Ik vreesde voor mijn vorm, maar het ging gelukkig beter dan verwacht
Nu is Neggers blij dat ze overstag is gegaan. En zo vertolkte ze, net als vorig jaar in het EK op The Dutch een dubbelrol, zij het nu geheel onverwacht. “Ik heb er enorm van genoten.” En hoe verliep het steeds moeten switchen tussen de rol van bondscoach en speelster? “Charles heeft daarin een enorm belangrijke rol gespeeld. Dus ook de credits naar hem. We hebben het echt als team gedaan.”
De opzet van het ELTK voor golfers met een beperking was dit jaar vernieuwd en ging over drie rondes foursome, greensome en best ball. De andere voorwaarden waren dat er minimaal één vrouw deel moest uitmaken van het team, dat verder moest bestaan uit een paragolfer (Richard Kluwen) en drie spelers uit de drie andere disabled-categorieën. Voor Oranje waren dat Mari Berkers (categorie 1), Arthur Kostermans (2) en Neggers zelf dus (3).
“Door die nieuwe opzet wisten we niet goed wat we ervan moesten verwachten en hoe we ons tot de andere landen zouden verhouden. Maar we gingen voor een medaille en dat is gelukt”, zegt Neggers, die zelf in haar spel wordt beperkt door reuma.
Op de slotdag speelde ze samen met Arthur Kostermans best ball. “Frankrijk stond onbedreigd bovenaan, maar we gingen met dezelfde score als Engeland de laatste speelronde in. We behaalden een keurige 73 en 76. Daar had ik van tevoren direct voor getekend, maar Engeland deed het nog twee slagen beter.”
Al met al heerste er een jubelstemming in het kamp van Oranje, nadat de bronzen plak binnen was. “Mijn eerste medaille als speelster op het ELTK, nadat ik 2019 in Spanje ook al eens brons had behaald als coach. Bovendien mijn eerste medaille in een teamevent. Dat teamgevoel en het spelen voor Oranje, maakte het voor mij wel heel speciaal. Ik vreesde voor mijn vorm, maar het ging gelukkig beter dan verwacht.”