Jan past zijn swing aan in de vrieskou, met succes: 'Het blijkt een vondst van jewelste!'

In een bevroren Drenthe spreken mijn moeder en ik af op de parkeerplaats van Golfpark Exloo. Zij komt van huis en ik van een vakantiepark in de buurt, waar ik een weekje verblijf met mijn gezin. Zo’n park waar je heengaat omdat er weinig meer waarheid bevat dan: als de kinderen gelukkig zijn ben ik het ook.

Twee vliegen in één klap

Er is een waterpark met glijbanen en wildwaterstroom, een indoor speeltuin en een prima restaurant. We hadden mijn moeder gevraagd om gezellig twee nachtjes langs te komen, want ze is een leuk mens, en besluiten twee vliegen in één klap te slaan, door ook een baantje te lopen.

Welke gekken gaan dan ook op een bevroren baan spelen, non-qualifying en met dit weer?

Het is -2 graden en er staat een koude wind die af en toe ineens je oorschelp laat schrikken. Door een wegafzetting kom ik, geheel tegen mijn principes in, vijf minuten voor onze starttijd aan. Niet dat het uitmaakt, want er is verder geen hond. Welke gekken gaan dan ook op een bevroren baan spelen, non-qualifying en met dit weer? Nou, een moeder en zoon die met hun agenda’s weinig tijd hebben om vaak samen te spelen, maar dit wel heel graag doen.

Halve slaapzak

Een nadeel blijkt al snel dat ik maar moeilijk kan slaan in de dikke jas die ik aan heb. De halve slaapzak die ik draag geeft me niet genoeg bewegingsvrijheid om een goede swing te maken. Bij de eerste hole trek ik hem nog uit, maar daar is het simpelweg te koud voor, dan maar minder ver slaan. Het blijkt een vondst van jewelste! Waar ik normaal gesproken bij het afslaan te veel kracht wil zetten om verder te meppen, wat resulteert in afzwaaiers, sla ik nu een stuk rechter.

Met grote trots kan ik melden dat ik voor het eerst van mijn leven par gemaakt heb

Het koude weer heeft nog een voordeel: de ballen rollen verder door, wat de kortere slagen mooi compenseert. Daarnaast zijn er wintergreens op alle negen holes die we vandaag spelen. Nou gaan mijn meeste slagen verloren op het fijne gras van reguliere greens waar ik moeilijk in kan schatten hoe ver mijn bal door zal rollen, maar dit gras is net iets langer. Het blijkt precies mijn smaak. Met grote trots, en ik ga hier ongegeneerd opscheppen, kan ik melden dat ik voor het eerst van mijn leven par gemaakt heb. En niet één keer, maar op twee holes.

Moeders slaat een bal recht een meertje in, waar een laag ijs op ligt. Het maakt dat de bal, geblazen door de wind, naar de overkant zeilt, nóg een zonzijde van winterwondergolf. Wat modderen we lekker aan samen, zegt ze vanonder haar grote, witte en tot aan haar ogen opgeschoven muts.

Chocolademelk met rum

Dat doen toch vast niet veel ouders met hun kinderen, gaat ze verder, en ik zie dat ze enorm geniet. Ook voor het eerst sinds wij samen spelen, kom ik na negen holes uit op minder slagen dan zij. Het is 52 om 43. Natuurlijk, wintergreens en non-qualifying, maar dat kan me helemaal niks schelen. Totaal verkleumd komen we het clubhuis binnen, waar we met trillende handen de laatste scores noteren. De warme chocolademelk met rum smaakte nog nooit zo lekker.