Van topgolfer tot 'romanschrijver'

Hoe ben je op het idee gekomen voor dit boek?
‘Mijn vrouw vertelde mijn levensverhaal aan een vriendin van haar. Die was onder de indruk en zei dat ik een boek over mijn leven moest schrijven. Daar heb ik over nagedacht, maar mijn persoonlijke levensverhaal vond ik voor een boek niet interessant genoeg. In Drive zitten wel veel autobiografische elementen. Ik ben zelf geen schrijver, daarom heb ik Saskia Schnitzler (foto boven) gevraagd om het verhaal op te tekenen.’

In het boek spelen vier hoofdpersonen, Pieter, Daan, Eva en Roderick een rondje golf en de emoties lopen hoog op. Wie van die vier lijkt het meest op jou?
‘Daan. De vier hoofdpersonen zijn heel verschillend van karakter en in hun gedrag. Ze zijn gebaseerd op het bekende DISC-model waarbij persoonlijkheden worden ingedeeld in de kleuren rood, blauw, geel en groen. In mijn werk bij 2Peak als coach en trainer voor bedrijven, gebruik ik het DISC-model ook vaak maar alleen als startpunt. Iedereen na een test in een hokje stoppen heeft geen enkele zin, je moet er ook werkelijk iets mee gaan doen. Voor het boek hebben we de karakters een beetje uitvergroot, dat werkte ideaal, ik kon in de vier personages alles kwijt wat ik wilde vertellen.’

Welke kleur plakken we op Constant Smits van Waesberghe?
‘Ik ben vooral geel met wat groen. Bij geel horen eigenschappen als enthousiast, inspirerend, creatief en optimistisch. Typisch geel is ook moeite hebben om dingen af te maken.’

Maar dit boek ligt er nu wel…
‘Ha, ja dat is waar.’

Voor wie is Drive vooral bedoeld?
‘Voor iedereen die zichzelf wil ontwikkelen en wil groeien als mens. Ik heb zelf flink wat ups en downs gekend in mijn leven, bijvoorbeeld toen ik beschuldigd werd van vals spelen en daardoor mijn Tourkaart voor de European Tour misliep, maar ik ben daar sterker uitgekomen. Het zou mooi zijn als ik met dit boek mensen kan inspireren en een klein stapje op weg kan helpen om meer uit hun talenten te halen, te onderzoeken waar ze goed in zijn en gelukkig van worden.’

Drive speelt zich af op de golfbaan maar is niet specifiek op een golfdoelgroep gericht?

‘Nee, maar golfers zullen er wel veel in herkennen. Ik heb in dit boek voor een golfsetting gekozen omdat ik een golfachtergrond heb, maar ook omdat je bij golf zo goed ziet hoe mensen in elkaar steken. Op de golfbaan kun je je niet verschuilen, als het niet lukt kun je niemand anders de schuld geven. Hoe ga je om met teleurstellingen, hoe gedraag je je tegenover je medespelers, hoe reageert je lichaam op spanning? Ik zie golfers zo vaak worstelen op de baan. Iets wat heel leuk zou moeten zijn, waarvan je zou moeten genieten, wordt een lijdensweg. Dat vind ik zonde. Dat was ook een drijfveer om dit boek te schrijven. Als je openstaat voor verandering en meer in het moment kunt zijn, wordt alles zo veel makkelijker en leuker, voor golf geldt dat zeker ook.’