Golfen met sterren

Op het bord én op de baan: 'De ingetogen klasse van Twente, hier kan weinig tegenop'

Een golfer staat gelijk aan een levensgenieter, dus die borrelkaart en holes van je thuisclub kun je dromen. GOLF.nl-redacteur Françoise Schukking neemt daarom de proef op de som – letterlijk. Ze bezoekt restaurants met een Michelinster in combinatie met 18 holes op de mooiste banen in Nederland en doet verslag van haar smakelijke én sportieve ervaringen.

Beduusd leg ik de hoorn op de haak. Of ik misschien sterrenrestaurants wil bezoeken in combinatie met het spelen van 18 holes, vraagt mijn redactiechef. “Vooruit dan maar”, antwoord ik. Van fine dining aan een dik, wit tafellaken tot aan fine greens als een zacht, groen biljartlaken: laat het culinaire en sportieve avontuur maar beginnen!

Het programma van de eerste editie Golfen met sterren? Een diner en logies bij ’t Lansink in Hengelo en de volgende ochtend 18 holes spelen op De Twentsche Golfclub. Daar gaan we!

Mooiste tuindorpwijk

Het is een warme vrijdagmiddag in juni, het feestweekend kan beginnen. Met piepende banden weg vanuit de Randstad, op naar het idyllisch gelegen Tuindorp Hotel Restaurant ’t Lansink in Hengelo, Overijssel. We komen aan in de gemoedelijke en tevens mooiste tuindorpwijk in Nederland. Een schattig plein met een statig pand, gebouwd in 1916 als theehuis en later gebruikt als hotel om buitenlandse gasten van het bedrijf van Charles Stork te ontvangen. Niet voor niets een rijksmonument, want wat is het mooi.

Het wild wordt hier afgeleverd door de jager, ik weet nooit wanneer hij komt

Wanneer we de zware, donkergroene deur openen, worden we hartelijk begroet door Merle, onze gastvrouw. Een koel flesje bronwater wordt ons in de hand gedrukt. We lopen de met rode loper bedekte trap op, het is natuurlijk niet voor niets golfen met sterren. Een moderne kamer met uitzicht op een gigantische beuk en schattige huizen met de typische Twentse zwart-rood geruite luiken aan de ramen. Het was een drukke werkweek, het bad en het bed lonken, maar de borrel roept toch net wat luider.

Terras bij 't Lansink

Idee van onze gastvrouw: nog even genieten van de laatste zonnestralen in de prachtige groene tuin die bij het hotel Iigt. Ze tipt ons het Twentse blond bier, van het huis krijgen we daar wat olijven en noten bij. Chef-kok en eigenaar Lars van Galen begroet verschillende gasten en maakt ook met ons een praatje.

'Lege glazen, daar houden we niet van'

Op zijn veertiende weet hij al dat hij wil koken en na veel ervaring te hebben opgedaan, neemt hij in 2012 ’t Lansink over. In 2013 ontvangt het restaurant een Michelinster en deze blijft behouden, tot op de dag van vandaag. Zijn ingrediënten haalt Lars uit de streek of in elk geval het liefst uit Nederland. “Het wild wordt hier afgeleverd door de jager, ik weet nooit wanneer hij komt. Hé, jullie glas is leeg. Daar houden we niet van.” Wij ook niet, dus aan tafel!

In een zonovergoten, serene serre met acht tafels nemen we plaats aan een chic gedekte tafel. We gaan voor een viergangenmenu mét wineparing, dat nog wordt aangevuld met allerlei extra’s en lekkernijen van het huis, zoals de eerste amuse en een frisse chevice. Alles ingetogen luxe: van prachtige wijnglazen met flinterdunne steel tot aan een menukaart die is dichtgestempeld met kaarsvet en de initialen van de chef erin gedrukt.

De wijnen, gekozen door onze jonge en zeer bekwame sommelier, zijn goddelijk

Op deze menukaart prijkt verder nog kaviaar, oesters, Hollandse asperges en kaas. Wij trappen af met champagne. De wijnen, gekozen door onze jonge en zeer bekwame sommelier, zijn goddelijk en zorgen dat alle smaken van de gerechten nog beter uitkomen.

Chef-kok Lars van Galen

Golfen of koken?

Chef-kok Lars komt vanuit de keuken een saus toevoegen aan ons bord en informeert naar onze dag morgen. Wij vragen hem of hij zelf ook golft. “Af en toe, maar ik mis één ding en dat is tijd. Een ronde golf of een nieuw gerecht bedenken? De keuze is snel gemaakt.”

En ja, die enorme hoeveelheid tijd en aandacht die gestoken is in de enscenering, bereiding van de gerechten en bekwaamheid van al het personeel, dat is te voelen én te proeven. Na een heerlijk nagerecht en nog wat verrukkelijke friandises die we mogen kiezen van een rijdend plateau, is de zon nog niet onder.

We sluiten de avond af met een wandeling door de omgeving van het hotel. Een groene oase van kalmte, een sfeer die typisch Twents is. Morgenochtend slaan we om 08.00 uur af op de Twentsche, dus tijd voor nachtrust.

Bedden in 't Lansink

Het regent birdies

Een koor van vogels laat ons weten dat het ochtend is. De klok rond op een goed matras, dat maakt een mens blij. De weersvoorspelling is goed, dus de korte broek mag aan. “Het enige wat het vandaag zal regenen, is birdies”, besluit mijn metgezel. Groot gelijk.

We sluipen de trap af om 07.15 uur en daar prijkt op de receptiebar een papieren ontbijttas voor twee. Lekkere broodjes, fruit en water. We kunnen op pad. Tot snel, hopelijk!

Geen kip op de weg, binnen tien minuten rijden we het terrein van de Twentsche Golfclub op. Ideaal. De golfbaan ligt te midden van het bosrijke Landgoed Twickel. Het is dan ook een van de tien oudste golfclubs van Nederland. We rijden via de meanderende oprit door weilanden en hoge bomen, dan verschijnt de drivingrange en daarna het clubhuis. We zijn niet eens de eerste, enkele vroege vogels zijn ons voor.

Afslaan op De Twentsche

In alle vroegte worden we hartelijk verwelkomd. “Wij doen niet aan teetijden hier. Je kunt nog even inspelen en wanneer je zin hebt de baan in. Neem je tijd.” Hoe relaxed. De dag hiervoor vond de Audi Quattro Cup plaats op de Twentsche, het grootste amateurgolftoernooi ter wereld. De baan ligt er dus piekfijn bij.

Met de brede, vlakke fairways en gelukkig niet al te hoge rough komen we de baan goed door, dus deze is toegankelijk voor golfers van elk niveau. Af en toe gaat een balletje te water, maar dat mag de pret niet drukken. Niemand achter ons, niemand voor ons, we wanen ons wederom in een oase van rust, de zon breekt op volle sterkte door. Dit is toch het leven!

Terras De Twentsche

Kudde van 100 schapen

Op hole 15 komen we een kudde van bijna honderd schapen tegen die twee weken lang verschillende roughs begrazen. Een paar holes later wandelen we voldaan het clubhuis binnen voor cappuccino en zelfgemaakte appeltaart.

De vliegensvlugge bediening verzorgt ons goed, op het terras. Op een met dikke kussens beklede loungebank strekken we onze blote benen in de zon. Uitzicht op groen, water en een paar greens, altijd leuk om spelers te zien binnenkomen.

Sport, ontspanning, gastvrijheid en weer die ingetogen klasse van Twente. Hier kan weinig tegenop.

Lijkt zo'n culinaire belevenis in combinatie met 18 holes jou ook wel wat? Hier vind je meer info over de arrangementen bij 't Lansink en de Twentsche.