365 dagen per jaar genieten van de zon. Het kan op de Canarische Eilanden. Dus is het niet gek dat steeds meer golfers de eilandgroep aan de westkust van Afrika weten te vinden. GOLF.NL verkende vier golfbanen op de twee grotere, maar minder bekende eilanden: Fuerteventura en Lanzarote.

Canarische temperaturen

De zomerse hitte van Fuerteventura valt als een warme deken op ons neer zodra we in juni het vliegtuig uitstappen, maar de nooit aflatende wind maakt het toch aangenaam. Veel golfers denken we niet tegen te komen. Het is immers laagseizoen; het gros van de golfers maakt in het voor- of najaar de trek naar aangenamere Canarische temperaturen (circa twintig graden). Tijdens het korte ritje met de huurauto naar onze eerste stop vragen we ons af hoe het toch mogelijk is om in dit klimaat en maanlandschap een golfbaan te onderhouden. Als we na de hartelijke ontvangst bij het Elba Palace Golf Hotel de balkondeuren van onze klassieke, stijlvolle kamer openslaan, zien we het bewijs dat het wel degelijk kan: de vlag van de mooie negende hole van Fuerteventura Golf Club wuift ons toe. Op bijna drie kilometer van het strand en het centrum van Caleta da Fusta is Elba Palace Hotel een oase van rust. Met 61 (muisstille) kamers ademt het in koloniale stijl ontworpen hotel een persoonlijke sfeer. Het restaurant op de patio is knus, het eten uitstekend en vanuit je kamer is de golfbaan slechts één trap verwijderd. Je slaapt letter-lijk in het clubhuis en zo genieten we de volgende ochtend aan de rand van golfbaan van het ontbijt.

Fuerteventura Golf Club

Bewapend met zonnebrand, voldoende water en de bescherming van de buggy’s zijn de temperaturen (soms tegen de 35 graden) best te doen. Na een vriendelijke openingshole laat Fuerteventura Golf Club – geopend in 2002 – direct haar tanden zien. De 468 meter lange par vijf tweede hole heeft een buitengewoon smalle fairway. Rechts out of bounds weten we nog te vermijden, maar de grote geul op links eist de eerste bal op. Golftechnisch zit Fuerteventura Golf Club goed in elkaar, maar halverwege de ronde merken we dat het onderhoud te wensen overlaat. Het verschil in de staat van de greens, die natuurlijk veel te verduren krijgen, is opvallend. Veel teeboxen liggen er slordig bij en de 67 bunkers die de baan rijk is, liggen vol stenen.

Het vastgoed aan de baan – soms heb je het idee dat je in iemands achtertuin staat te ploeteren – helpt ook niet mee. Onderweg komen we niet meer dan een handjevol spelers tegen en herinneren we onszelf aan het feit dat we in het laagseizoen zitten (en dat daarom het onderhoud wellicht ook niet op het normale niveau ligt). In 2004 werd hier het Spaans Open gespeeld, dus kan hier sprake zijn van een gevalletje verkeerde plaats, verkeerde tijd? De twee slotholes maken veel goed. De uitdagende zeventiende, de moeilijkste volgens de stroke-index, loopt stijl omhoog naar het hoogste punt van de baan, waarvandaan de slothole je weer laat afdalen naar het clubhuis.

Las Playitas

De volgende ochtend gaan we naar Las Playitas, een sport & fitness resort met een achttien-holesbaan die een half uur ten zuiden van Caleta de Fuste tegen de heuvels is geplakt. De weg leidt ons landinwaarts door de Malpaís Grande, een indrukwekkend onherbergzaam gebied van vulkanische laagvlaktes. Eenmaal aangekomen in een iets groenere kust-omgeving worden we in het Nederlands verwelkomd. De Belgische tennisleraar vertelt ons dat de Calima – de warme wind uit de Sahara – op deze dag goed voelbaar is. De hete föhn kan zorgen voor temperatuurstijgingen van wel tien graden en we zijn blij dat we de heuvels niet zonder buggy hoeven te bedwingen. We beginnen de ronde met de eerste van in totaal acht par dries.

De Atlantische Oceaan komt nooit in het spel maar er zijn, eigenlijk op elke golfbaan die we spelen, meerdere holes die uitzicht op de zee bieden. Wat wel in het spel komt, zijn de holes die je op dat moment niet aan het spelen bent. De eerste zes holes zijn uitgebreid met twaalf holes die tegen het vulkanische heuvel-achtige landschap dicht op elkaar zijn neergelegd. De greenkeepers wezen ons meerdere malen driftig de goede kant op, maar konden niet voorkomen dat we een keer de verkeerde vlag aanspeelden. Naast de niet zo ruime opzet heeft dat ook te maken met de schuine fairways waardoor je soms weinig controle over de bal hebt. Professional en manager Murdo McCorquodale komt ons tijdens de ronde vriendelijk begroeten en vertelt over de verwarrende routing: “We hebben de bordjes besteld maar het duurt aardig lang voordat ze van het vasteland van Spanje hier zijn.” Echt storend is het niet want Las Playitas is een plezierige baan en een keer wat anders de standaard par-72. Ondanks de hitte, die volgens Murdo zelfs voor Canarische begrippen ongewoon is, ligt Las Playitas er zeer goed bij en past de baan uitstekend bij een sportresort.

Pontje over

Op weg naar de ferry richting Lanzarote laten we de weinig tot de verbeelding sprekende hoofdstad Puerto del Rosario links liggen. Veel leuker is het havenstadje waar de pont vertrekt, Corralejo. Voor we hier aankomen stoppen we kort voor een duik in het werkelijk schitterend, pal aan de weg gelegen strand. Het kraakheldere zeewater is een plaatje en het fijne, overgewaaide zand uit de Sahara maakt het compleet. De verleiding van een frisse duik is moeilijk te weerstaan in Fuerteventura, dat van alle Canarische eilanden de meeste stranden kent. Maar op naar Lanzarote. De dienstdoende boot van Fred Olsen is van het toepasselijke type wavepiercing catamaran. Met 31 knopen duurt het niet lang; een klein half uur later meren we af in Playa Blanca. Met verwaaide haren checken we in in het Princess Yaiza Suite Hotel Resort. Dit enorme vijfsterrenhotel vormt een aardig contrast met het knusse en rustige Elba Palace. Het Arabisch gestileerde hotel telt onder meer zes restaurants, meerdere bars en een Thalasso spa van 2500 vierkante meter. Met andere woorden, alles is aanwezig om het resort niet te hoeven verlaten. Wil je dat wel, dan ligt het strand vanaf de twee grote zwembaden (zoet en zout water) op een steenworp afstand en is het 's avonds leuk struinen over de boulevard richting het pittoreske Playa Blanca.

Costa Teguise

Net als op Fuerteventura zijn de golfbanen schaars op Lanzarote: naast een pitch-en-puttbaan zijn er slechts twee volwaardige banen. De eerste van de twee, Costa Teguise, is de meest uitdagende van de vier banen die we op de Canarische Eilanden spelen. Als we het door palmbomen geflankeerde clubhuis binnenlopen, worden we in de shop ontvangen door een enthousiaste dame. “We organiseren morgen een grote clubwedstrijd en ik ben bezig met de startlijst”, zegt Julia. “Vooral goede golfers vinden deze baan leuk”, waarschuwt ze ons met een lach. “Ik zou jullie vandaag wel willen aanraden een buggy te nemen.” Als we die hebben afgerekend, roept ze ons na: “En niet vergeten te smeren!” Met bouwjaar 1978 is Costa Teguise – vernoemd naar de oude hoofdstad van Lanzarote – de oudste baan van de Canarische Eilanden. 

De Britse architect John Harris heeft met een course rating van 75,0 een pittige baan neergelegd in het woeste landschap. De baan ligt aan de voet van een oude vulkaan en de moeilijkheid zit in het feit dat je je weg moet zien te vinden van stukje groen naar stukje groen. Laag over de grond van tee naar fairway en van fairway naar green is er op deze typische woestijnbaan niet bij. Het vulkanische landschap komt achttien holes lang in het spel. We krijgen twee oude clubs mee waarmee we ons kunnen redden uit het lavasteen of een van de bunkers, die gevuld zijn met zwart grof gemalen lavasteen. Geen overbodige luxe als je zuinig op je clubs bent. Als je scheef bent en buiten de drieduizend palmbomen komt te liggen die de fairways begrenzen, lig je praktisch onspeelbaar op de vulkanische grond. Als je al speelbaar ligt, is er maar een devies: neem je verlies en chip terug naar de fairway. Ondanks de moeilijkheidsgraad biedt de par-72 een golfervaring die je niet snel vergeet. Het desolate landschap, het ontbreken van omliggend vastgoed en het mooie uitzicht op de Atlantische Oceaan maken Costa Teguise uniek. De mooiste hole is de par vijf dertiende die na de afslag in een tunnel van palmbomen recht afloopt op de Atlantische Oceaan.

Lanzarote Golf

Ook als we in Puerto del Carmen aankomen voor onze laatste ronde, op Lanzarote Golf, is het rustig, zeker voor een zaterdag. De enige die we op de golfbaan tegenkomen zijn wat lokale jeugdspelers die na hun zaterdagochtendtraining met een begeleider achter ons de baan in trekken. Lanzarote Golf ligt prachtig in het natuurlijke heuvelachtige landschap. De door Ron Kirby (Jack Nicklaus Design) in 2008 ontworpen par-72 is ruim opgezet en kent weinig vegetatie, dus de wind uit de Atlantische Oceaan, die op elke hole de show steelt, heeft vrij spel en biedt naast verkoeling een flinke uitdaging. De vulkanen blijven op gepaste afstand, maar net als op Costa Teguise zijn er nog steeds flink wat no-go-areas en krijg je te maken met een aantal uit vulkaansteen opgetrokken muurtjes. Het maakt Lanzarote Golf allesbehalve een
makkelijke baan. De eerste negen zijn betrekkelijk vlak, maar op de tweede negen vormen de heuvels die veel nadrukkelijker in het spel komen, een stevige uitdaging. De par vier zeventiende – de moeilijkste hole van de baan – verrast ons met een enorme waterhindernis die de green bewaakt. Dag bal. Zouden
de jongens achter ons er nog een over hebben?

HOE KOM JE ER?

Fuerteventura en Lanzarote (Arrecife) zijn goed per vliegtuig te bereiken vanuit Eindhoven, Groningen, Amsterdam en Rotterdam/Den Haag. De prijs van een retourticket bij Transavia ligt rond tweehonderd euro. Ook TUI vliegt op meerdere dagen per week naar de Canarische Eilanden. De vliegtijd bedraagt ongeveer vier uur.

BESTE REISTIJD

De zon schijnt er meer dan tweehonderd dagen per jaar, dus wanneer je ook gaat, genieten van de zon op de Canarische Eilanden is gegarandeerd. Het hoogseizoen voor golfers loopt van oktober tot mei. De temperatuur in het voor- en najaar schommelt rond de twintig graden, terwijl het kwik in de zomermaanden kan oplopen tot boven de dertig graden. Kan je goed tegen de hitte, dan bespaar je in het laagseizoen zo’n twintig euro per achttien holes.

GESPEELDE BANEN

Fuerteventura Golf Club
Greenfee: 52 euro (laagseizoen), 75 euro (hoogseizoen)
fuerteventuragolfclub.com

Las Playitas
Greenfee: 51 euro (laagseizoen), 64 euro (hoogseizoen)
playitas.net

Costa Teguise Golf

Greenfee: 58 euro (laagseizoen), 72 euro (hoogseizoen)
lanzarote-golf.com

Lanzarote Golf
Greenfee: 58 euro (laagseizoen), 72 euro (hoogseizoen)
lanzarotegolfresort.com


  • Paginadatum 29 augustus 2016
  • Auteur Redactie GOLF.NL
}