Darius van Driel: z.s.m. naar European Tour

21 december 2016 Redactie GOLF.NL
Darius van Driel kende een mooi golfjaar met een lucratief einde. De 26-jarige Challenge Tour-speler blikt tevreden terug en weet wat hij wil in 2017: zo spoedig mogelijk naar de European Tour.

Slopend was het einde van het golfjaar 2016 voor Darius van Driel. Vanaf begin oktober tot aan zijn laatste toernooi, het Australian PGA Championship in de eerste week van december, speelde hij negen toernooien op rij. Na de zes ronden in de finale van de Qualifying School in Spanje speelde de Hagenaar in Australië met Joost Luiten nog de World Cup of Golf en een week later het Australian PGA Championship. 

Toen zat het seizoen er eindelijk op. Terug in Nederland kreeg Van Driel griep. ‘Joost (Luiten) had me er al voor gewaarschuwd’, zegt Van Driel. ‘Hij is ook vaak ziek geworden na zijn laatste toernooi van het jaar. Je bent moe, de stress gaat uit je lichaam, de weerstand is heel laag en dan ben je extra vatbaar.’

Een griepje is nooit prettig, maar Van Driel kon er dit keer niet zo mee zitten. ‘Ik heb een paar dagen plat gelegen, dat had mijn lichaam duidelijk even nodig. Maar ik kan terugkijken op een heel goed seizoen.’

In zijn eerste jaar op de Challenge Tour eindigde Van Driel op een keurige 34ste plaats in de Road to Oman, de jaarranglijst, met 63.101 euro prijzengeld. Hij greep in de finale van de Qualifying School op PGA Catalunya naast een Tourkaart, maar de twee toernooien daarna in Australië waren zeer lucratief. 

Putt Academy Derksen

Eind november speelde Van Driel aan de zijde van Luiten de World Cup of Golf. Het Nederlandse duo eindigde in Melbourne op de gedeelde 17de plaats. Een week later werd Van Driel zesde in het Australian PGA Championship, een toernooi van de European Tour. In die twee weken verdiende hij ruim 66.000 euro, voor een Challenge Tour-speler een kapitaal bedrag. 

‘Dat geld is belangrijk voor me omdat het deuren opent die voorheen gesloten waren’,’ zegt Van Driel. ‘Ik was beperkt in mijn trainingsmogelijkheden, moest alles van gewonnen prijzengeld betalen. Nu kan ik me meer permitteren. Ik ga bijvoorbeeld werken met de Putt Academy van Robert-Jan (Derksen).’

Van Driel heeft ook een nieuwe kledingsponsor. ‘De twee toernooien in Australië heb ik al gespeeld in kleding van Shark, het merk van Greg Norman. Dat is nu officieel mijn kledingsponsor geworden.’ 

Er gaat in januari ook een nieuwe set ijzers in zijn tas. ‘Ik ben afgelopen week in Londen geweest bij Mizuno om clubs te testen. Ik ga met hun ijzers en wedges spelen. Nee, ik heb geen sponsorcontract, dan moet je European Tour spelen, maar de clubs krijg ik wel dus dat is ook al mooi meegenomen.’

In de World Cup of Golf speelde Van Driel naar eigen zeggen allesbehalve zijn beste golf. ‘Joost speelde heel goed, helaas heb ik hem te weinig kunnen ondersteunen. Zeker in de foursomes heb ik veel te veel steken laten vallen.’

Van Driel was in Melbourne onder de indruk, van de entourage en de grote namen in het spelersveld. ‘Ik keek op de drivingrange met een schuin oog naar spelers als Adam Scott, Rickie Fowler en Alex Noren. Je moet dat eigenlijk niet doen natuurlijk, maar het ging vanzelf, zo vaak sta ik nu eenmaal niet naast zulke wereldtoppers.' Van Driel zag meteen het verschil in niveau. ‘Die grote jongens maken zo perfect contact met de bal, keer op keer. Ik raak soms een bal net iets te dik of te dun, dat zie je bij die toppers niet of nauwelijks. Door dat perfecte contact slaan ze ook alles met dezelfde spin. Ik had daar moeite mee, maar mijn nieuwe ijzers van Mizuno hebben een dunnere zool dan mijn oude clubs dus dat zal voortaan zeker beter gaan.’

Luiten de baas

Van Driel kon ook van heel nabij ervaren hoe goed Joost Luiten geworden is. ‘Ik heb vroeger veel met Joost gespeeld, maar als je nu ziet wat hij kan ... Joost speelt echt op een heel hoog niveau. En de verhalen die je leest in de media dat hij niet goed kan chippen kloppen totaal niet, neem dat maar van mij aan.’

De hiërarchie in het Nederlandse team bepaalde dat er in de foursomes gespeeld werd met de bal van Luiten. ‘Ik had liever met mijn type bal gespeeld, die is beduidend zachter, maar Joost was in ons team toch de baas’, zegt Van Driel met een lach. ‘Ik had met die hardere bal moeite met de afstandscontrole, sloeg een paar keer een bal compleet over de green. Dat kostte ons veel slagen. Zonde, maar het was voor mij hoe dan ook een mooie en leerzame week. Ik ga trouwens ook van bal wisselen, het wordt een Titleist, de ProV1 of de ProV1x, dat weet ik nog niet. Ik ga de komende weken veel testen om aan mijn nieuwe materiaal te wennen.’

Na de World Cup vloog Van Driel vanuit Melbourne door naar de Gold Coast voor het Australian PGA Championship. ‘Ik was flink moe, maar heb geen moment aan afzeggen gedacht. Een toernooi spelen van de European Tour is een mooie kans en ik had het geluk dat ik bij een nicht van me kon logeren die vlakbij de golfbaan woont.’

Hij wist zich nog één keer op te laden. ‘Bij de eerste paar ballen die ik voor de ronde sloeg op de range voelde mijn club steeds loodzwaar. Gelukkig verdween dat gevoel naarmate ik meer ballen sloeg. Op een gegeven moment ging ik wel aftellen, ook om mezelf mentaal scherp te houden. Kom op, nog twee ronden, nog één ronde, nog negen holes - zo heb ik die laatste dagen gespeeld.’ 

De 27-jarige golfer besloot het toernooi met een ronde in 67 slagen, goed voor een razend knappe zesde plaats. ‘Heel mooi natuurlijk om met zo’n resultaat het jaar af te sluiten. Er deden flink wat goede European Tour-spelers mee, maar het toernooi had qua sfeer veel weg van een groter toernooi op de Challenge Tour, heel anders dan de World Cup. Ik voelde me op mijn gemak en de baan lag me ook, je moest vooral recht zijn van de tee.’

Twee ton van European Tour

Na het toernooi begon Van Driel aan de terugreis naar Nederland die veel langer duurde dan gehoopt. ‘Door allerlei vertragingen miste ik een aansluitende vlucht, in totaal ben ik 44 uur onderweg geweest. ’s Avonds om 23.00 deed ik de deur van mijn huis in Den Haag open en ben ik meteen mijn bed in gedoken.’

Volledig hersteld van de griep heeft Van Driel het vizier al weer op 2017 gericht. ‘Het doel voor volgend jaar is natuurlijk een plek in de top-15 en promotie naar de European Tour. Ik hoop voordat het seizoen van de Challenge Tour begint al een paar toernooien van de European Tour te kunnen spelen. Ik wil zo snel mogelijk naar de European Tour, ik weet dat ik het niveau daar aan kan.’

Lachend besluit Van Driel: ‘Door mijn zesde plaats in het Australian PGA ben ik trouwens nog maar een ton of twee verwijderd van een Tourkaart dus het zou zomaar heel snel kunnen gaan.’


Een griepje is nooit prettig, maar Van Driel kon er dit keer niet zo mee zitten. ‘Ik heb een paar dagen plat gelegen, dat had mijn lichaam duidelijk even nodig. Maar ik kan terugkijken op een heel goed seizoen.’In zijn eerste jaar op de Challenge Tour eindigde Van Driel op een keurige 34ste plaats in de Road to Oman, de jaarranglijst, met 63.101 euro prijzengeld. Hij greep in de finale van de Qualifying School op PGA Catalunya naast een Tourkaart, maar de twee toernooien daarna in Australië waren zeer lucratief
Een griepje is nooit prettig, maar Van Driel kon er dit keer niet zo mee zitten. ‘Ik heb een paar dagen plat gelegen, dat had mijn lichaam duidelijk even nodig. Maar ik kan terugkijken op een heel goed seizoen.’In zijn eerste jaar op de Challenge Tour eindigde Van Driel op een keurige 34ste plaats in de Road to Oman, de jaarranglijst, met 63.101 euro prijzengeld. Hij greep in de finale van de Qualifying School op PGA Catalunya naast een Tourkaart, maar de twee toernooien daarna in Australië waren zeer lucratief
Een griepje is nooit prettig, maar Van Driel kon er dit keer niet zo mee zitten. ‘Ik heb een paar dagen plat gelegen, dat had mijn lichaam duidelijk even nodig. Maar ik kan terugkijken op een heel goed seizoen.’In zijn eerste jaar op de Challenge Tour eindigde Van Driel op een keurige 34ste plaats in de Road to Oman, de jaarranglijst, met 63.101 euro prijzengeld. Hij greep in de finale van de Qualifying School op PGA Catalunya naast een Tourkaart, maar de twee toernooien daarna in Australië waren zeer lucratief
Een griepje is nooit prettig, maar Van Driel kon er dit keer niet zo mee zitten. ‘Ik heb een paar dagen plat gelegen, dat had mijn lichaam duidelijk even nodig. Maar ik kan terugkijken op een heel goed seizoen.’In zijn eerste jaar op de Challenge Tour eindigde Van Driel op een keurige 34ste plaats in de Road to Oman, de jaarranglijst, met 63.101 euro prijzengeld. Hij greep in de finale van de Qualifying School op PGA Catalunya naast een Tourkaart, maar de twee toernooien daarna in Australië waren zeer lucratief
}