Golfer heeft waarde voor de maatschappij

Sporter is productiever

Als tien procent van de mensen die de beweegnorm niet halen, dat vanaf morgen wel gaat doen, kan dit voor Nederland een jaarlijkse waarde opleveren van 1,35 miljard euro. Het RIVM schat dat in Nederland 1,4 procent van de uitgaven aan volksgezondheid te maken hebben met gevolgen van te weinig bewegen. Volgens sporteconoom Pieter Verhoogt zijn mensen die sporten in hun hele leven 25 dagen minder ziek dan mensen die niet sporten. Dat betekent dat sporters voor een werkgever productiever zijn dan niet-sporters. Afhankelijk van het salarisniveau van de sporter, kan dat een werkgever duizenden euro’s opleveren. Een golfer verdient trouwens beter dan een niet-sporter. In het onderzoek ‘Physical Activity: An Underestimated Investment in Human Capital?’ (Bailey e.a.) wordt uitgegaan van zes tot tien procent hogere salarisinkomsten. Sport helpt volgens dit model kwaliteiten te ontwikkelen die mensen verantwoordelijker, competitiever en productiever maken.

Een slechte dag op de golfbaan is altijd beter dan een goede dag op kantoor

Medicijn tegen stress

Vraag naar levensloopbestendige sporten neemt toe

Om die maatschappelijke waarde blijvend te maken, is er vraag naar levensloopbestendige sporten. Golf is zo’n sport. Het SCP stelt vast: ‘Nederland vergrijst: over ruim twintig jaar zal de bevolking voor een kwart uit 65-plussers bestaan. Dit heeft waarschijnlijk negatieve gevolgen voor de sportdeelname. Ouderen sporten namelijk minder, wel zijn zij de laatste jaren meer gaan sporten. Dit is mogelijk een gevolg van het feit dat de ouderen van nu meer met sport zijn opgegroeid dan de ouderen van een paar decennia geleden en van het feit dat ouderen steeds hoger opgeleid zijn (Van den Dool 2017). Hoe dan ook heeft de vergrijzing gevolgen voor het sportaanbod, dat meer ingericht moet worden op de wensen en mogelijkheden van ouderen.’

Hoe dan ook heeft de vergrijzing gevolgen voor het sportaanbod

Waarde van sporters

Het Europese onderzoeks- en adviesbureau Ecorys maakte in 2017 een inschatting van de sociaal-economische waarde van sport. Aan de economische factoren werd een prijskaartje gehangen. Uiteraard zijn er ook kosten verbonden aan sporten, zoals een toename van blessures (gemiddeld 500 tot 1000 euro per persoon) en de kosten om mensen aan het bewegen te krijgen met bijvoorbeeld overheidscampagnes. Maar die worden ruimschoots goedgemaakt. Voor de groep 25- tot 54-jarigen rekent Ecorys op 1000 tot 4000 euro minder zorgkosten en levert minder ziekteverzuim de werkgever 10.000 tot 25.000 euro op. De arbeidsproductiviteit ligt 10.000 tot 25.000 euro hoger. In totaal lopen de gezamenlijke baten van regelmatig sporten en bewegen op tot 25.000 tot 100.000 euro per persoon.

^{Bron: Ecorys, 2017}