Beeld: Approachgolf
Vijf slagen leken een veilige marge, maar zoals zo vaak gold zondag dat garanties in het golf niet bestaan. Kim Métraux was de eerste twee rondes amper op een fout te betrappen, maar liet het op het moment suprême uit haar vingers glippen met een triple bogey op 12.
Plots zag de wereld er op de Hilversumsche Golf Club heel anders uit. Nu had Jana Melichova uit Praag, opgeklommen na de dag te zijn begonnen op -6, ineens de beste papieren, en zij kon wél met die druk omgaan.
Melichova maakte richting het einde van de ronde geen fout meer. Ze bracht -11 in het clubhuis dankzij een knappe downhill meterputt voor par en mocht feestvieren toen Métraux er niet in slaagde met birdie af te sluiten. Twee jaar geleden was ze als amateur al eens de beste in haar eigen Tsjechisch Open en in Nederland greep ze haar tweede LET-titel, met de daaraan verbonden winnaarscheque van 45.000 euro.
Ik moest huilen tijdens de ronde, dus ik probeerde het vooral bij elkaar te houden
"Ik worstelde van de tee deze week, maar de andere onderdelen hielden mij in het toernooi, en vandaag was de mindset simpelweg dat ik moest blijven vechten", zei de Tsjechische over de gekozen strategie voor de slotdag.
Heel makkelijk was dat niet, want al tijdens de ronde werd ze overmand door emoties. Tijdens de prijsuitreiking droeg ze de overwinning op aan haar moeder, die vrijdag 60 zou zijn geworden en twee jaar geleden is overleden. "Ik werd echt emotioneel die laatste paar zes holes. Ik dacht veel aan mijn moeder en moest huilen tijdens de ronde, dus ik probeerde het vooral bij elkaar te houden. Gelukkig speelde ik met een goede groep met speelsters die mij hebben afgeleid van de stress. Veel mensen moedigden Nikki (Hofstede, red.) aan in eigen land, maar ze steunden ook mij, dus dat maakte het extra speciaal", aldus de winnares, die nu ook het AIG Women's Open op St Andrews mag spelen.
Dat ze voor het eerst in de top 10 eindigde op de Ladies European Tour, deed veel met Hofstede. Zichtbaar geëmotioneerd viel ze haar vriend (en caddie) Mike Korver in de armen, en ook tijdens het interview na afloop was het nog niet allemaal bezonken. "Nee, dit had ik niet durven dromen", vertelt ze. "Ik stel ambitieuze doelen en dacht dat top 20 reëel was. Het gevoel dat ik deze hele week heb gehad kan ik echt niet beschrijven. Dan kom je hier de green van op 18 op, sla je een goede chip en een putt... en de 'crowd goes wild'. Dat voelt echt alsof je het toernooi wint."
Starten in de voorlaatste groep op de LET, menig onervaren speelster zou eraan onderdoor gaan. Niet Hofstede. "Ik was vrij relaxed, misschien wel het meeste van de hele week. Wat ik dacht bij die chip op 18? Duff 'm niet de bunker in en skin 'm niet de dennenbomen in. Maar ik weet dat mijn shortgame momenteel goed is, dus dat bleef ik mezelf vertellen. Het was sowieso al een mooie week, dus dat hij erin gaat is de kers op de taart."
Ik heb echt het gevoel dat er heel mooie dingen aan zitten te komen
Die kers smaakte naar meer. "Ik heb echt het gevoel dat er heel mooie dingen aan zitten te komen. Als ik de atmosfeer hier voel, en met hoe ik gesteund ben de laatste weken, denk ik dat ik klaar ben voor de volgende stap." En dat is? Hofstede staat momenteel hoog op de ranking op de LET Access Series, het tweede niveau in Europa, maar deze zevende plek heeft ook een invite voor het Schots Open opgeleverd. Helemaal in haar schema past dat met 2 miljoen dollar gedoteerde toptoernooi niet, maar: "het is wel verleidelijk, want dit maak ik niet ieder jaar mee. We gaan nog eventjes kijken wat wijsheid is."
Bekijk de winnende putt van Melichova:
Vandaag werd op de Hilversumsche Golf Club bij de prijsuitreiking van het Dutch Ladies Open ook nog even stilgestaan bij het succes van de Nederlandse amateurs vorige week op het EK voor landenteams. In Italië speelden de TeamNL mannen een zenuwslopende finale tegen Zweden, die pas na vijf partijen op de allerlaatste hole in Scandinavisch voordeel werd beslist. Het zilver was de beste prestatie ooit van de Nederlandse golfers op een ELTK. Voor Lars van der Vight, Jack Ingham, Jerry Ji, Nevill Ruiter, Benjamin Reuter en Loran Appel, die vanwege deze prestatie werden gehuldigd, een hoogtepunt in hun carrière.