Valt er wat te juichen in nieuw golfjaar?

Ruim een maand geleden maakte de European Tour het speelschema voor 2021 bekend. Gevreesd werd voor een nogal schrale kalender. Dat viel met 42 toernooien alleszins mee. Topgolfers zijn net mensen, die willen altijd meer, maar ook over de prijzengelden valt eigenlijk niet te klagen. Zeker als je bedenkt dat de coronacrisis nog lang niet is uitgewoed. Als alle toernooien doorgang vinden, dan wordt het met de Ryder Cup, het Olympisch golftoernooi en alle gebruikelijke toernooien een fantastisch golfjaar.

Status Besseling

Ondanks een geweldig 2020 (68ste plaats in de Race to Dubai) kan Wil Besseling deze week niet spelen in het Abu Dhabi Championship. Helaas voor Besseling besloot de European Tour al vroeg in het jaar vanwege Covid-19 en het schrappen van een flink aantal toernooien de rankings ‘te bevriezen’, promotie was dus niet aan de orde. De Tour heeft – geheel terecht – golfers als Besseling die zich met beperkte speelrechten wisten te kwalificeren voor het finaletoernooi in Dubai wel enigszins beloond met een speciale categorie; per toernooi zijn er drie startplekken beschikbaar. Waarom Besseling deze week dan niet kan aantreden in Abu Dhabi? Laurie Canter, Wilco Nienaber en Marcus Armitage begonnen 2020 ook met beperkte speelrechten en zijn in de Race to Dubai 2020 vóór de Nederlander geëindigd. Daarom vist Besseling nu net achter het net. Ook volgende week in Dubai en de week erop in Saoedie-Arabië moet Besseling toekijken. Zuur, maar er komen vanaf maart (Oman Open) kansen genoeg.

Het verwachtingspatroon rond Besseling zal wel totaal anders zijn nu hij zich, in ieder geval voorlopig even, de beste golfer van Nederland mag noemen. Vorig jaar kon de 35-jarige Noord-Hollander vrijuit spelen, de druk zal nu een stuk groter zijn. Als Besseling van tee tot green net zo goed is als in 2020 (met 73,99 procent geraakte greens de nummer 1 in Greens in Regulation) en zijn korte spel wat verbetert, dan wordt het een nog veel fraaier seizoen dan vorig jaar en heeft hij in 2022 de toernooien voor het uitzoeken.

Luiten: chippen de sleutel

Als golf in Nederland een volkssport was zoals voetbal, dan zou er afgelopen jaar op maandochtenden bij de koffieautomaten op kantoren – we negeren het thuiswerken in verband met corona voor het gemak even - uitvoerig en heerlijk slap geouwehoerd zijn over het chippen van Luiten. “Zag je die geflufte chip van Joost gisteren op televisie, dat doe ík zelfs beter!” Luiten heeft al een tijd een serieus probleem met het chippen, hij geeft dat zelf ook ruiterlijk toe. Volgens de geboren Bleiswijker is het geen kwestie van een verkeerde techniek – NGF-bondscoach Maarten Lafeber vindt van wel, luister naar de podcast Podje Golf (zie onder) - maar is het een mentaal probleem. Boven de bal staan die naast de green in wat hoger gras ligt en dan een niet te onderdrukken stemmetje in je hoofd horen: “nu niet in het gras hakken…” En dan gebeurt natuurlijk juist dat waar je voor vreesde. Veel amateurgolfers zullen het herkennen. Hopelijk hoort Luiten dat soort gekmakende stemmetjes in zijn hoofd niet, maar dat hij achter de bal staat met het gevoel “deze chip gaan we effe uitholen”, lijkt ook niet aan de orde.

Wijzig je instelling en accepteer marketing cookies om deze inhoud te kunnen bekijken.

“Ik zal niet de beste chipper van de wereld te worden, maar dat hoeft ook niet als ik mijn lange spel weer op het vertrouwde niveau krijg”, zegt Luiten. De beste chipper van de wereld is inderdaad niet nodig, maar een van de allerslechtste op de European Tour zoals afgelopen jaar (de Britse golfcommentatoren zijn wat dat betreft pijnlijk dodelijk in hun opmerkingen), kan ook niet als Luiten zijn doelstellingen voor 2021 (top-20 Race to Dubai, top-70 wereldranglijst) wil halen. 

Terugvallen

Vorig jaar was Luiten van tee tot green absoluut niet slecht, maar wel minder sterk dan we van hem gewend zijn: Greens in Regulation 32ste (in 2019 vijfde), Driving 57ste (in 2019 veertiende). Dit jaar zal Luiten ongetwijfeld weer ouderwets sterk zijn met het lange spel.  Maar hoe goed je ook bent, af en toe een green missen is onvermijdelijk. Een oeroude wet in topgolf: een slecht short game werkt door in alle onderdelen van het spel. De golfer die weet dat de green missen niet meteen tot een noodsituatie leidt, de overtuiging heeft dat als zijn bal in de buurt van de green eindigt hij toch wel par kan maken, staat op de fairway heel wat zelfverzekerder achter de bal dan de golfer die, bewust of onbewust, denkt: green missen is rampscenario. Echt briljante chippers zijn er niet zo heel veel, maar iedere topgolfer moet op z’n minst kunnen terugvallen op een degelijk kort spel. Dat kon Luiten, anders had hij tussen 2011 en 2018 niet zes keer gewonnen op de European Tour. Daarna is met ieder minder goed geraakt chipje het vertrouwen afgebrokkeld, is de twijfel erin geslopen.  Een paar weken geleden bij een terugblik op het seizoen zei Luiten tegen Golf.nl: “Chippen is bij mij vooral een kwestie van vertrouwen, de laatste toernooien ging het gelukkig al weer stukken beter.” Dat stemt hoopvol, want beter chippen is voor Luiten zo goed als zeker de sleutel naar nieuwe successen.

Kijk hieronder naar een openhartig interview met Joost Luiten aan de vooravond van het seizoen

Wijzig je instelling en accepteer marketing cookies om deze video te kunnen bekijken.

Van Driel en Van Meijel

Lars van Meijel en Darius van Driel eindigden in hun eerste jaar op de European Tour respectievelijk op plaats 154 en 157 in de Race to Dubai. Normaliter betekent dat verlies van de Tourkaart. Maar vanwege het bevriezen van de rankings krijgen de twee Nederlandse Tour-rookies een herkansing. Na de luxe van een leerjaar zonder zorgen om kaartverlies, is er nu wel sprake van promotie-degradatie. De opdracht is daarom duidelijk: in de top 115 eindigen van de Race to Dubai, anders verliezen de mannen hun speelrecht en wacht de gang naar de Qualifying School. 

De Majors

Vorig jaar geen Brits Open, het US Open in oktober en de Masters in november. Dit jaar, als alles een beetje meezit, weer gewoon vier majors op de normale data. De Masters dus in de traditionele aprilweek en Augusta National kondigde onlangs aan zelfs toeschouwers te willen binnenlaten, al zal het “een gelimiteerd aantal” zijn. Het USPGA Championship wordt in mei gespeeld op de Ocean Course van Kiawah Island. Waarom we dat vermelden? In 2012 behaalde Joost Luiten op die baan in het USPGA een 21ste plaats, nog altijd zijn beste prestatie in een major. Luiten wil dat toernooi natuurlijk heel graag weer spelen, maar om zich te kwalificeren moet hij wel richting top-100 van de wereldranglijst (hetzelfde geldt trouwens voor Besseling…).

Rolex Series

De European Tour kondigde in 2017 met nogal wat bombarie de Rolex Series aan, zeven toernooien met minimaal zeven miljoen dollar prijzengeld. De hoop was dat veel wereldtoppers die rijk gedoteerde toernooien zouden spelen. Dat viel nogal tegen want in Amerika heeft een regulier toernooi van de PGA Tour (bijna) evenveel prijzengeld of zelfs meer. Dit jaar staan er vier Rolex Series op de kalender. Het prijzengeld van het Abu Dhabi HSBC Championship, Standard Investments Schots Open en het BMW PGA Championship is wel verhoogd naar acht miljoen dollar, het afsluitende DP World Tour Championship in Dubai kent nu zelfs een prijzenpot van negen miljoen.

KLM Open 1 miljoen euro…

Het KLM Open was in 2020 een van de achttien toernooien op de European Tour die vanwege de coronacrisis werden geannuleerd. Dit jaar staat het kampioenschap van 16 tot en met 19 september op de kalender, uiteraard weer op Bernardus Golf. Opvallend: het prijzengeld bedraagt ‘slechts’ een miljoen euro. De miljarden staatssteun voor de luchtvaartmaatschappij zijn vooralsnog niet naar het grootste golftoernooi van Nederland gegaan en dat is misschien maar beter ook...