Hopen op goede berichten 600 kilometer verderop

Op zondagochtend tijdens de competitie gaat de wekker meestal vroeg. We starten rond 9.00 uur en de banen zijn meestal niet om de hoek. Dit keer spelen we met Almeerderhout Heren 2 op de Kennemer in Zandvoort. Alleen zit ik ruim 600 kilometer verderop in Sheffield. Vorig jaar had ik namelijk al een tripje geboekt naar het WK Snooker. Gelukkig bestaat ons team uit zeven spelers en is er dit keer dus geen discussie wie ‘reserve’ staat.

Ik heb zaterdag de hele dag snooker gekeken in een van de mooiste theaters die ik ooit heb gezien. Maar op de zondag is het vooral wachten op de terugvlucht naar Amsterdam. En die is pas om half zeven Nederlandse tijd. Tom (de vriend met wie ik op pad ben) en ik vervelen ons echter geen seconde. We spelen zelf een potje snooker, lopen naar het stadion van Sheffield United, shoppen wat en we lunchen snel voordat we richting het vliegveld gaan.

Afleiding

Tussendoor houdt captain Jeroen mij op de hoogte van de ontwikkelingen in Zandvoort. Zijn berichten zijn positief, want samen met Rob weet hij de foursome te winnen. De andere vier teamgenoten laten hun telefoon in de tas en ook Jeroen heeft geen updates over de andere flights. Helaas worden beide wedstrijden verloren, waardoor we met 4-2 achter staan bij de lunch.

Terwijl Tom en ik een busrit van anderhalf uur maken van Sheffield naar Manchester Airport komen er opnieuw goede berichten binnen. Jeroen staat 1up na negen holes en ook Chris heeft een voorsprong. Ik krijg goede hoop op een comeback en stel me voor dat iedereen na zijn partij een positief berichtje stuurt. Toch ben ik minder geobsedeerd dan verwacht. In de bus is er genoeg afleiding; de omgeving is mooi, we kijken wat snooker op onze telefoon en er is genoeg gespreksstof. De NGF Competitie zit wel steeds in mijn achterhoofd.

Alles gegeven

Helaas lukt het mijn teamgenoten niet om het tij te keren. Marcel, Corné en Jeroen verliezen, waardoor de tegenstander al tien punten heeft. Twee weken geleden verloren we alle singles maar dat is nu zeker niet het geval. Chris wint dik, Niek trekt zijn partij over de streep en Robert speelt all square. Bij elkaar opgeteld levert het een 11-7 nederlaag op. Via WhatsApp lees ik dat er meer had ingezeten. In een paar verloren partijen werd een voorsprong niet omgezet in een overwinning. Maar dat hoort erbij natuurlijk. Het belangrijkste is dat iedereen alles heeft gegeven. Meer kun je niet doen.

In de reserve hoofdklasse degraderen dit seizoen opnieuw twee teams. Met twee nederlagen uit twee wedstrijden wordt het voor ons een hels karwei om te handhaven. We móeten zondag winnen van De Pan dat hun enige wedstrijd tot nu toe verloor, om onszelf een kans te geven. Volgens het weerbericht gaat de zon in ieder geval schijnen.