Eerder dit jaar was Rory McIlroy - een van de allerbeste drivers of the golfball allertijden - genoodzaakt om zijn driver te vervangen. De reden? Door slijtage wordt het clubblad van een driver steeds dunner. Noem het metaalmoeheid, maar in het geval van McIlroy's driver - de Taylormade Stealth - is het eerder koolstofmoeheid. Deze vorm van slijtage heeft als gevolg dat het trampoline-effect van het clubblad groeit en de bal steeds sneller van het clubblad komt.
Dit effect is groter als je de club zo snel swingt als Rory McIlroy, en de Noord-Ier was bang dat de driver niet meer door de test zou komen. Om een positieve uitslag te voorkomen verving hij in maart zijn driver. Iets wat professionals niet graag doen, omdat spelers van dit niveau vaak moeten wennen om alles uit hun driver te halen.
De PGA Tour heeft een testprotocol, waarbij onaangekondigd tests worden gedaan
Golf wordt steeds meer een power game. In het jaar 2000 was er welgeteld één speler die zijn drives gemiddeld meer dan 300 yards (274 meter) sloeg: John Daly. In 2018 waren dat er precies 60 en in het seizoen 21/22 waren dat er al 98. Om de afstanden die de beste golfers ter wereld slaan enigszins in te perken (en golf niet een eendimensionale sport te laten worden waarbij het enkel gaat om ver driven en een wedge slaan) doet de R&A sinds vorig jaar in aanloop naar The Open een drivertest.
De PGA Tour heeft een testprotocol, waarbij onaangekondigd tests worden gedaan op 'non-competition days'. Een test (zie onder) duurt ongeveer 15 minuten. De resultaten worden niet in CT-waardes gegeven, maar in kleurencategorieën:
groen: de driver is 'conforming' (voldoet aan de regels)
geel: de driver is conforming en mag gebruikt worden, maar valt in de tolerantiegrens (zie onder)
rood: de driver voldoet niet aan de eisen en mag niet gebruikt worden.
De test die gedaan wordt om te bepalen of een driver illegaal is, is de CT-test. CT staat voor 'Characteristic Time'. Met behulp van een pendule wordt een klein metalen balletje tegen het clubblad 'gegooid'. Vervolgens wordt heel nauwkeurig gemeten hoelang deze metalen bal in contact blijft met het clubblad.
Beeld: R&A
Hoe hoger dit getal, hoe meer trampoline-effect, of met een duur woord 'Coefficient of Restitution'. De COR zegt iets over de mate waarin energie wordt overgedragen bij botsing van twee objecten (in dit geval clubblad en bal).
In het verleden werden drivers getest op COR in plaats van CT. Maar omdat het testen van de COR ingewikkelder is (je hebt een golfballenkanon nodig waarmee je ballen op een driver afvuurt waarbij vervolgens wordt gemeten met hoeveel snelheid de golfbal van het clubblad afkomt), is de R&A overgestapt op de meer praktische CT-test.
Een driver die je al langer gebruikt wordt steeds 'hotter', met een hogere balsnelheid tot gevolg
Hieronder de antwoorden op een paar veelgestelde vragen als het gaat om 'illegale drivers':
Het maximum voor de CT-test is door de 'governing bordies' gesteld op 239 microseconden met een tolerantie van 18, wat betekent dat een driver niet boven de 257 microseconden mag uitkomen (1 microseconde is een miljoenste van een seconde).
Het komt niet vaak voor dat een driver niet door de CT-test komt. In 2019 kwam de driver van Xander Schauffele tijdens The Open niet door de test en in september 2019 waren dat er nog eens vijf: Corey Conners, Jason Dufner, Mark Hubbard, Robert Streb en Michael Thompson.
Tijdens The Open in 2019 op Carnoustie deed de R&A voor het eerst een test. Om te zien of er spelers zijn die met een driver spelen die 'illegaal' is, controleren ze (meestal op de dinsdag voor een toernooi) willekeurig 30 drivers (er doen meestal 156 spelers mee aan een toernooi).
10 microseconden extra CT zorgt voor ongeveer een mijl extra balsnelheid en dat is +/- 2 yards extra afstand. Een dergelijk verschil kan op veel verschillende manieren optreden, bijvoorbeeld door slijtage of een verandering in de gewichtsverdeling in het clubhoofd. De driver van Schauffele in 2019 was slechts 1 microseconde te snel, dus het voordeel was in dat geval verwaarloosbaar.
De kans is dus heel klein dat jij een driver hebt die niet door de CT-test zou komen
Ja, het clubblad van een driver slijt. Als je de bal honderd keer op de sweetspot raakt, zorgt dat voor een iets hogere CT. Verwacht geen enorme afstandsverschillen, maar een driver die je al langer gebruikt wordt steeds 'hotter', met een hogere balsnelheid tot gevolg.
Dat het nauw luistert mag duidelijk zijn. Het gebruik van bijvoorbeeld loodtape - om de club van binnen of buiten zwaarder te maken - kan ook de CT van een driver veranderen, zonder dat de speler dat doorheeft.
Hoe groot is de kans dat ik een driver heb die niet aan de eisen voldoet? Een logische vraag, maar niet iets om je zorgen over te maken. Het materiaal dat je in de winkel koopt is niet het materiaal waar de pro's van de PGA en European Tour mee de baan in gaan. Het zal je niet verbazen dat de professionals alles doen om zoveel mogelijk uit hun equipment te halen. Een clubhoofd op hun driver die net aan de eisen voldoet, dus net onder de 257 microseconden zit, hoort daarbij.
De fabriekstoleranties (hogere tolerantie = minder nauwkeurig) waarmee de grote merken drivers produceren worden steeds kleiner, Met andere woorden: ze zijn steeds beter in staat om op grote schaal (voor een acceptabele prijs) drivers te produceren die nét onder de 257 microseconden zitten. De clubhoofden die toevallig 'hot' zijn worden apart gehouden en gaan naar de tour.
De grote merken kunnen het zich niet veroorloven om gesnapt te worden met een illegale driver in de schappen van een golfshop. Om zeker te zijn dat er niet per ongeluk een driver doorheen glipt, blijven ze ruim onder de grens. De kans is dus heel klein dat jij een driver hebt die niet door de CT-test zou komen.
De afstanden die de professionals tegenwoordig slaan - en hoe daarmee volgens sommigen klassieke golfbanen irrelevant worden - is al heel lang een heet hangijzer. In maart kondigde de R&A en USGA daarom een nieuwe local rule aan die in 2026 zal gelden.
