Golfreizen
Droombestemmingen
Dat is het inderdaad niet, want het aantal golfbanen is in de voormalige Oostblok-republiek op twee handen te tellen. Zijn die foto’s dan wel echt of neemt AI een loopje met de realiteit? Daarom de vraag: is dit de meeste spectaculaire baan van Europa?
Een aantal maanden geleden werd in een redactievergadering verteld dat we voor Pin High een aantal bestemmingen onder de aandacht mogen brengen, en Thracian Cliffs stond ook op dat lijstje. Met de snelheid van een drive van Rory McIlroy schoot mijn vinger de lucht in en de deal was gemaakt.
Begin mei is het zover. Ik meld mij in de avond op het vliegveld van Eindhoven voor een twee uur durende vlucht naar Varna, een kustplaats aan de Zwarte Zee. Na een uurtje in de bus passeren we de slagbomen van het resort en al snel zijn we ingecheckt in ons appartement.
De ochtend begint als een droom, vanaf het ruime balkon worden we getrakteerd op een majestueus zicht op de baan en de Zwarte Zee. Voor het ontbijt mogen we ons melden in het restaurant van het kleinschalige, maar zeer complete resort. Het is opgebouwd als een klein dorpje waarbij je diverse winkeltjes en restaurants kan vinden.
Op de tee van hole 1 neem ik even een momentje om te realiseren dat een grote wens in vervulling gaat
Met de tas op de rug lopen we naar de proshop waar we ons aanmelden en de sleutel van de buggy in ontvangst nemen. Lopen heeft onze voorkeur, maar de medewerker in de shop laat weten dat dat niet echt een optie is. De afstanden tussen de holes zijn soms groot, en dat komt de speelsnelheid niet ten goede.
Op de tee van hole 1 neem ik even een momentje om te realiseren dat een grote wens in vervulling gaat. Soak it all-in is een term die je vaker hoort - en het klopt. De eerste drive sluit perfect aan bij de omgeving, een beauty!
Het bijzondere van de baan is dat alle 18 holes zicht op de Zwarte Zee hebben. De eerste acht holes liggen aan de ruige kustlijn en spelen zo’n 5 kilometer weg van het resort. De weg terug begint op hole 9, waarbij je aan je linkerkant een prachtig zicht hebt op de ‘front eight’.
We vallen van het ene wow-moment in het andere en op de zesde hole worden we even stil. De green ligt zo’n 30 meter onder ons en dat zorgt voor wat rekenwerk. Gelukkig hebben we bijzonder prettige weersomstandigheden, zo’n 20 graden en bijna geen wind.
De afslagplaats ligt in zee en om de fairway te bereiken moet ik de bal 180 meter over de Zwarte Zee driven
De adrenaline zorgt ervoor dat ik mijn bal te goed raak en een chip van 30 meter geeft me kans om toch succesvol een par te noteren. Amper bijgekomen van dit avontuur ben ik bij de volgende hole wederom in shock. De afslagplaats ligt in zee en om de fairway te bereiken moet ik de bal 180 meter over de Zwarte Zee driven! Dat een rondje Thracian Cliffs niet binnen 4,5 uur is te spelen, zal ook te maken hebben met de tijd die we kwijt zijn aan fotomomenten. Boeit allemaal niet deze keer, dit moet gewoon even.
Tussen de holes laat ik soms mijn drone de lucht ingaan en eens te meer wordt dan duidelijk wat voor een bizarre golfbaan dit is. Voor het design is Gary Player aangetrokken. De inmiddels 89-jarige Zuid-Afrikaanse majorwinnaar heeft meerdere banen ontworpen en over zijn eigen werk in Bulgarije zei hij al eens vol lof: “I have never seen such a beautiful golf course ever in the world.”
De baan werd geopend in 2011 en om wereldwijde erkenning te creëren werd in 2013 het Volvo World Matchplay Championship gespeeld.
Vanaf hole 9 starten we aan onze weg terug. Alle holes en elke slag vraagt onze uiterste concentratie. De afslagen zijn veeleisend, een bal die de fairway mist wordt opgeslokt door de rough, de baan straft hard. Dat vind ik jammer. Je mag getest worden bij een misser, maar geen kans krijgen is bruut.
Op de meeste afslagplaatsen krijg je een goede indruk wat je kan verwachten, al zijn er wel enkele blinde afslagen waarbij je weleens verrast kan worden. Het aanspelen van de greens vraagt wel om accuratesse. Een gemiste green test je short game en als je een goede kans op een één- of tweeputt wilt hebben, dan moet je het juiste plateau zien te vinden. Gelukkig zijn de greens niet supersnel, dus met een beetje geluk en kunde krijgen we toch genoeg kansen om soms een mooie score te maken.
Is Bulgarije met The Thracian Cliffs een alternatief voor de andere prachtige luxe golfbestemmingen zoals we die kennen in Europa? Dat is het zeker, want de golfbaan maakt alle verwachtingen waar. Maar als ik eerlijk ben, zijn er qua service nog wel wat stappen te maken richting datzelfde hoge niveau. Dan mag je denken aan een starter die je verwelkomt, gratis ballen op de range, tees en handdoekje in de buggy. Maar ook een halfway house voor snacks zou de faciliteiten een mooie upgrade geven.
De buggy brengt ons via smalle asfaltpaadjes, met prachtige uitzichten op de vorige holes, tot een spijtige realisatie. De start van de Thracian Cliffs is namelijk spectaculair, maar de piek van onze opwinding bereikt een flatline vanaf hole 8. Het wordt gelukkig niet minder - alle holes zijn pareltjes - maar we kijken door die flatline wel te vroeg terug op de ronde, voordat we die hebben afgerond. Zoveel indruk maken die eerste holes aan zee.
De nabeschouwing gaat moeiteloos verder in de spa. Tja, als er toch bent, waarom niet. En tijdens het diner bespreken we het plan voor de dag erna. Gelukkig mogen we dan opnieuw de baan spelen, want zoveel is wel duidelijk: The Thracian Cliffs moet je spelen - en wel meer dan eens!
