog steeds geen diagnose is voor zijn rugproblemen. “Ik ben overal geweest, van fysiotherapeut tot sportarts en van chirotherapeut tot sportneuroloog. Niemand weet het. De ene zei soms letterlijk het tegenovergestelde ten opzichte van de ander. En beide behandelingen werkten ook niet echt. Vorig jaar kreeg ik bijvoorbeeld een cortisoneprik en die werkte heel goed voor 2,5 maand. De tweede werkte echter totaal niet.”
Het hoofd wil nog wel, maar fysiek is hij niet meer in staat om week in, week uit een topprestatie te leveren. “Als ik zeker weet dat het over een half jaar voorbij is, was ik misschien niet gestopt. Nu kan ik niet meer dan twee weken op rij spelen, dus dan is het sowieso heel moeilijk om je kaart te behouden op de Challenge Tour. Dat heeft geen zin, want dan speel je puur voor de lol. Daarvoor kost het te veel geld en je moet gewoon heel goed zijn. Mijn droom was spelen op de DP World Tour. Dat was eigenlijk het enige wat ik voor ogen had. Helaas is dat niet gelukt.”
Porsius was vooral heel goed in 2022. Dat jaar kreeg hij meerdere kansen om te winnen op de Alps Tour. Na een aantal teleurstellingen was het eind juni raak in het Hauts-de-France Pas-de-Calais Golf Open. “Dat was zo'n ontlading. Dat seizoen had ik al drie keer in de laatste flight gezeten. De week ervoor verpestte ik het nog en werd ik zevende. Ik was heel trots op de weerbaarheid die ik toen liet zien.”
Uiteindelijk leverde het geen promotie op naar de Challenge Tour. “Ik denk dat ik meer had kunnen winnen als ik beter had geputt. Dat werd vooral kwetsbaar onder spanning. Daar heb ik nooit echt een goede oplossing voor gevonden. Dat is misschien wel de reden dat ik niet vast op de Challenge Tour speelde. En pech is ook wel een grote factor geweest de afgelopen twee jaar.”
We hebben zo veel gelachen en veel lol gehad, naast dat het keihard werken was, natuurlijk
Terugkijkend op de afgelopen jaren noemt hij specifiek Lars Keunen, met wie hij vaak een kamer deelde. “Dat was heel leuk. We hebben zo veel gelachen en veel lol gehad, naast dat het keihard werken was, natuurlijk. Ik had het voor geen goud willen missen.”
Zijn beste ronde als playing professional speelde de inwoner van Huizen in Nederland. Ruim twee jaar geleden wist hij het baanrecord te verbreken op The Dutch. “Dat is een mooie herinnering en een grappig verhaal. Ik was net terug uit Egypte en er was een tweedaagse wedstrijd van Dutch Futures. Eigenlijk wilde ik mij terugtrekken vanwege vermoeidheid, maar ik kon het echt niet maken en maakte op de eerste dag +6.”
Misschien had ik vaker bier moeten drinken
“Daarna heb ik een paar biertjes opengetrokken. Het was niet dat ik met een kater op de tee stond, maar ik werd niet heel fris wakker de volgende ochtend. Plots begon ik supergoed en na een hole-out voor eagle op 18 was ik -6 na 9 holes. De putts bleven maar vallen en toen kwam ik uit op 61 slagen voor -10. Misschien had ik vaker bier moeten drinken”, concludeert hij lachend.
Nu is het tijd voor een nieuw hoofdstuk. Porsius gaat aan de slag als head pro op Golfbaan Delfland. “Een van mijn sponsoren vertelde over de vacature. Toen ben ik in oktober gaan praten en heb ik de knoop doorgehakt. Dit is een mooie kans, zeker omdat ik alleen playing pro ben geweest.” Lachend: “Financieel ga ik er in ieder geval op vooruit.”
Dit jaar begon Porsius, die in januari vader werd van dochter Abbey, al een beetje met het begeleiden van golfers, waaronder B-professionals. “Het was bij allemaal een traject en geen losse lessen. Niemand is ermee gestopt, dus ze zijn tevreden. Ik denk dat ik al een beetje heb laten zien dat ik ook les kan geven en informatie kan overbrengen.”
Het betekent ook dat hij in januari begint aan de opleiding van PGA Holland om officieel teaching pro te worden. “Daar heb ik vertrouwen in. Ik heb in de afgelopen jaren heel veel geleerd van Mikel Vos, Jeroen Krietemeijer en Emiel van Zeventer. Zij hebben mij heel goede basisprincipes gegeven. Ik geloof heel erg in het beter kunnen spelen met je eigen kwaliteiten. Mijn swing is ten opzichte van zes jaar geleden echt goed geworden. Die periode heeft mij veel kennis gebracht en dat is ook waardevol voor mijn lesklanten.”