Ik heb onlangs mijn vliegbrevet gehaald, mijn Privat Pilot License zoals ze het hier in Amerika noemen. Ik kreeg toen dat bekend werd veel reacties. Iemand vroeg: piloot of topgolfer, wat zou je kiezen? Dat vond ik een leuke, maar ook lastig te beantwoorden vraag.
Het zijn allebei onwijs mooie beroepen. Wel zwaar en intens, want je bent vaak van huis weg, veel jetlags en je hebt discipline nodig. Maar je krijgt er natuurlijk ook heel veel mooie dingen voor terug.
In ben met de vlieglessen in maart van dit jaar begonnen, en het heeft me echt enorm gegrepen. Vergelijkbaar eigenlijk wel met hoe dat vroeger bij mij ging met golf. Ik kom zoals jullie misschien wel weten uit een echte pilotenfamilie. Mijn vader vloog voor de KLM, mijn moeder was helikopterpilote bij de ANWB en mijn zus Helen vliegt voor de KLM. Dan kon ik natuurlijk niet achterblijven.
Zelf vliegen is ook altijd een droom geweest voor mij. Mijn ouders en mijn zus hebben ook echt meegeleefd tijdens het hele traject. En het was heel bijzonder om de eerste keer zelf achter de controls te zitten als PIC, Pilot in command, met Helen naast me.
Ik zie best veel overeenkomsten tussen vliegen en golfen. Je moet heel goed voorbereid aan de start(baan) verschijnen. Voor het vliegen maak je vooraf een goed flightplan, voor een ronde golf is course management belangrijk, hoe ga je bepaalde holes tactisch spelen.
Mijn vriend Nick heeft al acht jaar zijn vliegbrevet. We hebben het plan een eigen vliegtuig te kopen
Focus is natuurlijk ook heel belangrijk. Op momenten dat het spannend wordt, voel je de adrenaline. Dan moet je rationeel blijven denken en de juiste keuzes maken, zowel in de lucht als op de fairway. Geen golfronde is perfect, je maakt altijd wel een paar foutjes. Met vliegen kunnen er ook onvoorziene dingen gebeuren, dan moet je de controle houden, de rust bewaren en gewoon doen wat je geleerd hebt te doen.
Ik heb in de lucht één angstig moment meegemaakt. Vanuit de toren kreeg ik een clearance om te landen, maar ze hadden daar even over het hoofd gezien dat er nog een groter en sneller vliegtuig aankwam. Dat was even schrikken, maar ook een heel goede les: voortaan kijk ik zelf nog een paar keer extra, ook als ik vanuit de toren de boodschap ‘clear’ krijg.
Ik krijg soms ook de vraag of ik verder wil met vliegen, bijvoorbeeld mijn zus achterna die dus commercieel vliegt. Ik sluit voor de toekomst niets uit en het leuke is dat piloot worden op latere leeftijd ook nog kan. Ik wil vooral door met vliegen, veel uren maken in de lucht en zorgen dat ik de bevoegdheid krijg om ook in wat grotere toestellen te vliegen en in alle mogelijke (weers)omstandigheden.
Mijn vriend Nick heeft al acht jaar zijn vliegbrevet. We hebben het plan een eigen vliegtuig te kopen. Huren of via timeshare kan natuurlijk ook, maar een eigen vliegtuig is ons doel. Dat klinkt in Nederland misschien gek, een eigen vliegtuig, maar je moet dan niet denken aan peperdure privéjets.
Golftassen achter in het vliegtuigje en gaan, dat was geweldig
In Amerika, een gigantisch land natuurlijk, bezitten veel mensen een klein vliegtuig. Wij kunnen vliegen vanaf Santa Monica Airport, dat is vijf minuten rijden van ons huis. Ideaal dus. Veel vliegen en mooie nieuwe plekken ontdekken, daar kijken we enorm naar uit. Vorige week ben ik met twee vrienden gaan golfen in Palm Springs. Golftassen achter in het vliegtuigje en gaan, dat was geweldig.
Natuurlijk ben ik ook van plan zelf naar sommige golftoernooien te vliegen. Ik heb al een eerste toernooi in gedachten. Begin april wordt het Aramco Championship gespeeld op Shadow Creek Golf Course, een fantastische baan in Las Vegas. Dat is bij mij vandaan een uurtje of 2,5 vliegen. Het zou geweldig zijn, omdat zelf naar een toernooi vliegen ook al heel lang een droom is van mij.
Over mijn speelschema in 2026 kan ik verder nog niets zeggen. Ik ben in januari uitgerekend en heb met vriendinnen en collega’s op de Tour gesproken over hoe het is om na een zwangerschap als moeder op de Tour terug te komen. Dan hoor je allerlei verschillende verhalen. Ik moet het gewoon zelf gaan ervaren.
Gelukkig heeft de LET ook erg goede leave policies bij zwangerschap
Ik wil in ieder geval net zo relaxed golfen als dit jaar, die mentale instelling heeft bijna twee toernooizeges opgeleverd en veel punten per toernooi. Gelukkig heeft de LET ook erg goede leave policies bij zwangerschap, dus is er geen druk om snel weer terug te moeten komen.
De afgelopen maanden heb ik geen toernooigolf gespeeld, wel veel sociale rondjes, zo veel als ik kon eigenlijk. Want ik geniet daar heel erg van. Met topgolf ben ik ook nog lang niet klaar, ik heb nog diverse doelen. Af en toe denk ik zelfs al aan het olympische golftoernooi in 2028. Dan wordt er gespeeld op de Riviera Country Club, een geweldige baan die ik al vaak heb gespeeld. Ik hoef dan niet te vliegen, Riviera is twintig minuten rijden van mijn huis.
Dat is nog ver weg, 2026 staat voor de deur. Dat jaar staat voor een flink deel natuurlijk in het teken van de Solheim Cup in Nederland. Als vice-captain van het Europese team en captain van het Junior Solheim Cup team ben ik daar vol bij betrokken en ook erg druk mee. Het gaat op Bernardus Golf een fantastisch golffeest worden, dus koop vooral tickets als je dat nog niet hebt gedaan.
