Beeld: Tom Cornelissen
De baan op

Jan speelt 9 holes met vriend: 'Iedereen weet dat golf een wedstrijd is met je blik gericht op je tegenstander'

Beeld: Tom Cornelissen
Presentator en podcastmaker Jan Versteegh doet verslag van zijn golflessen. Van pijnlijke beginnersfouten tot misschien wel een hole-in-one? De grootste les voor Jan kwam deze keer op het terras ná de ronde.

Na negen holes met vriend Job, hij heeft een lagere handicap dan ik, maken we de balans op onder het genot van een biertje in de zon. Mijn handicap blijkt doorslaggevend in de bepaling van de winst van vandaag. Overigens is die van mij 3,1 gezakt, waar die van hem licht is gestegen.

Natuurlijk, bij elke zeperd vertel je jezelf dat je de grootste prutser bent van het universum

Tijdens het spel bleven we beiden bij elke slechte slag benoemen dat het geen wedstrijd tegen elkaar was, maar een match tegen onszelf,  maar toch voelt het lekker om te winnen. Overigens zeiden we dit allebei alleen maar om ons in te dekken tegen een slechte score, want iedereen weet dat golf wel degelijk een wedstrijd is met je blik gericht op je tegenstander. Natuurlijk, bij elke zeperd vertel je jezelf dat je de grootste prutser bent van het universum, maar het gaat minstens net zo om de strijd tegen de ander.

Een onafgemaakt gesprek

Als hij even naar binnen is voor nieuwe, lees gevulde, glazen en een welverdiend schaaltje bitterballen, komen er twee vrouwen aan het tafeltje naast ons zitten. Ze hebben allebei hun haar door de krultang gehaald voor ze hier kwamen, toch grappig als je naar de golfbaan gaat, een zonnebril op die zelfs Gerard Joling als groot en opvallend zou bestempelen en hier en daar wat hulp gehad van een dokter met een spuit in de handen. Kennelijk hadden ze een onafgemaakt gesprek, want het eerste wat de één tegen de ander zegt is: "En toch voelt het niet zo. Natuurlijk, ik bén zijn stiefmoeder, maar het zou zo mijn eigen kind kunnen zijn. Hoe vaak mensen niet zeggen hoe erg wij op elkaar lijken!"

Het maakt me nieuwsgierig hoe haar stiefzoon eruitziet, want als hij daadwerkelijk gelijkenis met haar vertoont benijd ik hem niet. "Hij voelt dat ook zo, denk ik", gaat ze verder. "Dat ik meer zijn moeder ben dan zijn eigen moeder. Het helpt ook wel dat zij bijzonder slecht is in een beetje een leuk mens zijn, maar wij delen ook een diepe band. Of course als hij boos is roept hij wel eens: je bent mijn moeder niet, maar daar moet je een beetje doorheen kijken."

Wanneer mijn speelpartner terugkeert met twee gevulde goudgeel, de zon schijnend op mijn gelaat, kan ik haar geen ongelijk geven

"Het belangrijkste is dat hij zich veilig bij me voelt en ziet dat hij er mag zijn. Dat hij dan af en toe wat naars zegt, schrijf ik af op emotionele adolescentie. Zo'n brein is nog zo in ontwikkeling als je vijftien bent. Wat wist jij nou toen je zo oud was?"

Chardonnay of sauvignon?

Voor het eerst mengt haar gezelschap zich in het gesprek. Ze is duidelijk wat minder bezig met de inhoud van de conversatie dan met de inhoud van haar glas, want haar repliek bestaat uit drie woorden: chardonnay of sauvignon? Niet gehinderd door deze bruuske ontkenning van haar zijn, zegt ze opgewekt dat ze voor een gin tonic gaat. Zo simpel kan het leven soms zijn.

Wanneer mijn speelpartner terugkeert met twee gevulde goudgeel, de zon schijnend op mijn gelaat, kan ik haar geen ongelijk geven. Een mooi rondje gespeeld en daarna een glas in de zon. La vita è bella.

Lees meer over
Column Blog Beginnen met golf