Beter golfen
De baan op
GOLF.NL met de vraag of ik een columnpje kan tikken ter promotie van wintergolf, golfers stimuleren in deze periode van het jaar niet thuis bij de kachel te blijven zitten, maar lekker vaak de baan in te gaan. Dat zou ik in principe moeten kunnen, want ik bewaar heel warme herinneringen aan heroïsche rondjes golf in arctische omstandigheden. Maar ja, dan zit je begin februari thuis in Rotterdam achter een laptop klaar om te gaan tikken en meldt Weeronline.nl dat het buiten negen graden is. Boven nul. En volgens de voorspellingen gaat het de komende weken ook nauwelijks meer kouder worden. De golfbanen liggen er prima bij, wintergreens zijn in geen velden of wegen te bekennen en er wordt volop gespeeld. Nu wintergolf promoten voelt net zo onnodig en overbodig als tegen Rafael Nadal zeggen dat hij er een tandje bij moet zetten in set vijf.
Vijfentwintig jaar geleden, op 4 januari 1997, won Henk Angenent, spruitjeskweker te Woubrugge, op de Bonkevaart de vijftiende Elfstedentocht na een machtige eindsprint met Erik Hulzebosch. De kans dat je als lezer van dit stukje in je eerstvolgende rondje golf een hole-in-one maakt, lijkt inmiddels groter dan dat er in Friesland ooit nog “It giet oan” gezegd gaat worden. Weeronline.nl: “Later deze maand neemt de kans op bovengemiddelde temperaturen toe, de temperatuur zal dan vaker boven de 10 graden kunnen stijgen.”
Eind februari, graadje of dertien, veertien, lentegolf in de winter, we moeten er maar aan gaan wennen nu de temperaturen bijna net zo snel stijgen als de inflatie. Van het fenomeen wintergolf, spelen in barre kou met halfbevroren tenen, blijft weinig over. Goed nieuws voor de mooiweergolfers en ook de golfexploitanten zullen blij zijn. De tijd dat banen door strenge winters lange periodes gesloten waren of nagenoeg verlaten omdat golfers de kou niet wilden trotseren, lijkt voorbij. Golfbanen zullen nog wel eens de poorten moeten sluiten vanwege te natte fairways en greens. En na Corrie die de vlaggen onlangs een dagje uit de holes deed waaien zal Tineke gaan huishouden – een volgende hevig storm gaat volgens het KNMI genoemd worden naar Tineke Dijkshoorn, de vrouwelijke winnaar van de Elfstedentocht in 1986 – maar ook in de wintermaanden zullen de golfbanen in Nederland steeds vaker prima bespeelbaar zijn. Golf giet bijna altijd oan!
Ook ik golf natuurlijk het liefst bij een graadje of 22 in een dun polootje. Maar wintergolf, en dan bedoel ik natuurlijk het ouderwetse wintergolf waarbij je ballen er bijna af vriezen, heeft onmiskenbaar ook z’n charmes. Drives naar kiezelharde fairways, de bal die rolt en rolt en rolt tot een afstand waar Bryson DeChambeau jaloers van wordt. Een hoge wedge naar de green, prachtig dicht bij de vlag, iets te vroeg gejuicht, de bal springt meters de lucht in en eindigt stuiterend over de green. Erom kunnen lachen, want golf in die omstandigheden is een loterij, een vrolijke loterij met alleen maar winnaars want scores doen er niet toe. Het licht krakende geluid van de bal die over de topjes van de bevroren grassprieten in de hole rolt. De rust op de baan, geen golfers voor je, lekker snel spelen, very very ready golf, een driebal over 18 holes ruim binnen de drie uur. Daarna de warmte van het clubhuis, een driedubbele scheut rum in de stomende chocomel, gloeiende wangen en het besef dat het een heel goede beslissing was om ondanks de vrieskou toch naar de baan te gaan.
Stel dat er de komende jaren toch nog een keer een enigszins serieuze vorstperiode komt, pak dan je kans, ijsmuts op en ga de baan in. Al was het maar om een jaar of 25 later, eind februari in korte broek onder de parasol in je tuin, tegen je kleinkinderen te kunnen vertellen hoe stoer dat vroeger was, wintergolf spelen zoals wintergolf ooit bedoeld was.
