De trotse kasteelheer van Castro Marim

22 september 2017 Redactie GOLF.NL
Hij weet niets van onroerend goed maar alles van entertainment, zegt Willem Van Kooten over zichzelf. Toch (of juist daarom) is zijn golfresort Castro Marim in het zuiden van Portugal een succes geworden. En daar is hij trots op.

"Hallo landgenoten, is dit mooi of niet? Kijk, daar is de oceaan, daar ligt Spanje en hier de banen van Castro Marim. De klant is koning!” We staan boven op het indrukwekkende clubhuis van Castro Marim Golf & Countryclub met eigenaar Willem van Kooten. De inmiddels 76-jarige voormalige radioster ontvangt ons met alle egards. Het amuseren van publiek zit in zijn DNA en geen seconde blijft onbenut om zijn publiek bij de les te houden. “Stap maar in de buggy en dan laat ik je het resort zien!”

Niet te moeilijk

De rondleiding start op de eerste lus die werd geopend, de Atlantic. Van Kooten: “Bij toeval kwam ik hier in 1987 voor het eerst een kijkje nemen. Het was woest en ledig met overal prachtige pijnbomen en de oceaan daarachter. Ik dacht: de lieve Heer heeft mij gestuurd. Ik moet hier iets doen. Een golfresort leek me wel wat en impulsief heb ik 58 hectare grond gekocht. Daarna heb ik er jaren niets mee gedaan. In 1992 werd de A22 snelweg aangelegd en daarmee werd alles een stuk makkelijker te bereiken. Dat was het moment. Ik heb de Engelse architect Terry Murray, die in 2013 helaas is overleden, gevraagd een baan aan te leggen en daarbij zoveel mogelijk het natuurlijke terrein te volgen. Geen moeilijke Jack Nicklaus-baan of zoiets; ik moet hier ook een leuk rondje kunnen spelen. Ik hou van een beetje opschieten en ik wil zonder frustraties de baan af kunnen lopen. Ik kan helemaal niet goed golfen, heb handicap 54, maar ben wel een meesterputter! Ik maak weleens putts van vijftig meter, daar sta ik in mijn vriendenkring om bekend; dan doe ik een Van Kootentje. Maar zonder gekheid, als je echt een goede golfer bent, dan kun je ook even verderop terecht bij de championship course Monte Rei. En dan zeg ik: veel plezier!”

Eigen watervoorziening

Op de hooggelegen zevende tee van de Giudiana Course hebben we een prachtig uitzicht op Spanje. “Moet je ruiken! Heerlijk hè, die frisse lucht. Als ik hier zo één keer in de maand aankom, voel ik mij direct gezonder dan in Nederland. Ik zeg vaak tegen de Portugezen: jullie wonen in een paradijs maar beseffen het niet. Een heerlijk klimaat, een prachtig strand met schone zee, iedere dag verse vis en heerlijke wijnen! Die druiven hebben veel zon gehad, dat proef je. Jammer dat ze niet makkelijk te krijgen zijn in Nederland. Ik verdenk ze er weleens van dat de Portugezen hun eigen wijnen opdrinken in plaats van exporteren! In het begin werd ik gewaarschuwd door vrienden: Van Kooten, je moet hier water hebben, anders heb je een probleem. Dat klopt want water is hier erg duur; als ik dat bij de overheid moet halen kost me dat 1,80 euro per m3. En ik heb zo’n 3000 m3 per dag nodig! Ik kap ermee, dacht ik regelmatig, maar we zijn toch begonnen met het uithakken van eigen meren. Van vijftien meter diep, vergis je niet! Daarbij heb ik een pijplijn van zes kilometer aangelegd van het plaatsje Praia do Beliche naar één van de meren en zoals je ziet, staan ze vol. Dat is top want de banen zijn nu het hele jaar groen. Bloed, zweet en tranen heeft het gekost maar ik ben baas over mijn eigen water.”

Uniek clubhuis

We rijden verder en passeren het opvallende clubhuis dat tevens dienst doet als receptie voor het resort. Aan faciliteiten geen gebrek want je vindt hier ook een fitnessruimte, golfshop en restaurant. “Ik wilde een clubhuis dat past in de omgeving. In het dorp staan twee kastelen die gebruikt werden om de Moren tegen te houden. Die architectuur leek me wel wat, een soort Tom Poes-stijl met die kantelen. Is natuurlijk veel te duur geworden maar er is maar één van in de wereld. En ik ben de trotse kasteelheer!” 

We arriveren op de Grouse Course, dit zijn negen holes voor longhitters. “Ik sla hier nooit een deuk in een pakkie boter. Het hele project is eigenlijk een bedrijfsongelukje maar als ik nu zie wat er staat, ben ik toch wel erg trots. Ik lijk misschien wel gek maar mijn visie was juist. Ik ben helemaal geen projectontwikkelaar. Entertainment, daar heb ik verstand van. Ik had gedacht dat er onderweg wel een koper zou komen. Die kwam ook maar de crisis gooide in 2007 roet in het eten. Niets verkoop, doorploeteren moest ik. Met succes want inmiddels lijkt het project levensvatbaar en is het gegroeid naar tweehonderd hectare. Afgelopen jaar waren er zelfs veertigduizend golfers en de verhuur loopt super, alles vol. Maar ik ben nu 76, mijn zonen hebben helaas geen interesse om het over te nemen en wat moet je dan? Er zijn een kleine honderd mensen in dienst dus ik hoop dat er uiteindelijk een goed nieuw baasje komt.”

Bitterballen

Het bezoek van de grote baas uit Nederland blijft niet ongemerkt op het resort. Mister Van Kooten heeft voor alle medewerkers een aanmoedigend woordje en op het terras zijn er genoeg Nederlanders die hij graag te woord staat. “Zie je dat? Bitterballen, die laat ik overkomen. Willen jullie ook een portie?” Natuurlijk. Is het eigenlijk niet tijd om het wat rustiger aan te doen, vragen we. “Pensioen bedoel je? Nee, dat is niets voor mij, ik ben al ver boven de pensioengerechtigde leeftijd maar ik wil nog te veel doen. Ik zou hier wel graag iedere maand willen komen om te zien hoe het gaat. Ik wil dan ook rustig een boek lezen, even negen holes golfen en dan gaat opa naar huis om een tukkie te doen. Landgenoten, gegroet!”

Wie is Willem van Kooten?

Willem van Kooten (1941) begon zijn carrière als diskjockey. Hij maakte in de jaren zestig furore op de radio onder het pseudoniem Joost den Draaijer. Later werd hij succesvol met zijn platenmaatschappij Red Bullet waarmee hij verantwoordelijk is voor het succes van veel bands zoals de Golden Earring en Shocking Blue. Vanaf de jaren tachtig richtte hij zich op onroerend goed en werd investeerder in diverse projecten. Maar hij is nu, naast Castro Marim, alleen nog actief in de muziekindustrie. In 2006 werd hij benoemd tot officier in de orde van Oranje-Nassau.

Golfbaan & Resort de Castro Marim Golf & Countryclub

ATLANTIC COURSE

Mooie klassieke baan met glooiende fairways die omringd worden door pijnbomen. Speelt niet lang maar het is niet makkelijk om goed te scoren, de favoriete lus van Van Kooten.

COURSE GROUSE

Haal de driver maar uit de tas! Er is gelukkig wel genoeg ruimte voor een foutje. Veel van de fairways liggen lager dan de tees en greens.

GIUDIANA COURSE

Volgens ons de leukste negen holes met de meeste uitdaging. De omgeving en de holes bieden veel variatie zoals doglegs, blindshots en water. Een goede test voor alle golfers. Alle lussen zijn goed te lopen met een trolley.

Greenfee

18 holes voor twee personen: 100 tot 130 euro (inlusief buggy)

Het resort telt ruim honderd luxe villa’s. In the Village liggen 61 village houses met een gemeenschappelijk zwembad met terrassen en douches, een kids place en een restaurant. De 52 linked villa’s hebben een eigen zwembad.

Populair is het Long Stay-arrangement: 28 dagen over-winteren aan de golfbaan. Meer info: info@castromarimgolf.com

Castro Marim is te bereiken via Faro (drie uur). Vanaf het vliegveld is het vijftig minuten rijden. Vliegen kan dagelijks met Transavia en Tap Air.

Wat te doen als je niet gaat golfen?

Op tien minuten rijden ligt het kustplaatsje Monte Gordo. Hier kun je onder meer terecht als je wilt paardrijden. Onder begeleiding maak je een mooie buitenrit van twee uur waarvan een groot stuk over het strand. Te reserveren bij de receptie van het clubhuis.

Het resort werkt samen met een aantal restaurants waar je op vertoon van je Castro Marim Guest Card korting krijgt. We waren in Praia Verde bij restaurant Pezinhos N’Areia. Een modern restaurant direct aan het mooie strand.

pezinhosnareia.com

Binnen een uur rij je naar de Spaanse stad Sevilla. Het historisch centrum biedt prachtige bezienswaardigheden voor een dagtrip. Wil je zoveel mogelijk zien? Koop dan een ticket voor de hopon-hop-off-bus (vanaf 20 euro).

castromarimresort.com

}