First timers #2: majordebuut Lars van Meijel

Je kwalificeerde je voor het eerst voor een major. Was die kwalificatie op zich al geweldig?
"Ik ging die 36 holes kwalificatie in en wist dat ik bij de beste vier moet zitten. Het toernooi was op St. Andrews, op de Fairmontbaan en het was vreselijk weer. Ik kende de baan redelijk en speelde echt goed. Via een play-off plaatste ik mij en dan dringt het wel even door dat je volgende maand op The Old Course je eerste teeshot mag gaan slaan. Dat was vet. Op dat moment weet je nog niet wat je te wachten staat. Je hebt helemaal geen idee hoe groot zo'n evenement is. Vooral de 150ste editie op St. Andrews natuurlijk."

Wat heb je toen gedaan?
"We zijn gaan eten in St. Andrews en de tribunes stonden er al. Die waren groot. Het is zo'n magische plek."

Leefde je vanaf dat moment toe naar The Open?
"Ja, want het was al binnen twee weken na mijn kwalificatie. Ik moest nog veel dingen regelen, zoals hotels en vluchten. Hoe het zit met kaartjes bijvoorbeeld. Wie willen er komen kijken? Wie wordt mijn caddie? Dat soort dingen."

Heb je een hotel kunnen vinden in St. Andrews?
"Ja, een standaard hotelletje, maar wel tien keer zo duur als normaal. Inder van Weerelt - mijn coach en caddie voor de week - en ik zijn op de zondag voor het toernooi naar Schotland gevlogen vanuit Charleroi. Mijn ouders en vriendin zijn woensdagavond aangekomen."

Aan het einde van de week baal je dan eigenlijk dat het alweer voorbij is

Op maandag kom je aan op de baan. Was het als een kind in een snoepwinkel?
"Jazeker. Ik moest even mijn weg vinden, ik had geen idee. Ik heb wel wat tourtoernooien gespeeld, maar dit was allemaal groter. In de locker room stonden allemaal dingen voor me klaar. En dan loop je ineens tegen Dustin Johnson aan. Dat geeft net even een ander gevoel."

Wat is het mooiste wat je is bijgebleven van de drie oefendagen?
"De sfeer, want die was al mega vet. Ik heb met een paar toppers gespeeld, dus op iedere teebox stond wel een paar honderd man. Je kijkt een beetje hoe die jongens werken en wat ze doen. Maar ik moest me zelf natuurlijk ook zo goed mogelijk voorbereiden."

Met welke spelers speelde je tijdens de oefenrondes?
"Matsuyama, DeChambeau, Casey, Cantlay, Schauffele en Theegala. Dat zijn mooie namen."

Moet je je dan ook voorstellen, want ze weten misschien niet wie je bent?
"Ja, natuurlijk. Zij stellen zich ook voor. Het is gewoon alsof je met een onbekende speelt."

Dan volgt de eerste ronde. Je startte als allerlaatste in de graveyard shift. Vond je dat vervelend?
"Het is wat het is. Ik wist dat de qualifiers niet in de showflights zouden spelen. Dus ik moest waarschijnlijk heel vroeg of heel laat. Maar ik had niet kwart over vier verwacht. Zo kwamen we op hole 14 en toen was het ongeveer half acht. Stonden we daar met drie groepen op de tee... De laatste paar holes moest ik daardoor in het donker afmaken. Daar heb je geen last van als je nummer één van de wereld bent."

Toch eindigde je met een birdie op de laatste voor een totaal van +2. Je enige birdie van de dag.
"Het waaide best hard en ik miste een paar kansjes op de par 5's. Gelukkig maakte ik de birdie op 18. Die hole is meer verlicht door de scoreborden en gebouwen aan de rechterkant. Ik sloeg een houten drie op dertig meter van de hole. Die putt in het donker is dan misschien wat makkelijker dan een wedge naar de vlag slaan."

De tweede ronde is traditiegetrouw cutday. Je startte gelukkig wat eerder. Wist je ongeveer wat je moest maken om het weekend te spelen?
"De verwachting was dat de cut op level par zou komen te liggen. De eerste negen speelde wind tegen. Dan denk je: de tweede negen wind mee is niet mega lastig. Ik stond -2 voor de dag en ineens draaide de wind op hole 14, de par 5. Daardoor werd het de laatste paar holes nog bikkelen. Gelukkig maakte ik een birdie op de laatste om het te halen."

Die was heel belangrijk. Dat moet een heel spannende putt zijn geweest.
"Ik wist dat ik birdie moest maken. Hole 18 is in principe geen moeilijke hole, maar de bal kan ook net uitlippen. Na mijn afslag lag ik op vijftig meter. Mijn pitch over de Valley of Sin heen eindigde drie meter onder de hole. De putt was helemaal recht. Het was echt vet dat ik die putt onder die druk maakte."

Was dat direct het mooiste moment van de week?
"Dat denk ik wel, ja."

Was je doel de cut halen en dan vrijuit spelen?
"Ik stond lekker te spelen in de oefenrondes, dus ik had er eigenlijk wel wat meer van verwacht. Maar aan de andere kant: ik weet niet wat ik moet verwachten. Het is de eerste major die ik speel, dus ik heb geen idee hoe dat gaat. Je ziet het op tv, maar dan kun je het alleen statistisch vergelijken. De cut halen is altijd goed. Nog twee rondjes spelen op St. Andrews in de 150ste editie, dat vond ik vooral het mooiste."

Op zondag sloot je af met je beste ronde. Je maakt een 69 (-3) met een eagle erbij. Een mooie afsluiting?
"Het weer was heerlijk die zondag. Ik speelde solide en maakte weinig grote fouten. En mooi opnieuw met een birdie geëindigd. Aan het einde van de week baal je dan eigenlijk dat het alweer voorbij is."

Wat heb je gedaan op zondag na die laatste putt?
"Ik ben op de baan gebleven. Ik kon wel naar het hotel gaan, maar dan zou ik het toch op tv gaan kijken. Samen met mijn vriendin heb ik rondgelopen. Toen de laatste twee flights binnenkwamen, konden we op de 18de best dichtbij komen met onze pasjes. En we hebben de prijsuitreiking gezien. Toen wij terugliepen was Rory McIlroy (hij werd derde, red.) net klaar met interviews. Hij was mega emotioneel. Het was mooi om te zien dat zo'n speler er zo veel om geeft op dat moment."

Nu je dit hebt meegemaakt ga je het volgend jaar weer proberen?
"De hele ervaring neemt niemand me meer af. Ik ben hartstikke blij dat ik het gedaan heb en ga het volgend jaar weer doen. Het heeft mij op de Challenge Tour echter niet helemaal geholpen. Na de kwalificatie kwam ik op woensdagochtend pas bij het toernooi aan. Dat hielp niet in de voorbereiding. En in de week van The Open speelde ik natuurlijk ook niet op de Challenge Tour."

Het prijzengeld telt wel deels mee toch?
"Ja, je krijgt tien procent van de punten. Wel iets, maar niet heel veel."

Wat wil je volgend jaar voor het eerst presteren of meemaken?
"Een DP World Tour-toernooi winnen. Ik heb op Challenge Tour gewonnen, dus dat moet de volgende stap zijn. Ik hoop op Qualifying School mijn tourkaart te halen. Als dat niet lukt, dan wil ik opnieuw een Challenge Tour-toernooi winnen."

Ben je in vorm voor Q-school?
"Het is natuurlijk altijd een momentopname, maar ik heb het gevoel dat alles langzaam op zijn plek komt. Hopelijk komt het er de komende weken uit. Eerst in Second Stage begin november en daarna hopelijk Final Stage."