Column: Uitwijken naar golfland België

Voor Nederlandse golfstukjesschrijvers zijn het niet bepaald hoogtijdagen. Joost Luiten heeft het om de een of andere reden even niet, de oranjemannen op de Challenge Tour doen hun stinkende best maar tot topprestaties waar je lyrisch over kunt schrijven leidt dat bepaald niet en Anne van Dam gaat met haar spetterende 250 meter plus drives ongetwijfeld een keer de wereldtop halen maar voorlopig komt ze nauwelijks aan spelen toe want de kalender van de Ladies European Tour vertoont jammerlijk veel lege plekken. De afgelopen jaren viel er geregeld wat te melden over de ontwikkeling van nieuwe topbanen als The Dutch, The International en de Swinkelsche, maar op het gebied van aansprekende nieuwe golfprojecten is het nu een stuk stiller. Wat moet je dan als Nederlandse golfstukjesschrijver? Uitwijken naar België, want daar werd in Sterrebeek op Tweede Pinksterdag The National Golf Brussels geopend (thenationalgolf.be). 

Op een terrein waar jarenlang een paardenrenbaan lag met als grootste hoogteverschillen de uitwerpselen van de merries en de hengsten, ligt nu een 18 holes championship course met heuvels tot wel twintig meter hoogte. In de nabije toekomst komen daar een hotel en 220 woningen bij, van redelijk betaalbare appartementen tot luxe villa’s vanaf een ton of negen. Volgens Frank Monstrey, rijke zakenman/eigenaar/voorzitter van The National Golf Brussels, wordt het ‘een club van standing met een familiair karakter’. Lid van The National Golf Brussels familie ben je als je een 'éénmalige investeringsbijdrage' betaalt van 5000 euro en jaarlijks 1850 euro contributie (wie jonger is dan 36 jaar betaalt minder). 

Weelde

Monstrey had voor de officiële opening van zijn golfbaan de drie Belgische European Tour-spelers weten te strikken. Voor het lint op de tee van hole 1 werd doorgeknipt en de eerste drives werden geslagen, was er een persconferentie. Nicolas Colsaerts en Thomas Detry waren keurig op tijd, Thomas Pieters was te laat. ‘Thomas staat waarschijnlijk nog ergens te oefenen’, zei Xavier Champagne, redacteur bij Golf.be. Pieters heeft de reputatie een trainingsbeest te zijn. Hij slaat soms zo veel ballen dat zijn handen er van gaan bloeden. 

In het Nederlandse topgolfwereldje hoor je nog geregeld zeggen: ‘Uren achtereen ballen slaan is zinloos, je kunt beter korter en effectief oefenen’. Zou best kunnen, maar de methode Pieters lijkt toch ook aardig te werken. De nummer 24 van de wereldranglijst kwam halverwege de persconferentie goedgemutst binnen en voor zover ik kon zien zonder bloed aan zijn handen. 

Drie spelers op de European Tour is voor een klein golfland als België natuurlijk een ongekende weelde. Drie Golf Federaties – de Vlaamse, de Waalse en de overkoepelende Koninklijke Belgische Golffederatie/Fédération Royale Belge de Golf - is voor een klein golfland nogal overdreven. En allesbehalve praktisch. Naar verluidt verloopt de samenwerking tussen de Vlaamse en de Waalse golfbestuurders ook niet bepaald soepel. Desondanks marcheert golf in België beter dan ooit. 

Topbaan

De goede prestaties van Colsaerts, Detry en met name die van Pieters in de Ryder Cup en de Masters zorgen voor meer media-aandacht. Dat heeft nog niet geleid tot een hausse aan nieuwe golfers, maar de sport zit wel degelijk in de lift. Het aantal geregistreerde spelers – allemaal clubleden want aan vrije golfers doen ze (wijselijk?) niet in België - groeit langzaam maar gestaag naar nu pakweg 63.000 golfers. En daar zit relatief gezien veel jonge jeugd bij. 

Na jaren van stilstand worden er eindelijk ook weer nieuwe banen geopend. Met The National Golf Brussels is België in ieder geval een topbaan rijker. De eerste negen holes gingen Tweede Pinksterdag open, de tweede negen volgen in september. Bruno Steensels is de architect. Bij ons tekende hij de holes van The International bij Schiphol, daar is nu dus The National in zijn thuisland België bijgekomen. Steensels glom terecht van trots tijdens het vier holes demonstratierondje dat Pieters, Colsaerts en Detry voor een paar honderd genodigden speelden. 

Belgisch Open

Wat Nederland wel heeft en België niet is een Open op de European Tour. Dat gaat niet lang meer duren. Want, zo werd op The National wel duidelijk, het Belgisch Open, voor het laatst gespeeld in 2000 op Royal Zoute, komt zo goed als zeker terug. In 2019 of misschien al volgend jaar. Voor 2018 wordt er sowieso een datum vrijgehouden op de kalender van de European Tour. De holes van The National zijn dan nog te jong, dus de vraag is waar het Belgisch Open dan gespeeld zou moeten worden. 

Het zijn hoe dan ook hoogtijdagen voor het Belgische golf. Op het terras van The National zat de sfeer er ’s middags op een zonnige Tweede Pinksterdag goed in. Terwijl Pieters, Detry en Colsaerts handtekeningen uitdeelden tijdens een langdurige signeersessie, ploften onophoudelijk de kurken van de flessen Taittinger Champagne. Oesters werden geserveerd, ganzenlever op een stokje kwam langs, een prestigieuze golfbaan passend openen, dat kunnen ze in België. Na een dagje op The National Golf Brussels kun je als Nederlandse golfstukjesschrijver maar één conclusie trekken: België, daar moet ik vaker heen.

Gerard Louter