“Ik ben niet de enige op Sluispolder, we zijn met een groepje van ongeveer twintig, zeven vrouwen en de rest mannen. Geja Baltus neemt nu al twintig jaar een groot deel van de organisatie op zich, dus zij verdient zeker de credits. Veel golfers zijn tussen de 70 en 80 jaar en we hebben zelfs een lid van 92 jaar. Ik ben er zelf zo’n zes jaar geleden bijgekomen. Ik en een paar van mijn vriendinnen brengen de gemiddelde leeftijd dus iets omlaag, grappen we vaak, we zorgen voor een nieuwe lichting.”
“We spelen van april tot september elke zondag om half zeven. Het is ieder jaar uitkijken naar het mailtje van Geja over de eerste keer. Ze deelt de flights in en zorgt ervoor dat je steeds weer met anderen speelt. Zo hebben we een vogelliefhebster in onze groep die de geluiden van alle vogels op de baan kent. Het is echt heel leuk als je met haar in de flight zit.”
Je moet geen moeite hebben om vroeg op te staan
“We hebben een sponsor voor de ballen en na afloop bij de koffie worden de prijsjes uitgereikt. De eerste die binnenkomt, verzamelt vervolgens ook de rest van de scorekaarten. Er is elk jaar een leuk afsluitingstoernooi. Inmiddels hebben we de door de jaren petjes en handdoeken met het logo van de vroege vogels gekregen. Die handdoekjes zie je elke week wel terug.”
“Golfen zo vroeg in de ochtend is best moeilijk hoor. De lucht is ijler en de greens liggen vaak nog vol met dauw, de bal rolt niet zo makkelijk. Het is bovendien veel kouder dan om tien uur. Twintig puntjes halen is best heel veel.”
“De wekker gaat bij mij om kwart voor zes. Ik kijk vanuit huis uit op de golfbaan, dus ik hoef niet zo ver. Maar je moet wel een ochtendmens zijn om dit vol te houden. We hadden er een paar die dat niet waren en die zijn na een aantal keren toch afgehaakt. Die hadden dan de avond ervoor een feestje gehad en dan viel het best zwaar. Je moet geen moeite hebben om vroeg op te staan. Ik werk zelf nog vier dagen in de week bij de NRG-reactor in Petten en heb een drukke baan. Ik ben het gewend en vind zo vroeg golfen het heerlijk. De rust die je tegemoetkomt, de stilte en met een leuke groep negen holes spelen. En wat je aan dieren tegenkomt op de baan.”
Mijn man hoeft niets van me te missen. Hij is geen ochtendmens
“We houden met iedereen rekening, dus ook met het tempo van ons lid van 92 jaar. Zij slaat soms een paar ballen en raapt dan de bal op om de rest van de hole te wandelen. Daar doet niemand moeilijk over. Na ons rondje met de vroege vogels en als we de koffie hebben gehad, ga ik vaak met vriendinnen nog eens in de baan voor negen holes. Dan heb ik er toch mooi 18 gespeeld en ben ik even na twaalf uur weer thuis om te lunchen. Dan heb je de rest van de dag nog. Mijn man hoeft dus niets van me te missen. Hij is geen ochtendmens. Hij vindt golf ook heel leuk, maar kan het vanwege fysieke problemen zelf niet meer spelen. We zijn ooit samen begonnen en we kijken het nu nog wel samen op televisie.”