Tien jaar geleden kwam ik als 19-jarige rookie op de Ladies European Tour. Voor mijn leeftijd was ik al best volwassen, als golfster was ik nog een broekie. In die tien jaar heb ik heel veel geleerd, over golf en het leven op Tour, maar ook over mezelf als persoon.
Als golfer, en dat begint al in de jeugd in de nationale selecties, word je voortdurend beoordeeld. En als de resultaten slecht zijn ook veroordeeld. Ik heb het daar regelmatig moeilijk mee gehad, inmiddels kan ik er veel beter mee omgaan. Ik laat de resultaten op de golfbaan mijn geluk buiten het golf niet langer bepalen.
Ik geniet van het trainen, van het proces, dat geeft me heel veel voldoening, wat het eindresultaat gaat zijn van die reis weet niemand
Ik wil nog altijd toernooien winnen, de Solheim Cup spelen. Ik heb het daar veel voor over, maar laat mijn scores niet bepalen wie of wat ik ben als persoon. Ik heb geleerd dicht bij mezelf te blijven, dingen te doen die voor mij belangrijk zijn, niet omdat anderen vinden dat ik het moet doen. Ik wil elke dag gepassioneerd met golf bezig zijn, dat is wat ik nog altijd het liefste doe. Ik geniet van het trainen, van het proces, dat geeft me heel veel voldoening, wat het eindresultaat gaat zijn van die reis weet niemand.
Ik ben veel meer een spiritueel persoon geworden, meer open ook. Ik luister heel veel podcasts over wat ik maar even zelfontplooiing noem, dat is hier in Amerika sowieso heel groot. Voor wie geïnteresseerd is, dit zijn een aantal van mijn favorieten:
Ik heb dit jaar pas één toernooi gespeeld, de Saudi Ladies International in februari. De toernooien van de Ladies European Tour in Australië en Zuid-Afrika heb ik overgeslagen. Het zijn relatief kleine toernooien en het prijzengeld is ook laag. Het is al tien jaar hetzelfde, terwijl voor ons als speelsters alles minstens vijf keer zo duur is geworden.
Ik heb natuurlijk wel heel veel getraind en oefenrondes gespeeld. De tweede week van mei speel ik op de LET het Aramco Championship in Korea, de week erna is het Dutch Ladies Open bij ons op de Goyer Golf & Country Club. Ik verheug me heel erg op dat toernooi.
Ik ga natuurlijk voor de winst, maar op dit moment in mijn carrière vind ik het zeker zo belangrijk iets terug te kunnen doen voor golf in Nederland
Ik was wel verrast toen ik hoorde dat de Goyer de baan is geworden. Ik had eerder Bernardus verwacht in de aanloop naar de Solheim Cup in 2026. Maar de Goyer is zeker een leuke en goede baan voor het Dutch Ladies Open, ik heb er ook best vaak gespeeld. Ik ga natuurlijk voor de winst, maar op dit moment in mijn carrière vind ik het zeker zo belangrijk iets terug te kunnen doen voor golf in Nederland. De hele week is vol gepland met interviews en clinics, vooral om de jeugd te inspireren.
Ik speel ook dit seizoen weer op de Ladies European Tour. Het zou heel goed kunnen dat ik eind dit jaar weer ga proberen me te kwalificeren voor de LPGA, maar ik heb absoluut geen spijt dat ik twee jaar terug voor de LET heb gekozen. Ik heb gezien, en zie nog steeds, hoe zwaar vriendinnen en collega’s van mij het hebben op de LPGA, hoeveel stress ze ervaren. Het is echt een heel harde wereld, natuurlijk ook het hoogste niveau.
In de toekomst wil ik me zeker weer meten met de wereldtop, die ambitie heb ik nog altijd. Maar voor de fase waarin ik me nu bevind ben ik heel blij met de LET. Ik heb er veel vriendinnen en de vibe op dat circuit is gewoon veel leuker. Het is heel competitief, iedereen wil winnen en de ander verslaan, maar speelsters gunnen elkaar ook het succes.
Wat ook meegespeeld heeft in mijn keuze voor de LET, is de houding van de leiding van de LPGA. Ik zal het niet te ingewikkeld te maken, maar de LPGA en de LET werken totaal niet samen, zoals de PGA Tour en de DP World Tour dat bij de mannen juist wel doen. De LPGA heeft de LET gewoon heel bewust tegengewerkt. Als LPGA-member krijg je jaarlijks slechts drie ‘releases’, dus toestemming om drie toernooien te spelen op de LET. Toen ik voor het eerst op de LPGA kwam, waren de regels nog een stuk soepeler, maar na de veranderingen werd het voor mij in 2023 als lid van beide Tours heel zwaar.
In 2023 heb ik drie keer een boete van 25.000 dollar gehad, omdat ik een toernooi van de LET verkoos boven een LPGA-toernooi
Ik heb altijd met enorm veel plezier toernooien op de LET gespeeld en geprobeerd dat te combineren met het LPGA-schema. Daar heb ik letterlijk een prijs voor betaald. In 2023 heb ik drie keer een boete van 25.000 dollar gehad, omdat ik een toernooi van de LET verkoos boven een LPGA-toernooi. Golf werd zo bijna politiek, maar ik weiger om anderen te laten bepalen waar ik wel of niet mag spelen.
Na veel gesprekken met de LPGA en de leiding van de LET besloot ik voor de LET te kiezen. Ik wilde stijgen op de wereldranglijst en kwalificatie afdwingen voor de majors en de Olympische Spelen. Dat is in 2024 allemaal gelukt en ik ben dan ook blij met de keuze die ik toen heb gemaakt.
Gelukkig is de Commissioner van de LPGA, Marcoux Samaan, een paar maanden geleden teruggetreden. Hopelijk gaan de twee Tours in de nabije toekomst meer samenwerken en krijgt de LPGA weer een sterke man of vrouw aan de top. Iemand die het vrouwengolf begrijpt en de belangen inziet van speelsters zoals ik, die een leuke combinatie willen spelen van de LET en de LPGA. Net als voorheen moet dit mogelijk zijn, want de LET en de LPGA hebben samen zelfs een 'joint venture'.
Het lijkt me fantastisch om met Joost, Darius, of welke Nederlandse golfer ook voor Nederland om de medailles te spelen
Waar ik heel blij van werd, was de bekendmaking dat er bij het olympisch golftoernooi in 2028 in Los Angeles naast de individuele wedstrijd ook eindelijk een mixed event wordt gespeeld. Het is nog ver weg, maar het lijkt me fantastisch om met Joost, Darius, of welke Nederlandse golfer ook voor Nederland om de medailles te spelen.
Het is wel diep triest dat NOC*NSF van plan lijkt vast te houden aan de limieten van de vorige Spelen. Na Parijs heb ik, of Joost, niets positiefs gehoord vanuit NOC*NSF. Als je weet hoe moeizaam alles voor de Spelen in 2024 is verlopen, hadden we verwacht dat NOC*NSF dingen beter zou inzien. Als je golf in Nederland wilt laten groeien, zou het zo mooi zijn als we in 2028 twee mannen en twee vrouwen in het olympisch golftoernooi hebben.
Ik snap heel goed dat er voorwaarden moeten zijn voor uitzending van sporters, maar die moeten wel reëel zijn, en dat is voor golf sinds Rio in 2016 niet het geval geweest. Ze snappen bij NOC*NSF kennelijk nog steeds niets van golf of ze willen het gewoon niet begrijpen. Ik vind dat heel frustrerend en blijf er mijn beklag over doen waar en wanneer ik maar kan. Helaas weet ik uit ervaring dat het de hele aanloop naar de Olympische Spelen zelf wel een stuk minder leuk maakt. Ik hoop voor toekomstige Nederlandse deelnemers dat hier echt verandering in komt!