Kenners in golf hoef je niet te vertellen hoe fraai de swing van de 1,91 meter lange Ernie Els is. Kijken naar zijn swing doet je denken dat golf heel makkelijk is. Easy. De swing wordt gekenmerkt door een brede en onkreukbare boog, de basis voor consistent tempo en veel afstand.
Zelf zei hij daarover: “Als je naar mijn swing kijkt, dan lijkt het een beetje op slow-motion. Maar zo voel ik het niet. Soms denk ik zelf dat ik nog te snel swing. Door mijn postuur ziet mijn swing er breed en langzaam uit. Vandaar de benaming Big Easy: een grote swing en een gemakkelijk ritme. Dat is blijven hangen.”
Het lichaam is niet gebouwd om een drive te slaan van 130 mijl per uur
Theodore Ernest Els (17 oktober 1969) werd geboren en groeide op in Lambton, een wijk van Johannesburg. Als zoon van blanke ouders, Neels en Hetty, maakte hij kennis met rugby, cricket, tennis en golf, waarmee hij zich samen met zijn oudere broer Dirk uren kon vermaken. Regelmatig moest Neels, die zijn geld verdiende in de transportbusiness, zijn zonen in het donker van de golfbaan in Germiston plukken. Voor golf bleek vooral Ernie talent te hebben. Als junior kon hij internationaal al met de besten mee. In 1984 won hij in de categorie 13-14 jaar het Junior World Golf Championship. Phil Mickelson werd tweede.
Eenmaal professional bouwde hij aan een indrukwekkende carrière. Wereldwijd won Els 75 toernooien, waaronder vier majors: het US Open (1994, 1997) en The Open (2002, 2012). Opmerkelijk ook: hij won zeven keer het World Matchplay op Wentworth bij Londen. Els kocht daarom ook maar een huis aan die golfbaan, dat elke keer door de tv-commentatoren werd genoemd wanneer de golfers daar tijdens een toernooi langsliepen. Els wordt door die imposante reeks ook wel wereldkampioen matchplay genoemd.
Zijn swing werd dus zijn handelsmerk, maar Els kwam vorig jaar wel met een kritische noot wat betreft de evolutie van golf. De Zuid-Afrikaan vindt het powergolf geen goede ontwikkeling. “Het lichaam is niet gebouwd om een driver te slaan met een snelheid van 130 mijl per uur.”
Het is moeilijk putten als je slangen in je hoofd hebt
Behalve zijn swing kleeft evenwel ook nog een klein golfdrama aan hem. In 2016 stond hij op de eerste dag van de Masters op de green van de eerste hole en maakte een 6-putt. En dat terwijl de lengte van zijn eerste poging voor een par nog geen meter bedroeg. Dat ging natuurlijk de hele wereld over.
Tot overmaat van ramp registreerde de tv-regie ook nog eens een nog pijnlijkere 10, terwijl hij ‘slechts’ een 9 op zijn kaart moest schrijven. “Ik kon gewoon de putter niet naar achteren halen”, stamelde Els na afloop. “Het is moeilijk putten als je slangen in je hoofd hebt”, insinueerde hij kortsluiting in zijn bovenkamer.
Els golft nu nog op de Senior Tour. Een ander deel van zijn tijd vult hij in met het ontwerpen van golfbanen, waarvan de Els Club in Dubai misschien wel de bekendste is. Ook is zijn naam verbonden aan een Zuid-Afrikaanse wijn. Els houdt van wijn, maar de eerlijkheid gebiedt hem te zeggen dat hij zelf niet echt een wijnboer laat staan wijnmaker is.
De legendarische wijnmaker Louis Strydom in Stellenbosch doet dat sinds 2005 voor hem.
De wijncollectie, met de nadruk op cabernet sauvignon, draagt namen als Signature, Major Series, Big Easy en Proprietor’s.
Meer zorg besteedt Els aan de in 2009 opgerichte Els for Autism Foundation. Een jaar eerder besloten hij en zijn echtgenote Liezl om naar buiten te treden met het autisme van hun zoon Ben. Met de stichting zamelen ze geld in en willen ze het bewustzijn over autisme vergroten. Ze verhuisden van Londen naar Florida en bouwden deels met eigen geld een campus voor kinderen met autisme. The Els Center for Excellence helpt 100 kinderen in de leeftijd van 3 tot 14 jaar, onder wie Ben Els. Inmiddels is er een tweede school gestart voor oudere leerlingen tot 22 jaar.