Wanneer mag je gebruik maken van een dropping zone?

Het doel van een dropping zone is het versnellen van de ontwijkprocedure voor de speler. Het kan tevens worden gebruikt in situaties waar de reguliere ontwijkprocedures niet of heel lastig kunnen worden toegepast.

Extra ontwijkoptie

Een dropping zone kan de enige ontwijkoptie zijn maar is in de praktijk vrijwel altijd een extra ontwijkoptie naast de reguliere ontwijkprocedure. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een extra optie voor het ontwijken van een groot GUR-gebied. De speler mag in beide gevallen altijd slag en afstand toepassen. Of de dropping zone de verplichte of een extra ontwijkoptie is bepaalt de Commissie van de baan of club waar je speelt. Dit moet duidelijk worden aangegeven op de plaatselijke regels.

De dropping zone is vaak op een plek die er niet voor zorgt dat de dynamiek van de hole verandert. Bijvoorbeeld: als de green achter water ligt dan is de dropping zone in principe voor het water, zodat de volgende slag alsnog over het water moet. Daarnaast is de dropping zone niet dichterbij bij de hole ten opzichte van de andere opties die een speler heeft.

Dropping zones worden gebruikt in de volgende situaties:

• Verkeerde Green (Regel 13.1f)
• Abnormale baanomstandigheden (Regel 16.1)
• Gevaarlijke omstandigheden met dieren (Regel 16.2)
• Hindernissen (Regel 17)
• (Tijdelijke) vaste obstakels, zoals een tribune (Model Plaatselijke Regel F-23) (foto)
• Buiten de baan met twee strafslagen (Model Plaatselijke Regel E-5)

Dropping zones kunnen op verschillende manieren worden gemarkeerd; lijnen op de grond, markeringen zoals teemarkers, een paal of een bord). Dit gebied kan iedere vorm hebben, zoals een cirkel of een vierkant. De grootte van de dropping zone is meestal een clublengte, maar dat kan ook groter zijn als de verwachting is dat veel golfers er gebruik van maken.

De dropping zone geldt als dropzone; dat betekent dat de bal gedropt moet worden binnen de dropping zone en daar moet de bal ook eindigen, zoals bij iedere dropzone.