Hoezo golfpro?
Hoezo golfpro?
“Het begon eigenlijk toen ik voor een toernooi in München moest zijn”, vertelt Adrian, die eerst playing professional was op de Asian Tour en later de Challenge Tour. “Samen met een collega gingen we via Praag, omdat daar familie van hem woonde. Op een terras raakten we aan de praat met twee vrouwen en ze bleken Nederlands te zijn. Een van hen is nu mijn vrouw en ik woon al dertig jaar hier.”
Ik ben zelf linkshandig, dus ik probeerde rechtshandig ballen te slaan met mijn ogen dicht
Adrian groeide op in Engeland en stond van jongs af aan op de golfbaan. Hij speelde in het nationale jeugdteam (English Boys) en kreeg na zijn middelbare school een beurs om studie te combineren met golf in de Verenigde Staten. “Ik wilde altijd al pro worden, dus dat werd ik toen. Na een aantal seizoenen in Azië ben ik naar Bremen verhuisd. Daar werd ik importeur van verschillende Aziatische merken en ik speelde een aantal toernooien op de Challenge Tour.”
Door de ontmoeting met zijn Nederlandse vrouw kwam de Engelsman terecht op Golfbaan Landgoed Welderen. Adrian: “Daar ben ik begonnen met lesgeven. Later ben ik gaan werken bij de Lochemse Golfclub en nu werk ik al zestien jaar bij de Goyer.” Maar dat is niet het enige, hij runt samen met zijn vrouw eveneens de shop op de golfclub. “Eerst hadden we met Golfstore Morley ook de shops op de Hilversumsche en Anderstein erbij, nu doen we alleen nog deze. Maar eerlijk is eerlijk: zij doet al het vervelende werk”, lacht Adrian.
De meest bijzondere leerling van Adrian is ongetwijfeld blinde golfer Ronald Boef. “Ik was net terug van vakantie toen ik in de trein naar huis werd gebeld door een onbekend nummer”, zegt Adrian. “Eigenlijk wilde ik niet opnemen, maar toch gedaan. Het bleek de vader van Ronald, Rein, te zijn. Hij vroeg of mijn collega Jan Maarten Nijhoff en ik Ronald wilden begeleiden. Zo is het begonnen.”
Als PGA-professional heb je te maken met allemaal verschillende golfers, maar iemand die niets ziet is weer heel wat anders. “Wij probeerden onszelf te verplaatsen in de situatie. Ik ben zelf linkshandig, dus ik probeerde rechtshandig ballen te slaan met mijn ogen dicht. Maar toch, ik weet hoe alles eruit ziet, waar de grond is en nog meer van dat soort zaken. Wij kunnen ons eigenlijk niet verplaatsen in zijn situatie.”
De samenwerking beviel beiden meteen goed en nu werken ze al jaren samen. “We zijn begonnen met focussen op het raakmoment. Hij moest bewust worden van waar de bal ligt en wat het diepste punt in zijn swing, het low point, is. Daarna gingen we zijn swinglengte opbouwen en later zijn we bezig gegaan met clubbladcontrole. In het begin gingen veel van zijn ballen naar rechts. Toen moesten we met allemaal kleine bewegingen bewustwording creëren bij Ronald om dat te verhelpen. Dat is heel anders dan bij valide golfers, want zij kunnen in de spiegel kijken of hun swing op video zien.”
Het grote doel van Boef is om wereldkampioen te worden. Adrian weet wat er dan beter moet. “Ik denk dat hij rondom de greens veel kan winnen. En zijn slagen van 40 of 50 meter naar de hole kunnen beter. Als dat lukt, denk ik dat hij ongeveer 15 tot 20 slagen per ronde kan winnen.”
Ik moet zorgen dat ik niet te veel informatie geef tijdens lessen. Golf is al moeilijk genoeg met veel ups en downs
Adrian, die altijd eerlijk is tegen golfers die bij hem op de mat verschijnen, vindt het moeilijkste aan golfleraar zijn om het simpel te houden. “Ik moet zorgen dat ik niet te veel informatie geef tijdens lessen. Golf is al moeilijk genoeg met veel ups en downs. En dan zijn er veel meer downs dan ups. Als mensen snappen hoe een bal hoog of laag gaat en waarom een bal naar links of rechts vliegt, dan worden ze betere golfers. Het is belangrijk om de tijd te nemen om beter te worden. Golfers moeten niet op YouTube gaan kijken, zoekend naar de gouden tip. Dan wil je beter worden zonder er veel voor te doen. Dat gaat niet werken.”
Zelf golfen doet de Engelsman maar af en toe. Hij doet mee aan de NGF Competitie op vrijdagen en alleen op vakantie in Naples, Florida, is Adrian fanatiek aan het trainen. “Het is nog steeds leuk, maar ik mis het niet. Toch zijn mijn mooiste golfherinneringen natuurlijk wel van zelf spelen. Ik heb met drie nummers één van de wereld gespeeld: Bernard Langer, Nick Price en Luke Donald. En toen hij nog amateur was, werd ik ingedeeld bij Phil Mickelson. Dat neemt niemand mij meer af.”
Ben of ken jij ook een golfpro met een bijzonder verhaal? Mail dan naar redactie@golf.nl en dan nemen wij contact op!
