De vijf jaar oudere broer van Langer ging werken als caddie op de lokale golfbaan nabij München. Hij kwam thuis met 6 Duitse marken, destijds de betaaleenheid in Duitsland. Dat wilde de toen negen jaar oude Bernhard ook. “Mijn broer zei dat ik nog te jong, te klein en niet sterk genoeg was om dat werk te kunnen doen, maar ik verdenk hem ervan dat hij bang was dat ik zijn baantje zou inpikken.”
Ik werd in eerste instantie verliefd op golf vanwege het geld
Kleine Bernhard bleef volhardend en sprong op zijn fiets. Als derde stond hij in de rij om met een speler de baan in te gaan. Hij trof direct de clubkampioen met handicap 2 en blijkbaar maakte hij indruk, want deze man wilde dat hij hem voortaan altijd zou caddiën. Langer stond erom bekend dat hij alle ballen terugvond die anderen nooit zouden vinden, zijn bijnaam ‘Eagle Eye'. Al gauw verdiende de jongere Langer meer geld dan zijn oudere broer. “Ik werd in eerste instantie verliefd op golf vanwege het geld, niet door het spel”, erkende hij.
De oprechte liefde voor de sport groeide kort daarna. Na verloop van tijd gaf de clubkampioen hem wat oude clubs waarmee Langer ging oefenen. Vier clubs met een bamboe-shaft, waaronder een kromme putter. “Waarschijnlijk ben ik daardoor zo’n slechte putter geworden.” Over het putten later meer, want wie aan Bernhard Langer denkt, denkt automatisch aan de 'broomstick putter' waar hij ongeveer zijn kin op liet leunen, omdat hij de yips had met putten. Met de vier oude clubs leerde Langer zichzelf de slagen aan. In de zomervakanties zette hij zelfs een tentje neer op de golfbaan zodat hij voor de meute uit al 27 holes kon spelen.
Tot zijn vijftiende had hij nog nooit een golfles gehad, maar won wel een clubtoernooi. Op dat moment werd hij aangesproken door een zakenman die wellicht de belangrijkste eerste schakel in zijn golfcarrière is. Hij zou hem financieel ondersteunen en ervoor zorgen dat hij zijn golfdromen kon waarmaken. De rest is geschiedenis. Langer is een van de meest consistente high-performers die golf ooit heeft gezien. Hij speelde 46 jaar op de professionele tours zonder ooit zijn speelrecht te verliezen. Zijn succes op de Senior Tour heeft een nieuwe standaard gezet voor golf op oudere leeftijd en heeft laten zien dat leeftijd geen belemmering hoeft te zijn voor succes in de sport.
Met zijn vader en moeder - die beiden de Tweede Wereldoorlog in Duitsland doormaakten en niet veel geld bezaten - had de zestienjarige Bernhard een gesprek op school over zijn beroepskeuze. “Golfprofessional?”, vroeg de meneer aan de andere kant van het bureau, “dat lijkt me niet een beroep waar je geld mee kunt verdienen. Laten we kiezen voor iets degelijks.” De beste man zal inmiddels de kaartenbak met beroepskeuzes hebben aangevuld.
Bernhard was heel serieus en besloot op de golfbaan te gaan werken als assistent teaching professional. Er waren geen Duitse spelers actief op de tour geweest aan wie Langer een voorbeeld kon nemen. Dat hij als 16-jarig jochie met gemak won van andere teaching professionals die al een golfleven achter zich hadden, gaf hem vertrouwen. Niemand minder dan Jack Nicklaus nodigde twee amateurgolfers uit Duitsland uit bij een demonstratiewedstrijd op de thuisbaan van Langer. Dat verbaasde hem wel, want hij heeft nooit een handicap gehad en was nooit actief als amateur. In 1976 verscheen Langer voor het eerst in een wedstrijd van de European Tour.
Na één jaar als professional op de European Tour werd Langer opgeroepen voor dienstplicht in Duitsland. Een jaar lang moest Langer zich melden bij het leger. De fysieke trainingen overvielen hem. Na een aantal dagen moest Langer een mars lopen met 30 kilo bagage op de rug. Elke keer dat er werd geroepen ‘granaat!’ moesten de mannen zichzelf plat op de buik laten vallen. “Niet zoals wanneer er FORE! wordt geroepen een beetje bukken, maar dan met 30 kilo op je rug landen op je borstkas.”
De dag erna kon Langer niet meer opstaan uit zijn bed. Na een paar uur werd hij pas serieus genomen en in het ziekenhuis bleek hij een rugtrauma te hebben aan twee wervels. Hij dacht dat de rest van zijn golfcarrière vervlogen was, maar gelukkig is hij goed hersteld en kon het golfpubliek daarna nog lange tijd van hem genieten.
Vooral als Europese golffan was je in die jaren spekkoper. Langer was een van de Europese ‘Big Five’, vijf spelers die domineerden op het continent: Nick Faldo, Sandy Lyle, Ian Woosnam, Seve Ballesteros en Bernhard Langer zelf dus. Allemaal binnen 11 maanden van elkaar geboren. Samen waren zij verantwoordelijk voor een ommekeer in het Europese succes tegenover de Amerikanen in de Ryder Cups. Voor die tijd was het vooral eenrichtingsverkeer in het voordeel van het Amerikaanse continent. Bernhard Langer mocht namens Europa zes keer de Ryder Cup omhoog tillen als speler en één keer als captain.
De 'Big Five' maakten elkaar beter. Zo heeft Seve Ballesteros aan het begin van Langers carrière gevraagd of hij tevreden was over zijn putts. Hij was van mening dat de putter te weinig loft had. “Ik rende direct naar de pro-shop en kocht een tweedehands putter van 5 pond die van een oude mevrouw was geweest. Ik ben die opmerking van Seve nog altijd dankbaar. Dat toernooi werd ik derde, de week erna tweede en de week daarna won ik mijn eerste toernooi.”
Zoals beloofd zouden we terugkomen op het putten. Dat is een verhaal apart. Bernhard Langer is misschien wel de bekendste speler die te kampen heeft met de putting-yips. Gedurende zijn carrière veranderde hij talloze keren van grip en type putter. In 1993 ging Langer met een ‘langere’ putter van Scotty Cameron spelen. Een omstreden putter, want fixeerde hij niet de putter tegen de borstkas? Dat is reglementair niet toegestaan namelijk.
Er is eindeloos over gespeculeerd. Maar datzelfde jaar won Langer voor de tweede keer de Masters.