Dutch Ladies Open
Topgolf
Van grondleggers tot smaakmakers: deze 7 speelsters hebben het Nederlandse vrouwengolf op de kaart gezet
Beeld: Golfsupport
Weinigen weten wellicht dat Nederland een toonaangevende rol speelde in de erkenning van vrouwengolf op het Europese vasteland. In 1937 werd het Nederlandsch Golf Comité verrijkt met een Damescomité en in hetzelfde jaar was Nederland een van de elf oprichters van de European Golf Association (EGA). In sportief opzicht werd het vrouwengolf in Europa in die jaren en een lange periode daarna gedomineerd door de Britten en speelde Nederland een marginale rol.
Joyce de Witt Puyt was de eerste Nederlandse golfster die internationaal van zich deed spreken. De speelster van Utrechtse Golfclub De Pan en de Koninklijke Haagsche Golf & Country Club won in 1969 op de Ilkley Golf Club in Noord-Engeland het Girls Amateur Championship door in de finale af te rekenen met de Belgische Corinne Reybroeck.
In diezelfde zomer werd de kwaliteit van de lichting Nederlandse junioren ook bevestigd bij het EK landenteams voor junioren in Zwitserland, een jaar nadat op Toxandria de allereerste editie van European Ladies Junior Team Championship was gespeeld. Nederland won toch wel verrassend in Genève en van dat team maakte De Witt Puyt ook deel uit. Later won ze ook nog onder meer het Belgisch en Grieks amateurkampioenschap.
Haar nationale titels bij de junioren en senioren zijn niet op twee handen te tellen, maar de opvallendste was misschien wel de nationale titel strokeplay in 1998, een titel die ze eerder won in 1968,1969 en 1970 (!). “Dit is een van de betere titels, dat durf ik best toe te geven”, zei de golfster die toen inmiddels als Joyce Heyster door het leven ging. “Het mooie van golf is dat je gewoon langer meegaat dan in andere sporten. Maar ik heb echt wel trainingsuren gemaakt voor dit kampioenschap.”
In 1978 werd de Ladies European Tour de eerste professionele tour in Europa. Marjan de Boer was de eerste Nederlandse golfprofessional op die tour. Ze speelde van 1986 tot 2002 op de LET en nam vijf keer deel aan het Ladies British Open. Marjans hoogste klassering op de Ladies European Tour was een vierde plaats tijdens het Italiaans Ladies Open in 1996. In 2013 volgde wel een mooie Europese overwinning toen ze de titel pakte in het Frans Open voor Dames Senioren.
Haar nationale erelijst als amateur en professional is evenzeer indrukwekkend. In 2019 werd ze de eerste vrouwelijke winnaar van de PGA Holland Senior Cup. Inmiddels is De Boer al een groot aantal jaren actief als teaching pro en kunstenares.
Die eerste Nederlandse zege op de Ladies European Tour kwam er uiteindelijk toch, maar wel achter een andere naam. Die van Liz Weima (foto onder). De in Barendrecht geboren Weima werd in 1992 professional en speelde ook vijf jaar lang op de LET. Met als hoogtepunt haar overwinning in het Dutch Ladies Open in 1994. Met drie slagen voorsprong op Catriona Matthew (Schotland) en Lorraine Lambert (Australië). En die marge gaf ze niet meer weg, ondanks aandringen van de Zweedse Sofia Gronberg Whitmore, die uiteindelijk op twee slagen tweede werd.
Vijftien jaar later werd op de eerste tee van de Groesbeekse baan in Nijmegen een bankje met haar naam onthuld, ter herinnering aan die zege. Uiteindelijk moest Weima vanwege een polsblessure haar avontuur op de LET vroegtijdig beëindigen. Ze keerde daarna nog in de golfwereld terug als toernooidirecteur van het Ladies Open, dat in 1986 zijn eerste editie beleefde maar soms ook jaren op de kalender ontbrak.
Mette Hageman was een van de golfprofessionals die zich sterk maakten voor de terugkeer van het Ladies Open in 2000 en 2001. Hageman had toen al een imposante carrière als speelster achter de rug: van 1979 tot 1991 als amateur en van 1992 tot 2005 als professioneel golfer. De in Dieren (1966) geboren Hageman won als junior en senior een groot aantal internationale amateurtoernooien en nog meer nationale titels. Haar beste resultaat op de Ladies European Tour was een gedeelde tweede plaats in het Ladies Italian Open (1999), gevolgd door een kwartet derde plaatsen.
Hageman maakte zich ook verdienstelijk op bestuurlijk vlak, onder meer bij de Ladies European Tour en de NGF, en als coach van nationale selecties.
In 2011 werd het aantal Nederlandse overwinningen op de Ladies European Tour verdubbeld. Daar zorgde Christel Boeljon (foto bovenaan artikel en hieronder) in het Turks Open voor. Eerder dat seizoen had ze haar debuut in de Amerikaanse major Kraft Nabisco Championship al opgeluisterd met een vijftiende plaats. Mede dankzij een tweede plaats in het Slowaaks Ladies Open kwalificeerde Boeljon zich dat jaar als eerste Nederlandse ooit voor het Europese Solheim Cup-team. Daarmee werd ze op slag een van Nederlands succesvolste golfers aller tijden.
In september trad ze in het selecte gezelschap van elf andere topspeelsters in Ierland aan tegen de Verenigde Staten. Niet in de laatste plaats dankzij geweldig spel in haar single tegen Brittany Lincicome, de nummer 9 op de wereldranglijst, won Europa met 15-13.
Net als de andere in dit artikel genoemde topspeelsters schreef Boeljon als amateur een aanzienlijk aantal nationale titels op haar naam. De in Beverwijk geboren Boeljon (1987) moest als jong meisje de keuze maken tussen golf of hockey. Ze was een van de eerste Nederlandse speelsters die via het collegegolf in de Verenigde Staten (Purdue University) een succesvolle route naar professioneel golf koos.
Die laatste stap maakte ze eind 2008. Een paar weken later verdiende ze op de Q-school ogenschijnlijk flierefluitend haar kaart voor de Ladies European Tour. In dat jaar boekte ze samen met Marjet van der Graaff al een grote internationale overwinning: de Nations Cup. Het was de opmaat voor meer. In haar rookiejaar op de LET eindigde ze in de top 30 van de Order of Merit.
Na haar topjaar in 2011 won ze in februari van 2012 de Australian Ladies Masters, verdedigde ze die zomer met succes haar titel in het Turks Open en stormde ze de top 50 van de wereldranglijst binnen.
In 2015 volgde een vierde zege op de LET - en wat voor een. In juni won Boeljon het Deloitte Ladies Open in eigen land, na Weima pas de tweede Nederlandse die dat toernooi voor eigen publiek aan haar palmares toevoegde. Boeljon streefde ook op de LPGA Tour een carrière na, maar was daar minder succesvol. In 2016 nam ze het besluit om te stoppen en in de Verenigde Staten een leven buiten golf op te bouwen.
Bijna gelijktijdig met Boeljon koos ook Dewi-Claire Schreefel (foto boven) voor een combinatie van golf en studie in Amerika. En niet zonder succes. Studerend op en spelend voor de University of Southern California (USC) werd ze in 2006 individueel kampioen van de NCAA (collegegolf). Twee jaar later werd ze met haar team kampioen van de NCAA en dat leverde haar een ontvangst van president Bush in The Oval Office op. Daarna maakte Schreefel de keuze om als tourprofessional verder te gaan en werd ze de derde Nederlandse die op de LET een toernooi won. Dat gebeurde in 2014, toen ze in het Helsingborg Open triomfeerde.
Voor de dan 28-jarige golfster, toen al vijf jaar professional, bleek dat later ook haar grootste zege uit haar carrière te zijn geweest. De manier waarop was indrukwekkend. Schreefel had zeven slagen voorsprong op de nummer twee, de Australische Rebbeca Artis, die op haar beurt legende Laura Davies nog net voorbleef. Als amateur werd Schreefel meerdere keren nationaal kampioen strokeplay en matchplay. Ze speelde in 2003 voor Europa in de Junior Solheim Cup en dit jaar mag ze in de junioreditie als vice-captain bij Team Europa aansluiten. Momenteel is Schreefel werkzaam als NGF Coach Dames.
De Nederlandse golfster met de meeste zeges op de Ladies European Tour is Anne van Dam (1995), dit jaar te bewonderen in het Dutch Ladies Open (19-21 juli). De teller staat inmiddels op vijf. Van Dam paart succes aan schoonheid. Ze wordt wereldwijd geroemd om haar fraaie swing, een voorbeeld voor velen.
Van Dam maakte als 17-jarige al haar debuut in het Dutch Ladies Open. In haar laatste jaar als amateur werd ze zesde op het WK voor amateurs, de beste prestatie van een Nederlandse golfster op dat toneel. De Arnhemse werd in 2015 professional, won twee toernooien op de LET Access en vierde in haar tweede jaar al haar eerste triomf op de Ladies European Tour: ze stond op de hoogste trede in het Xiamen International Open. Daarna volgden overwinningen in het Estrella Damm Mediterranean Ladies Open (2018), Andalucia Costa del Sol Open de Espana (2018 & 2019) en ActewAGL Canberra Classic (2019, foto onder).
In 2019 maakte ze haar opwachting in de Solheim Cup, zes jaar nadat ze in de Junior Solheim Cup had meegedaan. Met Team Europa won Van Dam op Gleneagles in Schotland van de Amerikanen. Haar pogingen om vaste grond onder haar voeten te krijgen op de LPGA Tour waren vooralsnog geen succes, waarna Van Dam vorig jaar besloot zich weer meer in Europa te laten zien. Hopende ook straks in 2026 in Nederland voor een tweede keer aan te mogen sluiten bij Team Europa in de Solheim Cup.
Volgende maand doet ze mee aan de Olympische Spelen in Parijs. Dat wordt dan de tweede keer op het olympische podium. In Tokio (2021) was dat met een 57ste plaats nog geen succes.
