Beeld: Koen Suyk
De baan op

Kom van je tee-schaamte af

Beeld: Koen Suyk
Een keer een wedge als tweede slag naar een green slaan, zoals de pro’s dat zo vaak doen, waarom zouden amateurgolfers zich dat ook niet gunnen? Zo vraagt Gerard Louter zich af als hij ziet dat veel, vooral grijze mannen nog steeds van geel ploeterend de baan door gaan.

Een van de artikelen op GOLF.NL heeft als kop Heb jij last van tee-schaamte? Nog altijd spelen grote groepen golfers van tees die de holes veel te lang maken voor de afstanden die ze kunnen overbruggen. Het spel wordt daardoor een stuk minder leuk, scores gaan omhoog en rondes duren langer. Dames- en herentees zijn in 2012 al afgeschaft, genderneutrale kleuren kwamen er voor in de plaats. De hoop was dat golfers eerder geneigd zouden zijn voor tees te kiezen die passen bij hun golfkwaliteiten. Het heeft nauwelijks effect gehad.

Formules

 

Veel golfers ploeteren stug door op te lange holes, de green van een par 4 in twee slagen halen lukt zelden of nooit. Diep in hun hart zouden ze misschien wel een tee naar voren willen, maar ze doen het niet uit vrees niet voor vol aangezien te worden. Tee-schaamte, het bestaat kennelijk echt en het is vooral een mannending. Met name mannen met grijs haar schijnen er nogal eens last van te hebben. Ik ben een man. En sinds een paar jaar komen er iedere week een paar grijze haren bij. Om te bepalen van welke kleur tee je gezien de afstanden die je slaat het beste kunt spelen, zijn er allerlei formules. Een bekende is de ijzer-5 x 36. Sla je de ijzer-5 gemiddeld 160 meter, vermenigvuldig dat met 36 dan kom je op 5760 meter voor de 18 holes als passende afstand. 

 

Een 5400-meter-golfertje!?

 

Ik sla mijn ijzer-5 160 meter. Een paar jaar terug althans. Nu nog heel af en toe. Bij perfect contact. In mooie omstandigheden. Ik vrees dat 150 meter tegenwoordig eerder mijn jaargemiddelde is. 36 x 150 = 5400 meter. Ai! Ik, Gerard Louter, een 5400-meter-golfertje!? Dacht het even niet. 155 meter, bij nader inzien moet ik dat met mijn ijzer-5 toch zeker nog wel kunnen overbruggen. 36 x 155 = 5580 meter. Nog steeds een kippenafstandje, maar vooruit, we worden langzamerhand een tikkie strammer, de clubheadspeed neemt wat af, zinloos het te ontkennen. Ik speel op mijn homecourse een heel enkele keer van wit maar verder altijd van geel. Hoe lang is de baan van geel? 6007 meter. 6007 min 5580 = 427. Uitgaande van de ijzer 5 = 155 meter x 36 methode is mijn homecourse van geel dus 427 meter te lang voor mij. Ik voel me krimpen terwijl ik die zin tik. Is er een tee-therapeut bij wie ik terecht kan om mijn geschonden ego op te poetsen? Ik kijk - puur voor de vorm natuurlijk - even hoe lang mijn homecourse is van rood. 5223 meter. Ik zit dus volgens de ijzer-5 x 36 formule nog dichter bij rood dan bij geel! Voortaan van rood dan maar?

 

Zwoegen

 

In alle eerlijkheid, spelen van de gele tees op mijn homecourse gaat me, zeker als de baan in de lente en de zomer een beetje hard speelt, nog prima af. Maar als het koud en nat is, de bal een stuk korter vliegt en de fairways nauwelijks rol geven, dan wordt het al flink zwoegen. De ijzers naar de greens worden steeds langer, de fairwaywoods moeten vaker uit de tas. Maar ook dan blijf ik steevast van geel spelen. Want de rode tees, ik hoor het mezelf al een keer voorstellen bij mijn golfvrienden die met hun ijzer-5 de 160 meter ook zelden meer halen: ‘Tuurlijk, ga jij lekker van rood, speelt je man trouwens ook?’ Uit allerlei onderzoeken blijkt dat veel golfers afhaken omdat ze het spel te moeilijk vinden en er daardoor niet genoeg lol aan beleven. Waarom golf dan extra moeilijk maken door van die lange holes te spelen? In het artikel Heb jij last van tee-schaamte? komen twee Nederlandse golfbaanarchitecten aan het woord. De tijd van ‘langer is beter’ bij het ontwerpen van golfbanen is voorbij. De backtees mogen voor de longhitters natuurlijk ver naar achteren, maar voor de andere tees is de trend korter en daardoor leuker voor meer type golfers. Maar wel nog steeds uitdagend, want dat hoort golf natuurlijk ook te zijn. 

 

De tee oprennen

 

Voor het artikel was ik op Golfclub Houtrak, een lange baan, 6107 meter van de gele tees en 5204 meter van rood. De baan was drassig door de vele regenbuien in die periode. Dik ingepakt tegen de kou sloegen mannen die nog ouder en grijzer waren dan ik en met een ijzer-5 de 150 meter zeker niet haalden, hun drives van de gele tees. ‘Zelfs in deze omstandigheden gaan ze niet van rood’, zei de voorzitter van de baancommissie die mij in een buggy rondreed. Houtrak is van plan om flink wat gele en rode tees naar voren te plaatsen en zo een paar honderd meter afstand in te leveren. Zo kan het natuurlijk ook. Een keer een wedge als tweede slag naar een green slaan, zoals de pro’s dat zo vaak doen, waarom zouden amateurgolfers zich dat ook niet gunnen?

Lees meer over
Column Gerard Louter