Oud-topwielrenner Erik Dekker (54) heeft golf ontdekt: 'Ik waan me vaak in een levend mens-erger-je-niet-spel'
12 januari 2025Edwin Alblas
In de rubriek Swingers portretteren we (top)sporters die tijdens of na hun carrière in golf een nieuwe of tweede liefde hebben gevonden. Zoals wielrenner Erik Dekker (54). Hij won olympisch zilver, wielerklassiekers en touretappes, maar nog nooit stak hij na 18 holes ‘bij de eindstreep’ juichend twee armen in de lucht. “Ik denk dat iedere golfer weleens de neiging heeft om met een club te gooien.”
Dat Dekker zijn carrière als succesvolle wielrenner als opstapje naar een eigen bedrijf gebruikte, is bepaald niet onlogisch. ErikDekker.nl FietsEvents heeft zich gespecialiseerd in netwerkevents en bedrijfsdagen waarin fietsen een hoofdrol speelt.
‘Wielrennen is het nieuwe golf’, propagandeert hij op zijn website. ‘Zet eens een helm op en ga fietsen met je relaties, met je MT of met je medewerkers. Praten gaat zoveel soepeler op de fiets. Iets bespreken en iemand echt leren kennen, fietsend door een mooi landschap is veel gemakkelijker. Het is toch ook veel leuker om te netwerken op de fiets dan in een benauwd achterafzaaltje?’
Beeld: Beeld: website erikdekker.nl
Beeld: website erikdekker.nl
Zie hier de parallel met golf, een sport die hij in september 2023 pas leerde kennen. Lekker buiten sporten, socializen of netwerken in de natuur. Verder hebben wielrennen en golf niet zo veel gelijkenissen. Dekker: “In wielrennen heb je niet zoiets als een moment waarbij echt de druk erop staat, zoals je dat in golf hebt bij een belangrijke putt. Of bij voetbal, wanneer je een penalty moet nemen.”
Het onder controle krijgen van dat balletje is een eeuwig traject
Fietsen en golf
Tijdens het interview laat hij een door AI gemaakte afbeelding zien van een wielrenner op de golfbaan die al fietsend een golftas draagt. “Het staat al in de steigers, maar we gaan met mijn bedrijf ook combireizen - fietsen en golfen - naar Spanje organiseren”, verduidelijkt de winnaar van olympisch zilver in 1992, zijn eerste grote van vele wielersuccessen.
Spanje is ook de plek waar hij zijn eerste stapjes in golf zette. Samen met zijn vrouw Ilse. Nog niet zo lang geleden, in september 2023. Aan de Costa Blanca, waar ze een tweede huis hebben en regelmatig vertoeven, zochten de twee iets om gezamenlijk te doen. “Ik houd van fietsen en Ilse van wandelen, en allebei hebben we weinig op met de hobby van de ander.”
Compromis
Een eerste golflesje op de Villaitana Golfclub was dus een soort compromis, met grote gevolgen. Beiden werden snel gegrepen door de kunst om dat kleine balletje met een sierlijke swing de verte in te slaan. “Maar het viel niet mee om tijdens die eerste les dat balletje onder controle te krijgen.”
Het duurde niet lang voordat Erik werd ‘ontmaskerd’ als de meest gedreven van de twee. “We zijn allebei heel enthousiast, maar Ilse is iets minder fanatiek. Ik zit inmiddels in de fase dat ik weet dat het helemaal onder controle krijgen van dat balletje een eeuwig traject is. Als ik de tijd had, zou ik iedere dag op de baan kunnen staan. Dat kan ik fysiek ook nog wel aan. Voor haar hoeft dat niet. Maar ik vind het leuk als ze erbij is, dat is een stuk gezelliger.”
Korte broek
Hoe fanatiek hij is? Dekker is even overgekomen uit Spanje en had op deze dag van het interview eigenlijk een rondje golf gepland. Maar de sneeuw gooide roet in het eten. Dan maar straks in Spanje weer. “Ik heb twee identieke golfsets, één staat hier in Nederland en eentje in Spanje.”
Hoewel hij dus op een winterse dag zonder sneeuw zou zijn gaan golfen, kan hij niet ontkennen dat spelen in een korte broek in een wat fijner Spaans klimaat hem nog iets enthousiaster maakt. “Je bal kwijtraken in het hoge natte gras, bij een lage temperatuur op een extreem natte baan, dat maakt het toch iets minder leuk.”
Groot talent
Het is een bijzondere sport, concludeert Dekker. “Ik ben nu 54 jaar, maar iemand die twintig jaar jonger is dan ik, kan het in golf makkelijk afleggen tegen iemand van 65 jaar. Dat bestaat niet in veel sporten. Het komt aan op aanleg en veel oefenen. Ik heb niet de ambitie om nog de beste golfer te worden en ook wanneer ik als tiener zou zijn begonnen, denk ik niet dat ik een groot talent zou zijn geweest.”
Mijn ondergrens wordt steeds hoger
Intimiderend
Dekker, inmiddels lid van de Business Club op Golfclub Almkreek, speelde pas vorig jaar voor het eerst op de grote baan. “Dat vond ik best intimiderend, want het was bovendien in een flight met anderen. Je voelt dan ook wel een beetje de druk van de flight achter je. Maar tegelijkertijd kwam ik erachter hoe leuk het is om met anderen te spelen, een beetje te kletsen en na afloop samen een biertje te drinken.”
Vorige maand vinkte Dekker in Spanje 17 rondjes af. “Ik ben al zo ver dat het op de driving range bij het inslaan altijd wel goed gaat, maar dat is geen garantie, nee. Ik vind het belangrijk om op tijd te zijn bij de eerste hole. Laatst speelden we in een flight en kwam een Engelse vrouw op het laatst aangerend. Handicap 36, had niet ingeslagen en stond, denk ik, na 9 holes al op 63 slagen. Die kwam er niet meer uit. Ook speelde ik pas met een 20-handicapper. Sloeg alles verkeerd. Dronken we na afloop nog een biertje mee, maar een andere flightgenoot had het vermoeden dat hij er voor de ronde ook al een paar had genomen en dronken door de baan was gegaan.”
Jongeren
Dekker speelt vanaf handicap 36. Zijn oudste zoon Kelvin is een goede maand geleden begonnen en ‘zit al op handicap 22’, klinkt het enigszins jaloers uit de mond van Erik. En ook de jongste telg David (26, foto boven) heeft golf ontdekt, maar komt als profwielrenner nog niet veel aan spelen toe. Erik: “Wanneer je in een zwaar trainingskamp van zes dagen tussendoor een dag vrij hebt, is het niet heel handig om dan te gaan golfen.”
Het valt de oud-profwielrenner op dat steeds meer jonge wielrenners het golf ontdekken, onder wie twee wereldkampioenen: Matthieu van der Poel en Tibor Del Grosso, de Nederlandse wereldkampioen veldrijden onder 23 jaar. Dekker neemt met eigen ogen waar hoe snel die jongeren het spel oppikken. Zelf maakt hij zeker ook nog progressie. “Mijn ondergrens wordt steeds hoger, het aantal dramatische slagen minder en de ballen gaan vaker recht. Maar ik kan nog steeds een week hebben waarin in meerdere rondjes helemaal niets lukt en plots na vijf dagen, gaat alles een keer goed.”
Mopperen
That’s golf, beseft Dekker. Op de fiets moet je goede benen hebben, maar zoiets als goede armen in golf bestaat niet. Hij accepteert de wispelturigheid in de strijd met zichzelf. “Als ik op de golfbaan om me heen kijk, waan ik me vaak in een levend mens-erger-je-niet-spelletje en hoor ik veel op zichzelf mopperende mensen om me heen. Iedereen slaat af en toe een bal waarover hij of zij niet tevreden is. Ook iemand met handicap 10. Maar dat is dan een bal waarvoor ik zó zou tekenen. Ja, ik mopper zelf soms ook. Ik denk dat iedere golfer weleens de neiging heeft om met een club te gooien. Dat bouwt zich op. Ik heb het ook gedaan. Zachtjes. Maar ik kan een slechte hole makkelijk vergeten. Daar zul je mij ’s avonds in het restaurant niet meer over horen.”