Beeld: Tom Cornelissen
Hole-in-Jan

Jan ruikt zijn kans als caddie: 'Als Joost een beetje slim is, dan moet hij bij mij zijn'

Beeld: Tom Cornelissen
Presentator en podcastmaker Jan Versteegh doet verslag van zijn golflessen. Van pijnlijke beginnersfouten tot misschien wel een hole-in-one? Als golfer gaat Jan de top nooit bereiken, beseft hij. Maar als caddie ziet hij mogelijkheden.

Vorige week kwam ik op deze site een podcast tegen waarin Joost Luiten vertelde dat hij afscheid had genomen van zijn caddie. Na zeven jaar was de koek tussen hen op. En aangezien Joost zichzelf niet kon ontslaan, dat waren zijn eigen woorden, had hij dat bij Martin Gray gedaan. Het was die uitspraak die bleef hangen: 'Ik kan mezelf niet ontslaan.' 

Alsof dat ook een optie was. Het klinkt een beetje als zeggen: ‘Lieverd, ik was m’n huissleutel vergeten en hiernaast brandde licht, dus toen ben ik maar bij de buurvrouw in bed gekropen.’

De caddie is toch een beetje zoals een man tijdens een bevalling

Afijn. Joost legt, vanuit Singapore, uit dat het na een aantal tegenvallende toernooien al langer schuurde tussen hem en Gray. Als leek vraag ik me dan meteen af hoe groot de invloed van een caddie is? Kun je zeggen dat het deels zijn schuld is dat het niet goed gaat? En verwacht Joost nu meteen betere resultaten te boeken met iemand anders die zijn clubs draagt en met hem de holes doorneemt?

Wat is een caddie zonder golfer?

De caddie is toch een beetje zoals een man tijdens een bevalling. Het is leuk dat je er bent en wie weet kun je hier en daar nog met iets assisteren of iets zeggen waar de ander wat aan heeft, maar het eigenlijke werk wordt toch echt door de ander gedaan. Een golfer zonder caddie kan nog steeds spelen, een caddie zonder golfer is een vrij lastig verhaal.

Het verhaal van Joost duwde me wel in een tunnel wat betreft de tassendragers. Zo las ik over Martijn van Oosterhout, een Nederlander die een Amerikaanse golfer bijstaat. “Eigenlijk doe ik als caddie alles, behalve zeggen hoe hij moet slaan.” Een quote die totaal niet ironisch bedoeld was, maar me wel aan het lachen maakte.

Ik kan aardig babbelen en heb in mijn studententijd met een rugzak om de wereld ontdekt
Een aantal websites verder las ik dat op de PGA Tour de caddies 10 procent van de winst van hun golfer krijgen. De bestverdienende van het jaar 2024, Ted Scott, kreeg maar liefst 2,6 miljoen euro bijgeschreven. Als hij meegenomen zou worden in de lijst der verdiensten van diezelfde tour, dan stond hij op plaats 46.

Mogelijkheden

Dat biedt mogelijkheden! Kijk, over mijn presentaties als golfer moet ik realistisch zijn. Nooit zal ik het niveau halen van de groten der aarde, of zelfs de minder groten der aarde. Laat ik maar eerlijk zijn: überhaupt denken aan dat ik me een keer zou moeten meten met welke prof dan ook, is niet minder dan lachwekkend.

Máár aan de andere kant: ik kan aardig babbelen en heb in mijn studententijd genoeg met een rugzak om als backpacker de wereld ontdekt om te weten dat ik prima met een tas kan sjouwen. Kortom, als Joost een beetje slim is en zijn mindere resultaten wil omzetten in een schier oneindige reeks aan overwinningen, dan moet hij bij mij zijn. En dan ben ik best bereid om wat water bij de wijn te doen. Laten we zeggen dat ik dan genoegen zal nemen met een salaris dat slechts de helft hoeft te zijn van dat van caddie Scott. Een zogeheten win-winsituatie.

Lees meer over
Column Joost Luiten