Golfholes om van te watertanden

Het mooie aan golfbanen is toch wel de diversiteit aan holes. Geen hole is hetzelfde en elke golfbaan heeft wel een signature hole. Niet altijd als zodanig benoemd, maar wel vaak een affiche zijn par-3-holes met ‘eilandgreens’. Het begrip eilandgreen moet een beetje ruim worden genomen, want ook greens die nog wel door een ranke strook aarde met het ‘vasteland’ zijn verbonden, vallen gemakshalve onder deze noemer.

Verguisd en bemind

De eilandhole is een favoriet op foto’s en filmpjes. Verguisd en bemind. Uitdagend en aantrekkelijk. Gevreesd vanwege de moeilijkheidsgraad (het zien van zo veel water boezemt angst in en werkt als een magneet), geliefd vanwege het uiterlijk.

1. Amata Springs Country Club

Hier, net buiten Bangkok, is hole 17 dus zo’n iconische plek, waar toch ook de gelouterde tourspelers niet geheel zonder vrees zullen afslaan. Een primeur op de DP World Tour, of in elk geval voor Darius van Driel. “Het is de eerste keer dat we met een bootje naar de green gaan. Wel bijzonder natuurlijk. En tegelijkertijd wat moeilijker. Deze green is weliswaar vrij groot en de afstand ook niet heel lang, maar als het hier flink waait en de vlag staat dicht bij de rand, dan ga je toch liever op zeker.”

Wijzig je instelling en accepteer marketing cookies om deze inhoud te kunnen bekijken.

Only accessible by boat 🚣‍♀️

Introducing the 17th this week in Thailand. #ThailandClassic pic.twitter.com/WweEVfKLUL

— DP World Tour (@DPWorldTour) February 14, 2023

Van Driel is deze week op het ‘ergste’ voorbereid. “Mocht het bootje nou in de laatste ronde niet gaan, dan zwem ik wel. Ik heb mijn zwemdiploma’s”, aldus de Leidschendammer.

Wijzig je instelling en accepteer marketing cookies om deze inhoud te kunnen bekijken.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Darius van Driel (@dariusvandriel)

Diploma C

Ook Joost Luiten zinspeelt gekscherend op een natte overtocht. “Je moet minimaal diploma C hebben, anders haal je het eiland niet”, grapt de zesvoudige toernooiwinnaar. Net als Van Driel omschrijft hij de hole als leuk en lastig. “Dat laatste vooral als er wind staat. Het lijkt een beetje op hole 17 van TPC Sawgrass, maar dat is dus niet echt een eilandgreen zoals deze. Dit is de eerste en enige green waar je met een bootje moet komen, die ik ooit heb gezien.”

Update: op de eerste dag maakten zowel Darius als Joost een birdie op hole 17...

2. Coeur d’Alene

Wij kennen er nog één: hole 14 van Coeur d’Alene. Dat klinkt heel Frans, maar je mocht willen dat het zo dichtbij was. Het golfresort ligt in het noorden van de Amerikaanse staat Idaho, bijna tegen de Canadese grens aan. De hole heeft uiteraard een verhaal. Dat gaat over een wandelaar met een hondje naar een vlot van boomstammen tuurde en op het idee van een drijvende green kwam. In 1991 werd de eerste bal over water naar de vlag geslagen. De green zit met een ingenieus kabelsysteem aan de wal vast, zodat deze ook nog eens verplaatst kan worden voor de nodige variatie (in lengte vooral). Speelt op z’n langst ruim 210 meter.

Wijzig je instelling en accepteer marketing cookies om deze video te kunnen bekijken.

3. TPC Sawgrass

Luiten noemde ‘m al: hole 17 van TPC Sawgrass. Bekend van televisie ook, want vertolkt elk jaar een hoofdrol in de Players Championships op de PGA Tour, een toernooi in Florida waaraan Luiten ook een paar keer meedeed. Dan wordt ook keurig bijgehouden hoeveel ballen kunnen worden opgeteld bij het aantal dat in de historie van het toernooi in het water is beland. Enigszins hetzelfde recept als in Thailand: het is niet de lengte die het 'm doet, maar een natuurelement als wind.

4. Bro Hof Slott

Is het toeval of feit dat veel eilandholes in de baan op ‘17’ zijn aangelegd? Die zijn in Europa niet op één hand te tellen. Neem hole 17 van de Stadium Course op Bro Hof Slott Golf Klub, volgens veel lijstjes de nummer 1 golfbaan in Zweden. De hele baan tussen Upsala en Stockholm is grotendeels om het meer Malåren heen gedrapeerd met als uitsmijter dus hole 17, een par 3 van nog geen 150 meter lang van de backtees. Opvallend ook: de green heeft niet ook nog een meedogenloze bunker waarin je kunt 'verzuipen'. Gelukkig maar.

5. Ile aux Cerfs

We sluiten af met weer een boottochtje. Dit keer niet naar een hole of green, maar naar een hele golfbaan. Ile aux Cerfs is een plek waar we als een soort Robinson Crusoe wel zouden willen stranden met een tas vol clubs en ballen. Dit is hoe het paradijs op Mauritius er ongeveer uitziet. Bernard Langer tekende voor het ontwerp, wij tekenen ervoor om hier een doosje ballen kwijt te mogen raken. Het kost je met de boot 15 minuten om vanaf Trou D'Eau Douce naar Ile aux Cerfs te varen. Een kwartier om vervolgens levenslang te kunnen nagenieten...